ข้านี่แหละขันทีอันดับหนึ่งในใต้หล้า นิยาย บท 98

บทที่ 98 ความเชื่อใจและความเข้าใจ

ความลับสำคัญที่จะทำให้เกิดการนองเลือด?…จ้าวอู่เจียงหรี่ตาลง และถามด้วยความสงสัย

“เป็นความลับใดกัน?”

“ข้าเองก็ไม่ทราบ” หลี่หยวนเจิ่งส่ายศีรษะ และพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง

“ในอดีต อาจารย์เคยเอ่ยถึงเรื่องความลับของกระบี่มังกรฟ้าเช่นกัน แต่ข้าจำไม่ได้แล้วว่ามันคืออะไรกันแน่ แต่ศิษย์น้องของข้าน่าจะทราบดี”

“ท่านเป็นศิษย์พี่ยังไม่รู้ แล้วนางเป็นศิษย์น้องจะรู้ได้อย่างไร?” จ้าวอู่เจียงถามด้วยความสงสัย

หลี่หยวนเจิ่งพยักหน้าด้วยความหนักแน่น แววตาบอกชัดว่ากำลังนึกถึงความทรงจำในอดีต พลันรอยยิ้มปรากฏบนใบหน้า

“นางไม่ใช่ศิษย์ธรรมดา ตอนที่พวกเราพบกันเป็นครั้งแรก นางเห็นกระบี่มังกรฟ้าและต้องการจะขโมยมันไปจากท่านอาจารย์ แต่นางก็ไม่สามารถขโมยไปได้สำเร็จ ทุก ๆ หนึ่งกระบวนท่าที่นางโจมตี นางก็จะถูกบังคับให้ล่าถอยไป ท่านอาจารย์ชื่นชมในพรสวรรค์ของนางจึงไม่ได้ทำอะไรรุนแรง ดังนั้น ศิษย์น้องของข้าจึงตามติดท่านอาจารย์มาโดยตลอด และในที่สุด นางก็เข้าร่วมสำนักของท่านอาจารย์ และกลายเป็นศิษย์น้องของข้า”

ดูเหมือนศิษย์น้องคนนี้น่าจะรู้ความลับอะไรบางอย่างของกระบี่มังกรฟ้า มิเช่นนั้น นางก็คงไม่พยายามขโมยมันไปจากหลี่ชางเฟิงตั้งแต่แรก… จ้าวอู่เจียงนิ่งเงียบใช้ความคิด แต่ยิ่งคิดมากเท่าไหร่ก็ยิ่งสงสัยเกี่ยวกับความลับของกระบี่มังกรฟ้ามากเท่านั้น รวมไปถึงสงสัยในตัวตนของศิษย์น้องที่หลี่หยวนเจิ่งเอ่ยถึงเช่นกัน

“ถ้าอย่างนั้นข้าก็จะเก็บกระบี่เล่มนี้ไว้” จ้าวอู่เจียงพูดพร้อมกับยิ้มออกมาเล็กน้อย

“เมื่อศิษย์น้องของท่านมาถึงนครหลวง ข้าจะลองถามนางดูอีกครั้ง ว่าแต่ว่า ศิษย์น้องของท่านมีฝีมืออยู่ในขั้นใดหรือ?”

“น่าจะขั้นเดียวกับข้า” หลี่หยวนเจิ่งตอบด้วยน้ำเสียงหนักแน่น

“นางไม่ได้มีชื่อติดอันดับยอดมือกระบี่ในยุทธจักร แต่ความแข็งแกร่งของนางนั้นเทียบเท่ากับยอดมือกระบี่ยี่สิบอันดับแรกอย่างแน่นอน”

จ้าวอู่เจียงถามต่อ

“มีความแข็งแกร่งถึงเพียงนั้น แล้วเหตุใดจึงไม่เข้าทำเนียบยอดมือกระบี่เล่า?”

“น้องจ้าว เจ้าคงยังไม่ทราบ ในโลกอันกว้างใหญ่มีครอบครัวชนชั้นสูงอยู่มากมาย และสมาชิกตระกูลของพวกเขาก็แทบไม่ค่อยปรากฏตัวต่อผู้ใด เว้นแต่เป็นผู้ที่มีอำนาจและทรงพลังอย่างแท้จริง นั่นแหละพวกเขาถึงจะถูกบรรจุเข้าอยู่ในทำเนียบยอดฝีมือ”

หลี่หยวนเจิ่งอธิบายอย่างคล่องแคล่ว

“และศิษย์น้องของข้าก็มาจากตระกูลเจียง นางมีนามว่าเจียงเมิ่งลี่”

…

หลังจากจ้าวอู่เจียงพูดคุยกับหลี่หยวนเจิ่งเสร็จสิ้น เขาก็เก็บกระบี่มังกรฟ้า ออกมาจากจวนซิงชิงหยวน และเดินตรงเข้าสู่วังหลวง

ตลอดเส้นทาง จ้าวอู่เจียงค่อย ๆ ใช้ความคิด และวางแผนสร้างขุมกำลังของตนเอง

นอกจากจะบ่มเพาะขุมกำลังทางอำนาจในกลุ่มขุนนางแล้ว เขาก็อยากจะสร้างขุมกำลังไว้ใช้งานในแวดวงยุทธจักรอีกด้วย

ในระหว่างที่กำลังใช้สมองขบคิด จ้าวอู่เจียงก็มาถึงหน้าตำหนักหย่างซินแล้ว ขันทีหนุ่มเดินตรงไปยังห้องบรรทมของฮ่องเต้โดยไม่หยุดเท้า

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน