ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 962

บทที่ 962 ขาดทุนย่อยยับ

ร่างมายาของหลี่ชางเซิงตวัดฝ่ามือออกไป พลังอำนาจน่าสะพรึงกลัวด้วยวรยุทธ์ขั้นจักรพรรด์ระดับหกเกือบเจ็ด แม้ไม่ใช้พลังปราณ เพียงแค่พลังร่างกายก็สามารถบดขยี้ผู้ฝึกตนทั่วไปได้

ยิ่งไปกว่านั้น การตวัดฝ่ามือเรียบง่ายครั้งนี้ก็ไม่ธรรมดา

รอบกายของจูกัดเซี่ยวไป๋มีแสงสว่างหมนุเวียน ปรากฏตัวอักษร ‘สมบัติ‘ สีทองเปล่งประกายเป็นระยะ ๆ

โล่ตัวอักษรสมบัติเป็นของหอสมบัติหมื่นวัตถุจัดเตรียมให้ผู้พิทักษ์สมบัติ มีจุดประสงค์เพื่อปกป้องความปลอดภัยของผู้ขนส่งสมบัติ ให้บรรลุภารกิจอย่างแน่นอน

มิฉะนั้น หากผู้พิทักษ์สมบัติถูกฆ่าและปล้นสะดมระหว่างเดินทางก็จะส่งผลกระทบต่อธุรกิจของหอสมบัติหมื่นวัตถุบัด

‘โล่อักษรสมบัติ‘ ของจูกัดเซี่ยวไป๋จึงมีระดับไม่ต่ำต้อย

ร่างมายาหลี่ชางเซิงฟาดฝ่ามือ โล่สั่นสะเทือน พลันก็ได้ยินคล้ายเสียงแก้งร้าว

แกร๊ก!

จูกัดเซี่ยวไป๋หมดอาลัยตายอยาก ในใจเขานึกสงสัย คิดไม่ออกว่าทำไมตนเองใช้ลูกเต๋าแก้วช่วยจ้าวอู่หยาง ไม่พอยังถึงกับเอาโล่อักษรสมบัติเป็นหนึ่งในวัตถุวิเศษปกป้องชีวิตมาใช้อีก เพียงเพื่อคุ้มครองจ้าวอู่หยางไว้เบื้องหลัง

การค้าครั้งนี้ไม่คุ้มเลย พี่ชายร่วมตระกูลของเขา จูกัดชื่อ ให้ความสำคัญกับจ้าวอู่หยาง เขาเลยมาคุ้มกัน จนต้องเสียวัตถุล้ำค่าไปมากมายเช่นนี้!

ความสูญเสียช่างมากมาย เขาได้แต่ปลอบใจตัวเองว่า จ้าวอู่หยางก็เป็นถึงเป็นเพื่อนครึ่งหนึ่งของเขา จูกัดเซี่ยวไป๋ การที่สามารถเผชิญหน้ากับจักรพรรดิระดับหกอันทรงพลังเพื่อเพื่อน และเผชิญกับชีวิตอันน่าสังเวชที่สมบัติถูกทำลาย เขา จูกัดเซี่ยวไป๋ ช่างเป็นชายชาตรีที่มีน้ำใจและรักษาคำพูดอย่างแท้จริง!

เขาอยากจะร้องไห้แต่ไม่มีน้ำตา

ตอนนี้ร่างมายาของหลี่ชางเซิงโกรธจัดแล้ว

หลี่ชางเซิงที่มองเห็นภาพนี้จากระยะไกล โกรธจนแทบระเบิด เขาตะโกนก้อง หน้าแดงก่ำ “จูกัดเซี่ยวไป๋ เจ้ากำลังทำอะไรอยู่?!”

“ตึง!” เกราะแสงที่เป็นเหมือนชามคว่ำครอบร่างเขารับแรงกระแทกจนเกือบจะแตกอยู่รอมร่อ

จูกัดเซี่ยวไป๋ส่งเสียงผ่านกระแสจิตถึงจ้างอู่หยาง

“พี่จ้าว อีกแค่หนึ่งการโจมตี โดมของข้าก็จะแตกแล้ว เจ้ารีบไปเถอะ!”

ขณะเดียวกัน เขาหลับตาลงชั่วครู่ แล้วลืมตาขึ้น มองไปที่หลี่ชางเซิง แววตาเปลี่ยนไปจากเดิม

กลายเป็นความเศร้าสลดต่อชะตากรรมของตนเอง และความโกรธแค้นต่อการไม่ยอมแพ้ของหลี่ชางเซิง เขาตวาดกลับทั้งโกรธและผิดหวังเล็กน้อย

“หลี่ชางเซิง ก่อนหน้านี้จ้าวอู่หยางได้รับบาดเจ็บสาหัสแล้ว เจ้าต้องการให้วิญญาณของเขาแตกสลายหรือ เจ้าช่างไร้สมองเสียจริง!”

มือของหลี่ชางเซิงที่กำลังโบกธงชะงักไปเล็กน้อย เมื่อเห็นสายตาของจูกัดเซี่ยวไป๋ หัวใจของเขาก็สั่นสะท้าน

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน