คลั่งรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 39

ด้านเจนิสฉันรู้สึกสายตาหลายคู่ที่มองมาที่ฉัน ให้ตายเถอะไม่มีใครบอกฉันซักคนว่าจะมีแขกของคุณพ่อนั้นมาร่วมแจมด้วย ฉันที่คิดว่าคงมีแต่ครอบครัวของเรา ฉันเลยไม่ได้แต่งตัวให้ดีกว่านี้ หลังจากที่นั่งลงได้ไม่นาน พี่ดลก็ชวนฉันคุยและตักโน้นนี้นั่นให้กับฉัน บนโต๊ะอาการมื้อพิเศษที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มและเสียงหัวเราะของคนที่มาร่วมอวยพรวันคล้ายวันเกิดให้กับคุณพ่อ แต่สำหรับฉันแล้วนั้นฉันรู้สึกอึดอัดซะเหลือเกิน ที่พวกท่านพูดเรื่องอะไรก็ไม่รู้ หมั้น งานหมั้นนี้คือใครกัน ฉันพยายามที่จะเอียงหูฟังพวกผู้ใหญ่คุยกัน แต่นั้นจังหวะนั้นพี่แป้งก็สะกิดฉันเข้าพอดี

"เจ นั่งนานแล้วไปห้องน้ำกันไหม" พี่แป้งเอ่ยพร้อมกับหันมาหาฉัน เอาจริงตั้งแต่มาถึงฉันไม่ได้เอ่ยคุยหรือทักอะไรพี่แป้งซักคำ ฉันพยักหน้าให้กับพี่แป้ง

"เจ ขอตัวเข้าห้องน้ำก่อนนะคะ" ฉันเอ่ยกับผู้ใหญ่ที่ร่วมโต๊ะ

"เออ น้องเจครับ พี่ไปด้วยสิครับ" ดลดนัยที่เห็นเจนิสและแป้งเดินออกจากโต๊ะ ชายหนุ่มก็ลุกออกมาเช่นกัน การกระทำของดลดนัยที่มีต่อเจนิสนั้น ทำเอาผู้ใหญ่ถึงกับยิ้มตามกัน

"ตาดลนี้น่ารักจังเลยนะคะ ดูแลเจนิสดี้ดีนะคะ " คุณลัดดาที่นั่งติดกับมารดาของดลดนัยถึงกับยิ้มไม่หุบ ถ้าเจนิสลงเอยกับดลดนัยได้ นับว่าเป็นเรื่องที่น่ายินดี ลัดดาได้แต่คิดในใจ สงสัยของต้องเป่าหูสามีของเธอบ่อยๆ จะได้ช่วยคุยกับลูกสาวของเขา

ด้านแป้งที่เห็นดลดนัยที่เอาแต่เดินตามเจนิส แป้งถึงกับเบื้องหน้าหนีด้วยความหมั่นไส้ ท่าทีดลดนัยนั้นเหมือนกับเด็กที่เอาแต่วิ่งตามเจนิส

ด้านเจนิสนั้นเมื่อมาถึงห้องน้ำร่างบางก็เดินเข้าไปทันที เจนิสใช้เวลาไม่นานร่างบางก็ทำธุระส่วนตัวเสร็จ แต่ขณะที่เดินออกมานั้นก็เจอกับแป้งที่กำลังเติมหน้าที่หน้ากระจก

"เจนิส นี้เธอไม่คิดจะทักฉันหน่อยเหรอ" ด้านแป้งที่เติมหน้าอยู่นั้น ก็เอ่ยเช่นนั้นกับเจนิสขึ้นมาทันที ที่เห็นเจนิสทำท่าทีหลบหน้าไม่พูดไม่จากับเธอ ฉันไม่ได้โง่จนดูไม่ออกหรอกนะว่าเรื่องอะไร แสดงว่าภาพพวกนั้นยัยเจคงจะเห็นแล้วสินะถึงได้ทำหน้าเศร้าเช่นนี้ แป้งได้แต่คิดในใจ

"พี่แป้งมีอะไรกับเจหรือเปล่าคะ" เจนิสพยายามทำให้ดูสีหน้าปกติ

"มีสิ ฉันนะอยากจะถามเธออยู่หลายวันแล้ว แต่เราก็ไม่ได้เจอกัน" ใบหน้าสวยหวานถึงกับชะงักเล็กน้อยกับคำพูดที่แป้งนั้นใช้คุยกับเธอที่มันรู้สึกห่างเหินซะเหลือเกิน แป้งสาวเท้าเข้าหาเจนิส

"วันก่อนฉันบังเอิญเห็นว่าเธอนั้นไปทานข้าวกับริว" ร่างบางรู้สึกตกใจกับสิ่งที่ได้ยิน

"เธอกำลังคบกับริวหรือเปล่า" คำถามของแป้งทำเอาเจนิสถึงกับคิดหนักเป็นสองเท่า แป้งทราบเรื่องเธอและริวงั้นเหรอหรือเป็นเขาที่บอกกับแป้งกัน คำถามเกิดขึ้นมาในหัวของฉันมากมาย

"ว่าไงยัยเจ" แป้งถามย้ำมาอีกครั้ง

"ปะ...เปล่าคะ" ในเมื่อฉันและเขาเราไม่ได้คบกันจริง สิ่งที่ฉันตอบไปมันก็ถูกต้องแล้ว คำตอบของเจนิสทำเอาแป้งถึงกับยกยิ้มออกมาด้วยความพึงพอใจ ใบหน้าสวยถึงกับฉีกยิ้มราวกับนางพญา

"ก็ดีในเมื่อเธอยืนยันว่าไม่ได้คบกับเขา พี่ก็จะได้คบกับริวต่อโดยไม่รู้สึกผิดอะไร เพราะพี่และริวเรากำลังไปได้สวย พี่หวังว่าเธอคงไม่ยุ่งเกี่ยวกับคนของพี่หรอกนะ เจนิส" แป้งเอ่ยพร้อมกับฉีกยิ้มให้กับน้องสาวต่างสายเลือด ในเมื่อเธอกับริวไม่ได้เป็นอะไรกันแต่ทำไมคำพูดของแป้ง ทำเอาเธอนั้นรู้สึกเจ็บและจุกมากขนาดนี้

"พี่แป้งสบายใจเถอะคะ เราไม่ได้คบกัน" เจนิสยังคงซ้ำอีกครั้ง ด้วยความรู้สึกจุกและจี๊ดขึ้นมาที่หน้าอก

ด้านแป้งถึงกับเดินออกจากห้องน้ำมาด้วยสีหน้าอันสดใส เจนิสก็ยังหัวอ่อนและเชื่อเธอง่ายเสมอ

"สมน้ำหน้านังโง่"

ด้านแป้งหลังจากที่เดินออกมาจากเจนิสแล้วนั้น ใบหน้าสวยถึงกับฉีกแย้มออกมาด้วยความพึงพอใจให้กับผลงานตัวเอง ภายนอกยัยเจนิสอาจจะดูเย่อหยิ่ง แต่สำหรับฉันยัยเจก็ซื่อและโง่มาก ย้อนไปเมื่อวันก่อนที่ฉันไปทานข้าวกับริว ฉันเป็นคนจ้างให้พนักงานในร้านตามถ่ายภาพของฉันและริวเองส่วนภาพในรถก่อนที่ริวจะขับรถออกจากร้านนั้นฉันก็ขอแอดไลน์กับพนักงานในร้านให้ส่งภาพพวกนั้นให้กับฉัน และฉันก็ไม่ใช่คนโง่นะที่จะดูไม่ออกว่าจริงๆ แล้วยัยเจนิสนะรู้สึกยังไงกับริว ฉันไม่ยอมให้ยัยเจได้ริวไปอย่างแน่นอนหรอกเพราะฉันกับแม่นะเกลียด นังนี้มาก แต่ยัยเจนิสก็ยังโง่ที่ดูฉันไม่ออกคิดว่าฉันคงรักเธอเหมือนพี่สาวแท้ๆ หึๆ เมื่อยัยเจคิดเช่นนั้น ฉันก็คงต้องสวมบทพี่สาวที่แสนดีต่อหน้ายัยเจต่อ

ด้านเจนิสหลังจากที่แป้งออกไปแล้วนั่น ใบหน้าหวานถึงกับทำหน้าไม่ถูกฉันแค่ไม่อยากจะกลับเข้าไปที่ในห้องอาหารอีกแล้ว แต่ขณะที่กำลังจะเดินออกจากห้องน้ำนั้น ลัดดากับเดินเข้ามาพอดี สายตาของแม่เลี้ยงเสมองร่างบางตั้งแต่หัวจรดเท้า

"นิเธอไม่คิดจะแต่งตัวให้เกียรติพ่อของเธอบ้างเลยหรือไง รู้ทั้งรู้ว่าวันนี้เป็นวันสำคัญของคุณพี่ แต่ลูกสาวแท้ๆ อย่างเธอกับทำให้คุณพี่เสียหน้า" เมื่อได้โอกาสลัดดาก็ต่อว่าเจนิสทันที

"ผิดที่เจหรอคะ คุณป้าไม่ได้บอกนิคะ ว่าจะมีครอบครัวอื่นมาร่วมทานมื้อเย็นด้วย เจก็คิดว่ามีแค่ครอบครัวของเรา ถ้าการที่เจแต่งตัวแบบนี้มาแล้วทำให้คุณป้าและคุณพ่อไม่พอใจ เจขอโทษด้วยคะ" เจนิสเอ่ยจบร่างบางรู้สึกรำคาญป้าลัดดาถึงกับสะบัดตัวรีบเดินออกไปทันที

ด้านลัดดาที่โดนเจนิสตอบกลับเช่นนั้นถึงกับเคือง

"หน่อยแหนะ ทุกวันนี้เก่งและปากดี กล้าว่าฉันกลับงั้นเหรอ คอยดูสิฉันจะส่งให้แกไปอยู่ไกลๆ พ่อของแกเลยเป็นไง ยัยเด็กบ้า" ลัดดาได้แต่โกรธเคืองเจนิสที่นับวันยิ่งแข็งกระด้างขึ้นเรื่อยๆ

เจนิสหลังจากที่เดินออกมาจากห้องน้ำก็เจอกับดลดนัยที่ยังยืนรอเธอ

"นี้พี่ดลยังรอเจอีกเหรอคะ" ร่างบางที่เดินออกมาก็เจอดลดนัยที่เผยรอยยิ้มให้กับตน

"พี่เห็นคุณแป้งเดินออกไปนานแล้วนะครับกลัวว่าน้องเจจะไม่มีเพื่อนเดินเข้าไป"

"งั้นเราเข้าไปกันเถอะคะ ผู้ใหญ่รอนานจะน่าเกลียดเอา" เจนิสเอ่ยกับดลดนัยมาเสียงเรียบ

สองชั่วโมงต่อมาและตอนนี้ทุกคนก็ทานข้าวกันเสร็จแล้ว

"คุณลุง คุณป้าครับ ผมขออนุญาตไปส่งน้องเจที่คอนโดได้ไหมครับ ผมได้ยินแว่วๆ ว่าน้องเจพักที่คอนโดทางผ่านคอนโดผมเลยนะครับ"

"ตาดลนิน่ารักจังเลยนะคะ ได้สิจ๊ะ" ลัดดาเอ่ยพร้อมกับเผยรอยยิ้มให้กับสามี

"ขอบคุณคุณลุงคุณป้านะครับ"

"เจ งั้นก็ให้ตาดลไปส่งนะลูก" บิดาของเจนิสเอ่ยกับบุตรสาวมา ด้านเจนิสฉันก็คงปฎิเสธน้ำใจของพี่ดลไม่ได้ ก็คงตามนั้นแหละ

"งั้นเจขอตัวกลับก่อนนะคะ" เจนิสยกมือไหว้บิดาและผู้ใหญ่ทุกคน

"ตาดลนิรุกหนูเจหนักจังเลยนะคะ แต่ก็ดูน่ารักๆ นะคะ" ป้าแก้วเพื่อนสนิทอีกคนของป้าลัดดาเอ่ยขึ้นมา ด้านแป้งเองก็ฉีกยิ้มร้ายขึ้นมา ถ้าเลย์รู้เรื่องเจนิส มีหนุ่มๆ วนเวียนต่อคิวขายขนมจีบไม่หยุดแบบนี้ เลย์มีหวังได้อกแตกตาย แต่ก็ดียัยเจกับดลดนัยนั้นก็ดูเหมาะสมกันดีจริงๆ

"เชิญครับน้องเจ" จากนั้นเจนิสก็เดินไปยังลิฟต์พร้อมกับดลดนัยไป

อีกด้านของริววันนี้ทั้งสองหนุ่มแฝดนั้นมาเรียนรู้งานกับบิดา เพื่อมาคุยงานกับลูกค้าในค่ำคืนนี้ หลังจากที่คุยเสร็จแล้วนั้นทั้งสองหนุ่มก็ได้มานั่งรอบิดาที่หน้าล็อบบี้ ร่างสูงในชุดสูทสีเข้มนั่งที่โซฟาด้วยท่าทีสบาย แต่ในจังหวะที่มองผ่านกระจกนั้น กับเห็นร่างบางในชุดนักศึกษาเพียงแว็บๆ ร่างบางอันคุ้นตาของเจนิส ริวที่เห็นเช่นนั้นถึงกับหันหลังมองทันที สายตาสะดุดเข้ากับร่างบางในชุดนักศึกษาของเจนิสที่เดินออกจากโรงแรมไปกับชายในชุดสูทอีกคน และคนนั้นเขาจำหน้ามันได้ดีคนที่มีเรื่องกับเขาในวันนั้น

"อ่า...เจนิส" ริวพึมพำเสียงออกมา

"ริก ช่วยบอกคุณพ่อที ว่าก็มีนัด กูกลับก่อนละกัน" เมื่อเห็นเจนิสไปกับชายคนอื่น ริวเอ่ยกับพี่ชายจบก็สาวเท้ายาวตามเจนิสออกไปทันที แต่ก็เห็นเพียงแผ่นหลังบางที่เดินไปนั่งรถกับใครอีกคน