ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 866

บทที่ 866 หลินเสี่ยวเคอสิ้นหวัง

ชั้นที่สิบหกของเต๋อเหลียน สถานพำนักของเผ่าหมาป่าสวรรค์มีอาคารมากมายเต็มไปหมด

เสียงการต่อสู้หยุดลงแล้ว

สมาชิกของเผ่าสุนัขจิ้งจอกชิงชิวล้มตายไปทีละคนจนเหลือเพียงห้าคนเท่านั้นซึ่งรวมถึงหลินหลางและหลินเสี่ยวเคอแล้ว

สมาชิกเผาพยัคฆ์คำราม เผ่าอสรพิษเถิง และเผ่าหมาป่าสวรรค์ล้อมพวกเขาอยู่

หากผู้นำของทั้งสามเผ่าไม่มีแผนการอื่น สมาชิกทั้งหมดของเผ่าสุนัขจิ้งจอกชิงชิวก็คงตายไปแล้วจากการโจมตีที่ไม่คาดคิดเมื่อครู่

“พวกเจ้าละเมิดสนธิสัญญาพันธมิตรของเผ่าปีศาจ ไม่กลัวการชำระล้างหรือ?” สตรีนางหนึ่งในห้าคนสุดท้ายของเผ่าสุนัขจิ้งจอกชิงชิวจ้องศัตรูรอบด้านด้วยสายตาเดือดดาล

ห้าคนสุดท้ายของเผ่าสุนัขจิ้งจอกชิงชิวล้วนเป็นสตรี เป็นไปตามความตั้งใจของทั้งสามเผ่า

“หากฆ่าพวกเจ้าหมดยังจะมีผู้ใดรู้ได้อีกเล่า?” ผู้นำเผ่าหมาป่าสวรรค์เดินก้าวออกมายืนข้างผู้นำเผาพยัคฆ์คำรามและผู้นำเผ่าอสรพิษเถิง

“ถ้าจะโทษใครก็โทษพวกเจ้าเองเถิด เพราะเผ่าสุนัขจิ้งจอกชิงชิวพัฒนารวดเร็วเกินไปจนพวกเราสามเผ่าถูกทิ้งห่างน่ะสิ” ผู้นำเผาพยัคฆ์คำรามร่างกำยำกล่าว เขามีรูปลักษณ์ครึ่งคนครึ่งพยัคฆ์

“อีกเหตุผลก็คือสตรีแห่งเผ่าสุนัขจิ้งจอกชิงชิวช่างงดงามยั่วยวน” ผู้นำเผ่าอสรพิษเถิงกล่าว ตัณหาฉายชัดบนใบหน้า

“สตรีแห่งเผ่าสุนัขจิ้งจอกชิงชิวนับว่าดีที่สุดในหมู่เผ่าปีศาจ”

“หลินเสี่ยวเคอ เจ้าชอบทำตัวสูงส่งไม่เห็นหัวผู้ใดไม่ใช่หรือ…” ผู้นำเผ่าหมาป่าสวรรค์หัวเราะเยาะ

“วันนี้ เราจะได้เห็นกันว่า ความสูงส่งของเจ้าเป็นเช่นไร…”

ใบหน้าของหลินเสี่ยวเคอเย็นชา แววตาเต็มไปด้วยจิตสังหาร

“ยิ่งทำตัวสูงส่งมากเท่าไหร่ อีกเดี๋ยวก็จะยิ่งตกต่ำเท่านั้น…” ผู้นำเผ่าอสรพิษเถิงกล่าว ลิ้นสองแฉกแลบยาว น้ำลายหยดลงพื้น

“แม้ข้าจะต้องตาย พวกเจ้าก็ไม่มีทางได้สมปราถนา!” หลินเสี่ยวเคอยืนขวางอยู่เบื้องหน้าปกป้องสตรีอีกสี่คนของเผ่าตน น้ำเสียงเยือกเย็นเจ็บแค้น

“อย่างน้อยข้าก็จะลากพวกเจ้าสองคนไปด้วย!”

“พวกเรารู้ว่าเจ้ามีฝีมือ…” ผู้นำเผ่าอสรพิษเถิงหัวเราะเยือกเย็น

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน