ค่ำคืนนั้น นิยาย บท 6

คำตอบนั้นยิ่งทำให้แพรวางุนงงอีกเป็นสิบเท่า

“ แพรเนี่ยนะคะมีความสามารถจนเข้าตาท่านประธาน แต่ว่า... ”

“ เอาเถอะน่าแพร ไม่ต้องสงสัยให้มากความหรอก แล้วไม่ต้องกังวลว่าจะทำงานไม่ได้ ตอนเรียนกับตอนทำงานน่ะมันต่างกัน เรียนเก่งแค่ไหนก็ต้องมาเริ่มเรียนรู้งานใหม่หมด พี่เชื่อว่าถ้าแพรตั้งใจแล้ว แพรจะต้องทำได้แน่นอน โอเคไหม ”

พี่วิพูดตัดบทอีกฝ่ายที่กำลังอ้าปากหวอ

“ มันเป็นเรื่องโชคดีเหลือเกินแล้วแพร ที่จู่ๆ ได้รับตำแหน่งที่ดี มีเงินเดือนสูงขนาดนั้น ส้มหล่นแล้วนะ จะไม่คว้าไว้หรือไง ”

“ ค่ะพี่ ขอบคุณค่ะ ” เธอจำต้องตอบรับในที่สุดทั้งที่ยังคาใจอยู่อย่างนั้น

แต่มันก็จริงอย่างที่พี่วิพูด เธออาจจะซวยเพราะถูกชายคนรักบอกเลิก แต่จะปังเรื่องการเงินและการงานก็เป็นได้

เงินเดือนเดือนละสี่หมื่นห้าเชียวนะ ผ่านโปรแล้วได้ตั้งหกหมื่น อนาคตอันสวยสดงดงามกำลังรอเธออยู่ แพรวา

คิดได้ดังนั้นเธอก็เรียกความมั่นใจกลับคืนมาได้ จรดปากกาลงเซ็นชื่อในสัญญาของบริษัททันที

“ แพรจะตั้งใจเรียนรู้ จะตั้งใจทำงานอย่างเต็มที่ ให้สมกับที่ได้รับโอกาสนะคะ ” เธอบอกพี่วิด้วยน้ำเสียงอันหนักแน่น อีกฝ่ายส่งยิ้มกลับมาให้เช่นกัน

“ สู้ๆ จ้ะแพร ยินดีเหลือเกินที่ได้มาเป็นครอบครัวของ TP home ด้วยกันนะ ”

“ ขอบคุณค่ะพี่วิ แพรจะไม่ทำให้พี่วิผิดหวังค่ะ ”

หลังจากนั้นพี่วิก็หยิบอาหารออกจากตู้เย็นซึ่งเป็นสวัสดิการของบริษัท อันเป็นซาลาเปาไส้หมูสับไข่เค็มใบโตออกมาใส่ไมโครเวฟ กดอุ่นแล้วส่งให้พนักงานใหม่ พร้อมทั้งนมถั่วเหลืองออร์แกนิกอีกหนึ่งกล่อง

“ กินซะ จะได้มีแรงทำงาน ” คุณวิบอกกับเธอเช่นนี้

ไม่นานเธอก็จัดการมันจนเรียบร้อย พี่วิพาเธอขึ้นลิฟท์ไปอีกสองชั้นอันเป็นส่วนของห้องผู้บริหาร

“ ห้องของท่านประธานจะอยู่ตรงนั้น ท่านชื่อคุณติณภพ เป็นลูกเจ้าสัวตระการ ผู้ก่อตั้งบริษัท คุณติณภพอายุสามสิบสอง หนุ่มฟ้อหล่อเฟี้ยว ที่สำคัญโสด ยังไม่มีครอบครัว ไม่มีพันธะใดๆ สาวๆ แถวนี้ใครๆ ก็ใฝ่ฝัน แต่ก็นะ เหมือนหมาเห่าเครื่องบินน่ะ ไม่งั้นก็หมาเห่าปลากระป๋อง ได้แต่เห็นแต่กินไม่ได้ ” พี่วิพูดติดตลก ซึ่งแพรวาก็ได้แต่รับฟังเงียบๆ ซึ่งพี่วิก็สาธยายรายละเอียดของบริษัทไปเรื่อยๆ แต่เธอใจจดจ่ออยู่กับคนที่ต้องร่วมงานด้วย

“ คุณติณภพนี่ท่านเป็นคนยังไงเหรอคะ ดุหรือเปล่า ”