ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 851

บทที่ 851 ตื่นเต้น

“อืม” ลู่เสี่ยวจิ่นได้รับคำตอบที่พอใจ จึงส่งเสียงตอบรับ

นางโอบเอวของจ้าวอู่เจียงไว้ ใบหน้าเต็มไปด้วยความเขินอาย นางเงยหน้าขึ้นเล็กน้อยแล้วหลับตาลง

ไม่นาน นางก็รู้สึกถึงลมหายใจอันแข็งแกร่งของจ้าวอู่เจียงที่เข้ามาใกล้

“อื้อ ๆ ๆ…” นางตอบสนองอย่างร้อนแรง ในใจเต็มไปด้วยความสุขและความปรารถนาที่บรรยายไม่ถูก นางหวังว่าจ้าวอู่เจียงจะไม่เพียงแค่ปิดริมฝีปากของนางเท่านั้น

จ้าวอู่เจียงลูบคลำบริเวณเอวและสะโพกของลู่เสี่ยวจิ่น นางรีบคว้ามือของเขาและแก้เชือกสองเส้นออก ได้ยินเสียงกางเกงชั้นในตกลงพื้นเบา ๆ

“อื้อ…”

ความรู้สึกกำลังลุกโชน ลู่เสี่ยวจิ่นกอดจ้าวอู่เจียง ร่างอ้อนแอ้นทับลงบนตัวเขา

จ้าวอู่เจียงถูกแรงปรารถนาอันพลุ่งพล่านผลักให้เซถอยหลังไปหลายก้าว

“ปัง!” หลังของเขากระแทกเข้ากับตู้เสื้อผ้า ดวงตาของเขาเบิกกว้างด้วยความตกใจ

ภายในตู้เสื้อผ้า หลินหลาง หลินเสี่ยวเคอ และฮวาเจี่ยอวี๋ทั้งสามคนตกใจ มองหน้ากันไปมา ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น

“พี่สาวเสี่ยวเคอ จะออกไปดูสักหน่อยหรือไม่?” หลินหลางถามอย่างสงสัย

หลินเสี่ยวเคอส่ายหน้า

“คงเป็นจ้าวอู่เจียงกับจูกัดเสี่ยวไป๋กำลังทะเลาะกันเรื่องอะไรสักอย่าง แล้วไปชนตู้เสื้อผ้าเข้าโดยไม่ตั้งใจ ตอนนี้เราอย่าเพิ่งออกไปเด็ดขาด หากออกไปแล้วถูกจูกัดเสี่ยวไป๋พบเข้า ปากกว้างของเขาจะต้องไปป่าวประกาศไปทั่ว

เจ้าและข้า รวมถึงฮวาเจี่ยอวี๋ และจ้าวอู่เจียงจะต้องเดือดร้อนจากคำซุบซิบนินทาแน่!”

หลินหลางพยักหน้า พี่สาวเสี่ยวเคอพูดถูก อย่าให้จูกัดเสี่ยวไป๋พบเจอ

ฮวาเจี่ยอวี๋ก็พยักหน้าเช่นกัน

พวกนางทั้งสามคนยังคงกลั้นลมหายใจอยู่ ตราบใดที่ไม่บุกออกไป ก็คงไม่ถูกพบเจอ

หัวใจของจ้าวอู่เจียงเต้นตึกตัก เขากลัวว่าอีกเพียงครู่ประตูตู้จะถูกผลักออกมาจากด้านใน จึงรีบใช้แผ่นหลังอันกว้างใหญ่ของตนกดประตูตู้เอาไว้

ลู่เสี่ยวจิ่นจูบอย่างดูดดื่ม ค่อย ๆ ผละริมฝีปากออก ริมฝีปากแดงของนางยิ่งแดงระเรื่อและบวมเล็กน้อย นางเช็ดน้ำลายบนริมฝีปาก แล้วโอบกอดจ้าวอู่เจียงเอาไว้

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน