ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 824

บทที่ 824 เรื่องทั้งหมดก็เป็นเช่นนี้เอง

“ขอโทษนะ ตอนแรกข้าจำเจ้าไม่ได้”

จ้าวอู่เจียงพึมพำเสียงเบา ร่างของเขาในยามค่ำคืนดูเงียบเหงา

เมื่อเสี่ยวหงค่อยๆ จางหายไปต่อหน้าต่อตาเขา เขาจึงตระหนักได้ว่า เสี่ยวหงอาจจะตายไปแล้ว แต่ด้วยความยึดติด มันต้องการกลับมาพบเขาอีกครั้ง และเขาก็เพิ่งจะจำมันได้ในลมหายใจสุดท้าย เมื่อได้ยินเสียงกระดิ่งคุ้นเคยดังขึ้นเบาๆ

จ้าวอู่เจียงยืนอยู่ใต้รูปปั้นมังกรเขียวโดยไม่ขยับเขยื้อนอยู่นาน จากนั้นจึงถอนหายใจยาวและมุ่งหน้าสู่ด้านในปากของรูปปั้นมังกรเขียวที่มีแสงสลัวส่องออกมา

เป็นไปตามคาด ภายในปากของรูปปั้นมังกรเขียวมีห้องโถงทองสัมฤทธิ์ซ่อนอยู่

แต่ในห้องโถงนั้นกลับว่างเปล่า ไม่มีผู้ใดมาหลบภัยจากความมืดของยามค่ำคืนที่นี่

อย่างไรก็ตาม แผ่นยันต์ระบุตำแหน่งที่จ้าวอู่เจียงถืออยู่สามารถสัมผัสถึงตำแหน่งของเซวียนหยวนจิ้ง ซึ่งอยู่ที่ด้านหลังของห้องโถงทองสัมฤทธิ์นี้

จ้าวอู่เจียงคาดการณ์ว่า หากเปิดประตูที่อยู่ลึกเข้าไปในห้องโถงทองสัมฤทธิ์ได้สำเร็จ

ตนเองก็น่าจะเจอเส้นทางที่มุ่งสู่สถานที่สืบทอดพลังของรูปปั้นมังกรเขียวได้อย่างแน่นอน

————

“กราบเรียนนายท่าน ข้าน้อยนำข่าวมารายงานขอรับ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน