บทที่ 894 ความเอาแต่ใจคืออะไร?
หลู่เฟิงเช็ดเหงื่อที่ไม่ได้มีอยู่จริงบนหน้าผากของเขา
หัวใจสั่นสะท้าน
ความโหดเหี้ยมและความเอาแต่ใจของจ้าวอู่หยางทำให้เขารู้สึกหนาวเล็กน้อย
เขาเหมือนจะคาดเดาถึงชีวิตในอนาคตหลังจากที่จ้าวอู่หยางแต่งเข้ามาเป็นเขยตระกูลหลู่ได้แล้ว
เดิมเขาแค่ถูกพี่สาวอย่างหลู่เสี่ยวจิ่นทุบตี แต่จากนี้ไปเขาคงจะโดนจ้าวอู่หยางทุบด้วย
จริง ๆ แล้วก็ไม่แปลกเลยที่พวกเขาจะถูกชะตากัน เวลาที่จ้าวอู่หยางกับพี่สาวเอาแต่ใจขึ้นมา พวกเขาดูเหมือนกันเปี๊ยบ
เข้าไปห้ามทะเลาะ?
คนห้ามก็จะโดนทุบตีไปด้วย
ตอนนี้จ้าวอู่หยางยิ่งหนัก แม้คนห้ามเขาก็ฆ่าทิ้งไปแล้ว
หลู่เฟิงไม่มีทางเข้าใจ พี่เขยในอนาคตของเขามีหลักการอย่างหนึ่ง…
ถ้าเจอโจรดักซุ่ม ควรทำอย่างไรเล่า?
แน่นอนว่าต้องฆ่าทิ้งเสีย
ถ้าฆ่าหลายครั้งหลายคนเข้า พวกโจรจะยังกล้ามาดักอีกหรือ?
ถ้าลงโทษคนที่สอดมือเข้ามาทำทีห้ามทะเลาะแบบไม่เลือกหน้า พวกเขาจะยังกล้าอีกหรือไม่?”
หลู่เสี่ยวจิ่นหลับตา นั่งปรับลมหายใจ นางไม่ได้รู้สึกว่าจ้าวอู่หยางทำอะไรผิดหรือโหดร้ายเกินเลย
ตระกูลหลี่ข่มขู่ถึงญาติพี่น้องของจ้าวอู่หยาง อีกทั้งหลี่เสวียนทงก็เป็นคนใจแคบ ไม่ว่าเขาจะอ้อนวอนแค่ไหนก่อนตาย หากรอดชีวิตไปได้ เขาย่อมย้อนกลับมาล้างแค้น
คนในตระกูลหลี่เคยชินกับการใช้อำนาจบาตรใหญ่ ข่มเหงคนอ่อนแอ
หลู่เสี่ยวจิ่นถึงแม้จะมีอำนาจ แต่นางไม่เคยข่มเหงคนอ่อนแอ เพราะในใจของนาง การข่มเหงคนอ่อนแอไม่ใช่ความสามารถที่แท้จริง หากเก่งจริงก็ต้องไปสู้กับคนที่แข็งแกร่งกว่าตัวเอง!
ตอนนี้นางกังวลแค่จ้าวอู่หยางจะถูกตระกูลหลี่เพ่งเล็ง
ในฐานะที่นางเป็นคนที่หลู่จงเอ็นดูที่สุด นางรู้ดีถึงความแข็งแกร่งของตระกูลหลี่มากกว่าผู้ใด
วิชากำหนดผลของตระกูลหลี่น่ากลัวนัก หากโดนเข้าก็ยากที่จะหลุดพ้น
นางกลัวว่าตระกูลหลี่จะไม่แก้แค้นอย่างเปิดเผย แต่จะลอบใช้วิธีผูกมัดจ้าวอู่หยางลับหลัง
เห็นทีเมื่อกลับถึงตระกูลหลู่ นางต้องขอภาพวาดป้องกันตัวจากบรรพบุรุษมาให้จ้าวอู่หยางแล้ว…


ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า