ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 89

บทที่ 89 ควรให้ของขวัญจ้าวอู่เจียงเป็นอะไรดี?

เขตเจียงตู่ ฝั่งตะวันออก จวนตระกูลตู๋กู

เวลานี้ในห้องตำราของหัวหน้าตระกูล ตู๋กูอี้เหอกำลังถือคัมภีร์เล่มหนึ่งอยู่ในมือ พลางเอ่ยขึ้น

“เจ้าเตรียมยาให้หมิงเยว่เรียบร้อยแล้วหรือ?”

พ่อบ้านชรายืนอยู่ด้านข้าง ตอบกลับมาด้วยความเคารพ

“จัดเตรียมเสร็จเรียบร้อยตั้งแต่ได้รับเทียบยาเมื่อเช้าแล้วขอรับ บัดนี้กำลังนำยาเข้าสู่วังหลวง”

“หมิงเยว่บอกว่าเทียบยานี้เป็นจ้าวอู่เจียงเขียนขึ้นมาเอง และเขาขอให้นางรับยาจากตระกูลตู๋กูเท่านั้น เจ้าพอจะเห็นอะไรจากเทียบยาฉบับนี้บ้างหรือไม่?”

ตู๋กูอี้เหอเห็นรายชื่อของสมุนไพรที่อยู่ในเทียบยานั้นแล้ว ตัวเขาเองก็พอจะมีความรู้เรื่องสมุนไพรอยู่บ้าง แต่ก็ไม่เข้าใจเลยว่าสมุนไพรเหล่านั้น เมื่อนำมารวมกันแล้วจะให้ผลลัพธ์ในการรักษาแบบใด

พ่อบ้านชรายิ้มออกมาด้วยความลำบากใจ

“นายท่าน ข้าน้อยไม่อาจรู้ได้เลยขอรับ? นายท่านลองเรียกหมอยาสักคนมาสอบถามดู ดีหรือไม่?”

ตู๋กูอี้เหอพยักหน้า และไม่นานหลังจากนั้น หมอยาคนหนึ่งก็ถูกตามตัวมา

เมื่อหมอยารับเทียบยาไปดู ดวงตาก็หรี่ลงเล็กน้อย ก่อนจะพูดด้วยความเคารพ

“เรียนใต้เท้า สมุนไพรเหล่านี้จัดทำขึ้นเพื่อบำรุงครรภ์ และบรรเทาอาการปวดตัวของมารดาขอรับ…”

เมื่อตู๋กูอี้เหอได้รับคำตอบเช่นนั้น มือไม้ก็พลันอ่อนแรง คัมภีร์ที่ถืออยู่ในมือร่วงหล่นลงพื้น เนื้อหาที่อ่านอยู่เมื่อสักครู่นี้กระจายหายไปจากสมองสิ้น ชายชราพยายามตั้งสติอย่างรวดเร็ว พลางถามย้ำด้วยความร้อนรน

“เจ้าว่าอะไรนะ?”

ภายในห้องปรากฏบรรยากาศแห่งความกดดัน เมื่อตู๋กูอี้เหอถามย้ำเช่นนี้ หมอยาก็คิดไปว่ามีบางอย่างผิดพลาดกับคำพูดของตน เขาจึงตอบเสียงสั่นด้วยความร้อนรนหวั่นกลัว

“จริง ๆ นะขอรับ… นี่เป็นเทียบยา… สำหรับบำรุงครรภ์และบรรเทาอาการปวดเมื่อยเนื้อตัวของมารดา… แต่ว่านี่เป็นเทียบยาที่มีความพิเศษมาก แค่มองดูเพียงครั้งเดียว ก็ทราบแล้วว่าคนที่เขียนเทียบยาฉบับนี้ ต้องมีความรู้ด้านการแพทย์ในระดับสูง…”

ตู๋กูอี้เหอพยายามรักษาอาการของตนไม่ให้แสดงความตื่นเต้นมากจนเกินไป หมอยาผู้นั้นเกรงว่าตู๋กูอี้เหอจะไม่เชื่อ เขาจึงได้ชี้ไปตามรายชื่อสมุนไพรในเทียบยา และกล่าวอธิบายด้วยเสียงสั่นเครือต่อ

“ใต้เท้าลองดูตรงส่วนนี้นะขอรับ นี่คือรายชื่อสมุนไพรที่จำเป็นต้องมีความรู้ด้านการแพทย์ในระดับสูง ถึงจะทราบสรรพคุณของพวกมัน…”

ให้ตายสิ! ทำไมจ้าวอู่เจียงถึงได้ยอดเยี่ยมขนาดนี้… ความตกตะลึงในหัวใจของตู๋กูอี้เหอเปลี่ยนแปรเป็นความประหลาดใจระคนชื่นชม ชายชราออกคำสั่งด้วยสีหน้าที่เรียบเฉย

“เจ้ากลับไปได้แล้ว”

“รับทราบขอรับ” หมอยารีบตอบรับ และรีบล่าถอยกลับออกไปด้วยความเคารพ รู้สึกโล่งใจขึ้นมาทันที

“ฮ่า ๆๆๆ…” หลังจากที่หมอยากลับออกไปแล้ว พ่อบ้านชราก็ปิดประตูห้องลง ในที่สุดตู๋กูอี้เหอก็สามารถระเบิดเสียงหัวเราะออกมาได้อย่างเบิกบานใจ

“หมิงเยว่กำลังตั้งครรภ์องค์รัชทายาท ฮ่า ๆๆๆ”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน