ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 91

บทที่ 91 ให้คำแนะนำพี่สะใภ้

ท่ามกลางท้องฟ้าแจ่มใส

จ้าวอู่เจียงออกเดินตรวจตราภายในตำหนักพระสนมตามปกติ

เขาไปที่ตำหนักฉีเฟิงเพื่อตรวจดูอาการของตู๋กูหมิงเยว่ และให้คำแนะนำตามสมควร

หลังจากตู๋กูหมิงเยว่ตั้งครรภ์มาระยะหนึ่ง นางก็มีอาการคงที่มากขึ้น และความงดงามรวมไปถึงเสน่ห์ที่เคยมีอยู่นั้นก็ยิ่งทวีคูณมากขึ้นไปอีกเช่นกัน

เวลาจับชีพจรของตู๋กูหมิงเยว่จ้าวอู่เจียงก็รู้สึกเหมือนกำลังสัมผัสการเต้นของหัวใจลูกตนเอง

จ้าวอู่เจียงกำชับให้นางควบคุมเรื่องอุณหภูมิร่างกายให้ดี ก่อนจะขอตัวเดินกลับออกมา

จากนั้นจึงโดยสารรถม้า เดินทางไปยังสำนักมังกรเกล็ดศิลาต่อ

…

ห้องตำราภายในสำนักมังกรเกล็ดศิลา

ฉีหลินซึ่งเป็นผู้มีอำนาจสูงส่งในโลกใต้ดิน ขณะนี้กำลังนั่งแผ่นหลังเหยียดตรงให้จ้าวอู่เจียงตรวจชีพจร

ฮั่วหรูอี้จิบน้ำชา ดวงตาอันงดงามจ้องมองยังฉีหลินและจ้าวอู่เจียงสลับกันไปมา

สองสามีภรรยาทานยาตามที่จ้าวอู่เจียงสั่งให้อย่างดี และยังขอรับคำปรึกษาเพิ่มเติมจากจ้าวอู่เจียงด้วย

หลังดื่มน้ำชาไปได้ครึ่งถ้วย จ้าวอู่เจียงก็พยักหน้าช้า ๆ และกล่าวว่า

“สภาพร่างกายของพี่ฉีดีมาก แต่ยังจำเป็นต้องทานยาต่อไป ไม่ทราบว่าเมื่อคืนพวกท่านได้ร่วมรักกันหรือไม่?”

ฉีหลินพยักหน้า

“เจ้าช่างคาดการณ์ได้แม่นยำนัก น้องจ้าว ยาของเจ้าใช้ได้ผลดีทีเดียว…”

“เช่นนั้นก็ทานต่อไปนะขอรับ” จ้าวอู่เจียงลุกขึ้นยืน

“ข้าขออนุญาตตรวจพี่สะใภ้”

“เมื่อคืนนี้ ข้าลองตรวจสอบกระบี่มังกรฟ้าให้เจ้าแล้ว ปรากฏว่ากระบี่ได้รับความเสียหายมากเกินไป ไม่สามารถนำมาหลอมรวมกันได้อีก นับว่าช่างน่าเสียดายยิ่งนัก” ฉีหลินส่ายศีรษะและถอนหายใจออกมาเล็กน้อย เขารู้สึกเสียดายเหลือเกินที่กระบี่ชั้นดีเช่นนี้ต้องเสียหายไปต่อหน้าต่อตา

วันนี้ ฮั่วหรูอี้สวมใส่ชุดเสื้อคลุมสีดำ ขับเน้นให้เห็นถึงทรวดทรงองค์เอวของนางอย่างชัดเจน จ้าวอู่เจียงเข้าไปนั่งข้างกายและเริ่มจับชีพจรของนาง

เพียงไม่กี่ลมหายใจ จ้าวอู่เจียงก็กล่าวด้วยน้ำเสียงเคร่งเครียดว่า

“พิจารณาจากชีพจรแล้ว พี่สะใภ้มิได้มีปัญหาใหญ่อันใด… และจากการตรวจร่างกายครั้งที่แล้ว ก็ไม่พบปัญหาใด ๆ เช่นกัน…”

“หรือจะเป็นเพราะสามีของข้า?” ฮั่วหรูอี้พูดออกมาอย่างยากลำบาก ประกายในดวงตาวูบไหวสั่นระริก

ชายหนุ่มสั่นศีรษะ

“ไม่ใช่ขอรับ น่าจะเป็นเพราะพลังหยินหยางไม่สมดุลกันมากกว่า”

ฮั่วหรูอี้มีสีหน้าพิศวงงงงวย เมื่อได้ฟังเหตุผลนั้น ซึ่งนางยังเข้าใจได้ไม่แจ้งชัด

จ้าวอู่เจียงกล่าวออกมาช้า ๆ

“นี่ก็ผ่านมาสิบปีแล้ว แต่ท่านไม่เคยตั้งครรภ์เลย บางทีปัญหาอาจอยู่ระหว่างการร่วมรักก็เป็นได้ขอรับ”

“หรืออาจเป็นเพราะช่วงเวลา?” ฮั่วหรูอี้สอบถาม

“ช่วงเวลาไม่ใช่ปัญหาขอรับ แม้ว่าพี่ฉีอาจจะเพิ่มเวลาให้ชงน้ำชาได้อีกสักถ้วยก็ตาม” จ้าวอู่เจียงกล่าวด้วยความกระตือรือร้น

“ปัญหาอาจจะอยู่ที่ท่วงท่า… ท่วงท่าที่แตกต่างกันจะนำมาซึ่งโอกาสที่แตกต่าง…”

สองแก้มของฮั่วหรูอี้ร้อนผ่าวกลายเป็นสีชมพูระเรื่อ นางอุทานด้วยความเหลือเชื่อ

“มีเรื่องเช่นนี้ด้วยหรือ?”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน