บทที่ 867 พลังสายฟ้า
บรรดาเผ่าปีศาจ เมื่อฝึกฝนถึงระดับหนึ่ง พวกเขามักจะใช้หญ้าแปลงกาย เปลี่ยนร่างเป็นมนุษย์ เพื่อให้สะดวกต่อการดูดซับพลังวิญญาณแห่งฟ้าดินและการฝึกฝน
ผลของหญ้าแปลงกาย หลังจากใช้แล้ว พวกปีศาจจะมีรูปลักษณ์เป็นมนุษย์ ตราบเท่าที่ไม่ตั้งใจกลับเป็นร่างเดิม
หลังจากหลินเสี่ยวเคอใช้พลังจนหมดสิ้นร่างก็เปลี่ยนกลับเป็นร่างมนุษย์ นางนอนหมดแรงอยู่บนพื้นด้วยความหมดหวัง ไม่สามารถขยับตัวได้
ผู้นำทั้งสามของเผ่าหมาป่าสวรรค์ เผ่าพยัคฆ์คำราม และเผ่าอสรพิษเถิง เดินเข้ามาใกล้ หลินเสี่ยวเคอกัดฟันแน่น นางหลับตาลงด้วยความสิ้นหวัง พิษงูออกฤทธิ์แล้ว ร่างกายนางเริ่มร้อนรุ่ม จิตใจสับสนขึ้นเรื่อย ๆ
พิษของเผ่าอสรพิษเถิงขึ้นชื่อว่าเป็นยาปลุกกำหนัดชั้นเลิศ
เปรี้ยง!
จู่ ๆ เสียงฟ้าผ่าก็ดังขึ้น เสียงดังมาจากนอกเขตพำนักของเผ่าหมาป่าสวรรค์ ก่อนจะตามมาด้วยเสียงการต่อสู้
ผู้นำทั้งสามของเผ่าปีศาจตกตะลึง
เกิดอะไรขึ้น?
แววตาของหลินเสี่ยวเคอมีความสิ้นหวังปรากฏอีกครั้ง
หรือจะมีผู้ใดมาช่วย?
เปรี๊ยะ…
สายฟ้าแลบผ่าน ใครบางคนพุ่งเข้ามาด้วยความเร็วปานสายฟ้า…แล้วบุรุษผู้สวมชุดสีดำก็ปรากฏกายอยู่เบื้องหน้าหลินเสี่ยวเคอ
“จ้าวอู่เจียง…?” ผู้นำของทั้งสามเผ่าจดจำจ้าวอู่เจียงได้
จ้าวอู่เจียงประคองหลินเสี่ยวเคอขึ้นมาด้วยมือข้างหนึ่ง สายตาเขานิ่งสงบ ขณะที่มืออีกข้างปรากฏลูกบอลสายฟ้า
“จ้าวอู่เจียง เจ้าคิดจะสอดมือยุ่งเรื่องของเผ่าปีศาจอย่างนั้นหรือ?” ผู้นำเผ่าหมาป่าสวรรค์ตะโกนก้อง
ผู้นำของทั้งสามเข้าล้อมจ้าวอู่เจียงไว้ สายตาจับจ้องไม่วาง
จ้าวอู่เจียงยิ้มบาง หางจิ้งจอกสีม่วงเจ็ดหางปรากฏอยู่เบื้องหลัง พลังปีศาจแผ่ซ่านออกมาจากร่างกาย เขาไม่ได้พูดอะไร แต่แสดงทุกอย่างออกแทน
“เจ้า…เจ้าก็เป็นคนของเผ่าจิ้งจอกชิงชิว!” ผู้นำเผ่าหมาป่าสวรรค์พูดอย่างไม่เชื่อ
“ลงมือ!” ผู้นำเผ่าอสรพิษเถิงตะโกนลั่น
ร่างของหลินเสี่ยวเคอร้อนขึ้นเรื่อย ๆ แววตานางสั่นไหว นางไม่คิดเลยว่าคนที่มาช่วยเหลือจะเป็นจ้าวอู่เจียง


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า