ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 831

บทที่ 831 ยอมสารภาพ

สายตาของทุกคนมองไปที่หลู่จง ด้วยสีหน้าที่แตกต่างกันไป

เหล่าผู้บำเพ็ญจากสำนักเติมฟ้าต่างก็รู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย แต่ความประหลาดใจก็จางหายไปอย่างรวดเร็ว เนื่องจากเหตุการณ์เช่นนี้พวกเขาเห็นจนชินตาแล้ว

เพราะหลู่จงก็มักจะต่อยศิษย์พี่และเตะผู้อาวุโสในสำนักเติมฟ้าอยู่เป็นประจำ

หลู่เฟิงมีสีหน้าไม่อยากเชื่อ ยังไม่ทันได้ตั้งตัวรับสิ่งที่เกิดขึ้น

ในใจของเขาพลันอบอุ่นขึ้นมา

พี่สาวยังคงรักข้าอยู่ ยังจำคำขอร้องของข้าได้ และยังลงมือสั่งสอนหลี่เซวียนตงต่อหน้าผู้คนมากมายเช่นนี้… หลู่เฟิงรู้สึกดีใจจนอธิบายไม่ถูก มีความรู้สึกภาคภูมิใจขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้ สายตาเหลือบมองหลี่เซวียนตงแวบหนึ่ง แล้วแอบร่ำร้องสะใจอยู่ในใจเบาๆ

คิดจะมาแย่งศิษย์น้องฮัวอีกับข้า เจ้าหลี่เซวียนตงเจอเท่านี้ไปยังไม่พอหรอก!

จ้าวอู่เจียงกระแอมเบาๆ อย่างแนบเนียน เขาก็ไม่คิดว่าหลู่จงจะลงมือโดยตรง แต่เขาเข้าใจว่าหลู่จงลงมือย่อมมีเหตุผลของตัวเอง

ก่อนหน้านี้เมื่อเผชิญหน้ากับความไม่พอใจของผู้คน เขาไม่ได้กังวลเลยแม้แต่น้อย

เพราะผู้ที่ครอบครองลูกแก้วเทพศาสตร์แปดประตู ครึ่งหนึ่งล้วนนับได้ว่าเป็นคนของเขา

ในเมื่อทุกคนล้วนเป็นคนของเขา แล้วคนที่เหลือจะเอาอะไรมาแข่งกับเขาได้?

แต่จ้าวอู่เจียงรีบหรี่ตาลง เขาเหลือบมองไปทางเซวียนหยวนจิ้ง พบว่าเซวียนหยวนจิ้งจ้องมองเขาตลอดเวลา ราวกับจะมองออกถึงบางสิ่งบางอย่าง

สัญชาตญาณของสตรีมีความแม่นยำเกินไปกระมัง? จ้าวอู่เจียงแสร้งทำเป็นสงบนิ่งทั้งที่รู้สึกกระอักกระอ่วนใจ จึงเอ่ยถามว่า

“มีอะไรหรือ?”

เซวียนหยวนจิ้งเหลือบมองเขาแวบหนึ่ง แต่ไม่ได้เอ่ยอะไร

“ให้ตายเถอะ ข้าไม่คิดเลยว่าเรื่องเช่นนี้จะเกิดขึ้นจริง” หลี่ฉวนจวินไม่ทันสังเกตว่าบรรยากาศรอบข้างผิดแปลกไป เขาโน้มตัวเข้ามาใกล้ ทำหน้าลึกลับ แล้วกระซิบว่า

“ก่อนหน้านี้ หลู่จงก็ยื่นมือมาช่วยข้าเหมือนกัน…”

ไม่ต้องพูด…!

จ้าวอู่เจียงพยายามส่งสัญญาณทางสายตาให้หลี่ฉวนจวินหยุดพูด

หลี่ฉวนจวินสีหน้าเปลี่ยนไป เมื่อรู้ตัวว่าทำผิดพลาดครั้งใหญ่ เขาจึงกระแอมไอเบาๆ

“ดูเหมือนว่า นางคงจะชอบข้าเป็นแน่”

หลี่ฉวนจวินผู้ไร้ฝีมือการแสดงและโกหกผู้ใดไม่เป็น กล่าวคำปิดบังเจตนาเหล่านี้ ทำให้จ้าวอู่เจียงต้องเม้มปากด้วยความปวดหัวมากกว่าเดิม

เซวียนหยวนจิ้งจ้องมองดวงตาของจ้าวอู่เจียงพลางเบะปากเล็กน้อย

หลี่ฉวนจวินเกาศีรษะ เขาส่งเสียงรำพึงรำพันในลำคออยู่นาน คิดไม่ออกว่าจะพูดอะไรเพิ่มเติม ได้แต่เค้นคำพูดออกมาสองคำ พร้อมย้ำความจริงที่ว่า หลู่จงอาจจะชอบเขาอีกครั้ง

“ดีจริงๆ”

จ้าวอู่เจียงยกมือขึ้นกุมหน้าผาก

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน