คลั่งรักเมียแต่ง นิยาย บท 61

สวนของเอนกห่างจากตัวบ้านประมาณ 2 กิโลเมตรได้ เป็นที่ดินทำกินที่ตากับยายทิ้งไว้ให้ ..สองพี่น้องก็เลยช่วยกันปลูกผักผลไม้ไปส่งขายในตลาดพอได้มาจุนเจือครอบครัว

วันนี้โชคดีที่เอนกเอาโทรศัพท์ติดตัวไปด้วย อิงนภาก็เลยโทรไปหาสามีให้กลับมารับพี่ชาย เพราะอยากออกไปเที่ยวชมสวน

ปราณีที่เพิ่งมาถึงสวนเพียงไม่นานแต่พอได้ยินน้องชายคุยโทรศัพท์ ก็รีบปั่นจักรยานหลบไปอีกซอยหนึ่งเพื่อกลับบ้าน โดยที่ไม่ใช้เส้นทางเดิม

"แล้วพี่นีล่ะ ฉันเห็นปั่นจักรยานมาทางนี้แล้วไม่ใช่เหรอ"

"กลับไปแล้วมั้ง ไม่เห็นรถจอดอยู่แล้ว" เอนกมองไปดูตรงที่พี่สาวจอดจักรยานไว้

ที่ทัตเทพอยากมาชมสวนก็เพราะส่วนหนึ่งอยากจะเห็นหน้าพี่สาวของเอนกชัดๆ และมันยิ่งทำให้ทัตเทพแปลกใจมากขึ้น เหมือนกับว่านางพยายามจะหลบหน้า

"เด็กที่ชื่อพิภพอายุเท่าไรเหรอ" ที่ทัตเทพถามเพราะจำได้ว่าน้องสาวเคยเล่าให้ฟังว่าพิภพเป็นเด็กกำพร้า

"ตาภพหรือคะ อายุคงจะประมาณเดียวกับ ตาแทนมั้ง หรือไม่ก็คงจะน้องอยู่ปีหนึ่ง"

[ไซต์งานสระบุรี]

รถกระบะตอนเดียวขับมาจอดหน้าห้อง คนที่นั่งเล่นจับกลุ่มกันอยู่แถวนั้นต่างก็มอง เพราะวันนี้เป็นวันอาทิตย์คือวันหยุด ส่วนมากก็จะมีแต่ผู้หญิง เพราะผู้ชายออกไปหาปูหาปลา

"รถใคร?" รถไม่คุ้นตาทุกคนก็เลยสงสัย แต่พอมองเข้าไปก็รู้ได้ในทันทีว่าเป็นรถของใคร

เหมือนฝันที่กำลังนั่งขยี้ผ้าอยู่หน้าห้อง รีบหาอะไรมาปิดกะละมังไว้ เพราะห้องทั้งสองอยู่ชิดกันมาก ถ้าเขาเดินมาเปิดห้องต้องมองเห็นแน่ว่าเธอกำลังทำอะไรอยู่ ซึ่งตอนนี้เธอกำลังซักชุดชั้นใน

"รถของหัวหน้าเหรอคะ" พอพิภพลงจากรถสาวๆ ที่กำลังนั่งเล่นและเสริมสวยไปด้วยก็ได้ถามขึ้น

"ครับ"

"พอดีเลยพวกเราอยากจะไปเที่ยวห้าง หัวหน้าช่วยพาไปหน่อยได้ไหมคะ" วันหยุดยิ่งวันที่เงินเดือนออกแบบนี้ หลายคนต่างก็ไปเที่ยวห้างเพื่อซื้อของใช้มาไว้

"ได้สิครับ ใครจะไปก็เตรียมตัวเลย ผมขอเอาของเข้าไปเก็บก่อน"

"กรี๊ดดด" ได้ยินว่าเขาจะพาไปสาวๆ ต่างก็ดีใจ จากที่นั่งแต่งหน้าอยู่ก็รีบเข้าไปเปลี่ยนเสื้อผ้า

"แกไม่มีอะไรไปซื้อเหรอยัยเหมือน" ลูกแก้วคือเพื่อนข้างห้องของเหมือนฝัน

"ไป" ทำไมเธอจะไม่ไปล่ะโอกาสแบบนี้หายากจะตาย ที่มีคนเอารถพาไปที่ห้าง เพราะถ้าไม่อย่างนั้นคงต้องออกไปยืนโบกรถสองแถว

"จะไปทำไมไม่ไปเปลี่ยนเสื้อผ้า"

"ก็ไปชุดนี้"

"แกจะซกมกไปไหน ไปเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มันดูดีกว่านี้หน่อยสิ"

"ชุดนี้เขาไม่ให้เข้าห้างหรือไง"

"ตามใจมึงแล้วกัน" ที่ลูกแก้วรีบก็เพราะหลายคนต่างหมายปองที่จะนั่งหน้ารถ ซึ่งรถของเขาเป็นกระบะตอนเดียว ถ้านั่งหน้าเต็มที่คงเบียดกันได้แค่สองคน

คนที่รีบมาจองหน้ารถคือ ลูกแก้วและชะอ้อน ส่วนคนที่เหลือรีบขึ้นกระบะหลัง

ชายหนุ่มที่เอาของเข้าไปเก็บออกมาก็เห็นว่าทุกคนเตรียมพร้อมอยู่ที่รถของตัวเองแล้ว

"ห้ามนั่งขอบกระบะนะครับ นั่งลงข้างล่างเลย" พอเขาสั่งแบบนั้นทุกคนก็ได้นั่งลงกับพื้นของกระบะ หนึ่งในนั้นก็คือเหมือนฝันที่นั่งขดตัวอยู่ริมฝั่งคนขับ

ก่อนที่จะเปิดประตูรถเขาก็แอบมองดูเล็กน้อย เพราะจำได้ว่าตัวเองเมาแล้วเข้าห้องผิด ที่จริงแล้วเขาจำหน้าคนงานไม่ค่อยได้หรอก เพราะแต่ละคนห่อหุ้มหน้ายังกับมัมมี่

"หัวหน้ามีแฟนหรือยังคะ" พอพิภพขึ้นรถเท่านั้นแหละ ลูกแก้วก็เปิดฉากถามเพราะนั่งหน้าติดกับคนขับเลย

"มีแล้วครับ"

"มีแล้วเหรอคะ?" คนที่ถามรู้สึกบอกบุญไม่รับเลยตอนนี้ "แล้วหัวหน้าสนใจที่จะมีเพิ่มอีกสักคนไหมคะ" แต่ก็ยังไม่ละความพยายาม

"หึ.." พิภพแอบนึกขำที่เขาบอกมีแฟนแล้ว เพราะไม่อยากจะยุ่งกับลูกน้อง แถมบางคนมีลูกมีผัวแล้วด้วย เขาก็เลยต้องได้ป้องกันตัวเองไว้ก่อน เพราะไม่รู้ว่าลูกใครเมียใครบ้าง

ขณะที่ขับรถออกมาช่วงถนนใหญ่ ชายหนุ่มก็คอยมองกระจกหลัง เพราะส่วนมากด้านหลังจะมีแต่ผู้หญิง มองไปทีไรก็เจอแต่หน้าเธอที่บูดบึ้งอยู่ เพราะเธอนั่งตรงกับกระจกมองหลังพอดี ..เกิดมาเคยยิ้มหรือเปล่าเนี่ย