ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 877

บทที่ 877 แข็งแกร่งจนยากจะเทียบ

เหล่าอัจฉริยะที่ปิดล้อมจีปอฉางต้องการให้เขามอบกระดูกจอมจักรพรรดิให้ และความหยิ่งผยองของจีปอฉางก็ทำให้พวกเขาเดือดดาลนัก

ความหยิ่งผยองของจีปอฉางแตกต่างจากหลู่จง

ความหยิ่งผยองของหลู่จงมีความเป็นธรรมชาติที่เข้ากันได้ หยิ่งผยองจนทำให้ผู้คนรู้สึกว่าเป็นเรื่องธรรมดา แม้แต่คนที่พ่ายแพ้ให้แก่หลู่จงก็ไม่มีผู้ใดอับอายหรือโกรธแค้น

แต่ความหยิ่งผยองของจีปอฉางแตกต่าง ความหยิ่งผยองของจีปอฉางไม่ได้เกิดจากการเอาชนะผู้อื่นได้อย่างเหนือกว่าและเป็นพรรมาติ แต่เป็นการเหยียดหยามผู้อื่นอย่างไม่ไยดี มองข้ามผู้อื่นอย่างเหนือกว่า

หลู่จงหยิ่งผยอง แต่เคารพคู่ต่อสู้ แต่จีปอฉางหยิ่งผยองและดูหมิ่นคู่ต่อสู้

เหล่าผู้ฝึกตนล้วนเข้าใจในตัวตนจีปอฉาง

องค์ชายสี่แห่งราชวงศ์เซียนต้าโจว

ราชวงศ์เซียนต้าโจว องค์ชายใหญ่ธรรมดา องค์ชายรองขยันขันแข็ง องค์ชายสามหมกมุ่นในสุราและนารี ส่วนองค์ชายสี่ จีปอฉาง บำเพ็ญเพียรอย่างหนักและแข็งแกร่งที่สุด

เส้นทางที่จีปอฉางเดินคือการทุ่มเทจนเป็นเลิศเหนือผู้คนในรุ่นเดียวกัน

เขาอยู่ในขั้นกายเทวะมานาน ตั้งแต่หลายปีก่อนก็ได้จุดไฟวิญญาณอย่างสมบูรณ์ พร้อมที่จะก้าวเข้าสู่ขั้นจักรพรรดิได้ทุกเมื่อ แต่ยังคงสั่งสมรากฐานอยู่

เพื่อที่จะใช้พื้นฐานจิตวิญญาณอันทรงพลังฝ่าฟันอุปสรรคในขั้นจักรพรรดิ และทะยานสู่ขั้นที่สูงกว่าในระดับที่ ก้าวเพียงครั้งก็ขึ้นสูงจุดสูงสุด

เขาเป็นคนทะเยอทะยาน

ทุกคนต่างรู้ดีว่า คนประเภทนี้ในบรรดาอัจฉริยะที่ก้าวเข้าสู่ดินแดนลับเต๋อเหลียน มีเพียงหลู่จงและอัจฉริยะอีกไม่กี่คนที่จะต่อกรได้

ยิ่งไปกว่านั้น ความแข็งแกร่งของจีปอฉางในหมู่อัจฉริยะทั้งหลายก็ไร้ซึ่งจุดอ่อน

จิตวิญญาณของเขาแข็งแกร่งเหนือผู้ใดในขั้นกายเทวะ อีกทั้งยังฝึกฝนวิชาทองคำไร้พ่าย ซึ่งเป็นพื้นฐานของวิชาลับ และวิชาร่างอมตะของราชวงศ์เซียนต้าโจว

ความแข็งแกร่งของจิตวิญญาณและร่างกายเพียงพอจะบดขยี้ผู้ที่อยู่ในรุ่นราวคราวเดียวกันได้ง่าย ๆ

หลังจากที่หลู่จงถูกโจมตีอย่างไม่ทันตั้งตัว ขณะที่หลินเสี่ยวเคอและอัจฉริยะระดับสูงคนอื่น ๆ ไม่อยู่ การที่ทุกคนล้อมโจมตีจีปอฉางย่อมไม่อาจสร้างบาดแผลให้เขา

จนทำให้จีปอฉางยิ่งหยิ่งผยอง

หลี่เสินทงจ้องมองจีปอฉาง สายตาเต็มไปด้วยความเคียดแค้น แขนเสื้อพลิ้วไหว มือร่ายคาถา ปากพึมพำไม่หยุด

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน