บทที่ 900 หยุดไม่ได้แล้ว
ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ที่มือทั้งสองข้างของจ้าวอู่เจียงซุกซน
จิ้งเอ๋อร์ครางเบา ความเขินอายถาโถมจนต้องเบือนหน้าหลยสายตาเขา นางขมวดคิ้วเล็กน้อย ริมฝีปากแดงฉ่ำชุ่มชื้นเผยอออก
“ตรงนี้ยังอ่อนไหวนัก ภรรยา ความทนทานที่ข้าเคยสอนเจ้า เจ้าลืมไปแล้วหรือ” จ้าวอู่เจียงกระซิบถามเสียงแหบหวาน ผ่อนแรงมือลงเล็กน้อย
เขาดึงชุดซับสีขาวออก ทว่ายังมีเอี๊ยมเป็นด่านสุดท้ายปกป้อง ผิวขาวนวลละเอียดดั่งหิมะยั่วยวนสายตา
เผชิญกับความหยาบกระด้างรีบร้อนของจ้าวอู่เจียง จิ้งเอ๋อร์เหมือนจะยินดีแต่ก็ขัดเขิน เหมือนจะเศร้าแต่ก็ไม่ยินยอม นางคว้าข้อมือของจ้าวอู่เจียงไว้แน่น
“ภรรยาเจ้ามีอะไรจะพูดหรือ?”
“ปล่อยข้า ข้าจะทำเอง!”
“ฝ่าบาทช่างเห็นอกเห็นใจข้านัก” จ้าวอู่เจียงชะงักไปครู่หนึ่ง แล้วปล่อยมือออก
จิ้งเอ๋อร์จัดเสื้อผ้าของตัวเองให้เรียบร้อย ดวงตาเหลือบมองใบหน้าของจ้าวอู่เจียง มุมปากยกขึ้นเป็นรอยยิ้มซุกซนและเยาะหยัน
มือเรียวบางของนางค่อย ๆ เอื้อมไปที่เชือกผูกเอี๊ยม แต่นางตั้งใจเคลื่อนไหวเชื่องช้า แกล้งให้จ้าวอู่เจียงรอคอย
ตอนนี้นางนอนเอนหลังอยู่บนเตียง อู่เจียงโน้มตัวลงมาราวกับขุนนางผู้ยิ่งใหญ่ที่กำลังสอบสวนนักโทษหญิง ดวงตาของเขาเปล่งประกายราวคบเพลิง
นางครางเบา ๆ มือยังคงเคลื่อนไหวอย่างเป็นระเบียบ ดึงเชือกผูกเอี๊ยมออก
เอี๊ยมปักลายดอกโบตั๋นสีชมพูเลื่อนหลุด
เส้นผมดำสนิทดั่งท้องฟ้ายามราตรี ชุดแต่งงานสีแดงเพลิงดั่งแสงอาทิตย์อัสดง ห่อหุ้มผิวขาวนุ่มนวลชวนหลงใหล
ผิวขาวราวกับหิมะขาวสว่างไสว
อู่เจียงกลืนน้ำลาย เม้มริมฝีปากแห้งผาก แล้วพูดเบา ๆ ว่า
“หากเจ้าเคลื่อนไหวช้าเช่นนี้ อย่าโทษข้าหากภายหลังข้าแกล้งเชื่องช้าบ้าง”
“ฮึ! จ้าวอู่เจียง คืนนี้เป็นคืนวิวาห์ แต่เจ้าคิดเอาคืนข้าเสียแล้ว?” จิ้งเอ๋อร์ทำปากยื่น จ้องมองเขา
“แน่นอนว่าข้าต้องการทะนุถนอมภรรยา”
“ใจร้อนกินเต้าหู้ร้อนไม่ได้” จิ้งเอ๋อร์พึมพำ จู่ ๆ นางก็ดึงชุดแต่งงานออกจากร่าง แล้วคลุมลงบนตัวอู่เจียง ใต้แสงเทียนสลัว ผิวขาวงามเปิดเผย ชวนหลงใหล
จิ้งเอ๋อร์ที่อยู่ตรงหน้าเปรียบดั่งดอกไม้บานสะพรั่ง ทำผู้คนหูตาลาย
อู่เจียงเบียดกายแนบชิด
จิ้งเอ๋อร์ครางเบา ร่างอ่อนนุ่มถูกจ้าวอู่เจียงโอบกอดแล้วประคองขึ้นมา
นางหายใจหนัก มือโอบรอบคอเขาโดยไม่รู้ตัว
ม่านเตียงค่อย ๆ ปิดลง บดบังร่างของทั้งสองคน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า