ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 87

บทที่ 87 หัวหลุดจากบ่า

เมื่อหันกลับไปมองอย่างช้า ๆ ก็พบว่าคนเรียกคือหลี่หยวนเจิ่งที่อยู่ในชุดสีเทา

บุรุษผู้นี้เป็นมือกระบี่อันดับที่ 16 ในยุทธจักร นี่คือครั้งที่สองที่พวกเขาได้พบกันหลังจากจ้าวอู่เจียงช่วยซื้อกระบี่แลกเงินฝังศพมารดาของเขาในครั้งนั้น

“พี่หลี่” จ้าวอู่เจียงประสานมือคำนับ ยิ้มแย้มอย่างเป็นมิตร

หลี่หยวนเจิ่งก้าวเดินเข้ามาอย่างเร็วไว

“คุณชายจ้าว ข้าน้อยสำนึกบุญคุณเป็นอย่างยิ่งกับการช่วยเหลือของท่าน ข้าน้อยไม่คิดเลยว่าจะได้มาพบเจอท่านอีกครั้งที่หอการค้าวันนี้”

“ไม่ต้องเกรงใจกันหรอกขอรับ แค่เรียกชื่อข้าตามปกติก็พอ” จ้าวอู่เจียงส่ายศีรษะเล็กน้อย ยิ้มแย้มตอบกลับไปอย่างอารมณ์ดี

“ไม่ทราบว่าพี่หลี่มาซื้ออะไรหรือ?”

“คุณชายจ้าว… น้องจ้าว” หลี่หยวนเจิ่งถอนหายใจออกมา

“ข้ามาตามหากระบี่”

จ้าวอู่เจียงพูดคุยกับหลี่หยวนเจิ่งพลางก้าวเดินไปด้วยกัน

“ใช่กระบี่มังกรฟ้าหรือไม่?” เจ้าอู่เจียงถามขึ้นอย่างพอจะเดาได้

“เป็นกระบี่เล่มนั้น น้องจ้าวเคยเห็นด้วยหรือ?” หลี่หยวนเจิ่งถามด้วยความสับสน

พวกเขาทั้งสองคนเดินไปบนท้องถนน จนมาถึงปากทางเข้าตรอก จึงใช้เส้นทางนี้เดินข้ามไปยังถนนฝั่งตรงข้าม

ขณะนี้เป็นเวลาบ่ายคล้อย แสงแดดเจิดจ้า บนท้องถนนมีผู้คนอยู่บางตา และภายในตรอกยิ่งมีคนน้อยกว่า ทำให้บรรยากาศน่าวังเวงไม่น้อย

“ข้าได้เห็นกระบี่เล่มนั้นในการประมูลวันนี้ มันเป็นกระบี่ชำรุด และตัวกระบี่ก็มีจิตสังหารรุนแรงยิ่ง” จ้าวอู่เจียงกล่าวด้วยดวงตาวาววับ

“หรือว่าพี่หลี่จะรู้จักเจ้าของกระบี่เล่มนั้นหรือ?”

“น้องจ้าวช่างมีสายตาเฉียบแหลม หลี่ชางเฟิงผู้เป็นเจ้าของกระบี่มังกรฟ้ากับตัวของข้านั้น…” ถ้อยคำขาดช่วงไป หลี่หยวนเจิ่งถอนหายใจออกมา ก่อนจะรังสีอำมหิตจะถูกปลดปล่อยออกจากร่างของมือกระบี่อันดับ 16 ของยุทธจักร

เหตุเพราะบนถนนเบื้องหน้าปรากฏเงาร่างของผู้คนในชุดดำ พวกมันกระโดดออกมาแสดงตัวพร้อมกับชักกระบี่ และจ้องมองมาที่พวกเขาด้วยสายตาดุร้าย

ทางด้านหลังของพวกจ้าวอู่เจียงก็มีคนชุดดำอีกนับสิบชีวิตปรากฏตัวขึ้น ปิดกั้นช่องทางหลบหนีอย่างสมบูรณ์

“หลีกทางไปซะ!” มือซ้ายของหลี่หยวนเจิ่งแตะด้ามกระบี่ สีหน้าเย็นชาขึ้นมาฉับพลัน

“ช่างอวดดีเสียจริง”

กลุ่มคนที่ขวางทางอยู่ด้านหน้าแหวกออกเป็นสองฝากฝั่ง แล้วฉินเฉินในชุดสีขาวราวกับหิมะก็เดินออกมาจากกลุ่มคน พลางพูดด้วยน้ำเสียงเหยียดหยาม

“เจ้ามือซ้าย เดิมทีนี่ไม่ใช่เรื่องของเจ้าเลย แต่ช่างโชคร้ายที่วันนี้เจ้าเดินมากับจ้าวอู่เจียง จงโทษโชคชะตาและคนข้าง ๆ เถิด ที่ทำให้เจ้าต้องตกตายไปพร้อมกับมัน!”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน