คลั่งรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 49

ด้านเจนิสเขาแกล้งฉันแล้วยังมาถามฉันแบบนี้ ใบหน้าหวานถึงกับเบื้องหนี เพื่อหลบสายตาของคนตัวโต

"ฉันไม่ได้เป็นห่วง แค่กลัวว่าจะมีใครมาตายตรงนี้เท่านั้นเอง" คนปากหนักแข็งเอ่ยมาด้วยความรู้สึกที่ตรงข้ามกับหัวใจ ให้ตายเถอะฉันพึ่งรู้ว่าฉันเป็นห่วงเขามากก็ตอนที่เขาแกล้งหลับไปนั้นแหละ แต่แล้วใครจะกล้าตอบไปตรงๆ ละ ร่างบางเอ่ยขณะที่หัวใจกับเต้นแรงมากขึ้นเรื่อยๆ เมื่อเธออยู่ต่อหน้าเขาฉันมักจะควบคุมความรู้สึกลึกๆ ของฉันนั้นไม่ได้ เมื่อเป็นเช่นนั้น ร่างบางลุกขึ้นยืนเพื่อที่จะกลับห้องพัก ริวที่เห็นเช่นนั้นได้แต่ตระโกนตามหลังร่างบางที่เดินหนีตนไป

"เจนิส เธอจะไปไหน เธอโกรธที่ฉันแกล้งเธอใช่ไหม" ริวเอ่ยถามร่างบางหรือเขาแกล้งเธอแรงเกินไป

"ถ้าเธอโกรธ ฉันขอโทษ" เสียงทุ่มของริวเอ่ยตามหลังมา แต่นั้นใช่ว่าเธอจะตอบเขา เจนิสที่ได้ยินคำขอโทษจากคนปากหนัก ใบหน้าหวานถึงกับเผยรอยยิ้มออกมาอย่างไม่รู้ตัว แต่นั้นก็ใช่ว่าร่างสูงจะได้เห็น

"เจนิส รอฉันด้วยสิ" ด้านริวที่เห็นเจนิสไม่คิดจะสนใจตน ร่างสูงหยิบชุมคลุมที่ขอบสระขึ้นมาสวมใส่อย่างลวกๆ จากนั้นก็รีบสาวเดินตามคนตัวเล็กไปแต่ก็ไม่ทันเมื่อเจนิสนั้นลงลิฟต์หนีเขาไปเสียแล้ว

!! คิดว่าฉันจะตามเธอไม่ทันหรือไง ยัยตัวแสบ ใส่ชุดว่ายน้ำมาเดินต่อหน้าเขา แล้วจะหนีกันไปง่ายๆ แม่งลูกรักก็ไม่มีเก็บอาการเลยซักนิด อีกนิดจะทะลุกางเกงออกมาเสียแล้ว" ใบหน้าอันหล่อเหลาได้แต่หงุดหงิดให้คนตัวเล็ก

"แต่แล้วไง ยังไงเสียวันนี้เธอก็ไม่รอด" ร่างสูงได้แต่พึมพำออกมา เขาอัดอั้นมาตั้งแต่เมื่อคืนถ้าเช้านี้ไม่ได้ปล่อยเขาอาจจะลงแดงตายก็เป็นได้ ห้องพักที่เปิดไว้ชั้นแปดลงไปเพียงแค่สองชั้นนั้นคนใจร้อนก็ยังรู้สึกช้าอยู่ดี เมื่อเป็นเช่นนั้นคนใจร้อนถึงกับยอมเดินลงบันไดมายังห้องพักของตน

!! ฟู่ !! ร่างสูงของริวเปิดประตูเข้ามาในห้อง แต่ก็ไม่เจอร่างบางของคนตัวเล็ก อ่า...นี้อย่าบอกนะว่าเธอไม่อยู่ในห้อง ไม่นะโว้ยเขาไม่อยากใช้นางฟ้าทั้งห้านิ้ว แต่ขณะที่คิดอะไรอยู่นั้นกับได้ยินเสียงดังภายในห้องน้ำที่ดังขึ้นมา ใบหน้าอันหล่อเหลาถึงกับผุดรอยยิ้มร้ายกาจขึ้นมาที่มุมปากเมื่อยังมีเหยื่อให้รอขย้ำ

ห้านาทีที่แล้ว ด้านเจนิสเมื่อมาถึงร่างบางก็ไม่รอช้าคนตัวเล็กเดินเข้าห้องน้ำเพื่อจะอาบน้ำอีกรอบทันที แต่ขณะที่กำลังจะถอดบิกินีออกจากตัวนั้น ฉันปลดได้แค่ส่วนบน

!! แก๊ก !! ร่างสูงของริวกับเปิดประตูเข้ามา ด้วยสภาพท่อนบนที่ยังเปือยเปล่าอยู่ ร่างบางที่เห็น ตาเบิกกว้างออกมาด้วยความตกใจ เมื่อคนใจร้ายนั้นไขกุญแจเปิดประตูเข้าภายในห้องน้ำ สายตาคมเข้มของริวจับจ้องไปยังหน้าอกอันอวบอึ๋มที่ฝ่ามือเรียวของคนตัวเล็กนั้นปิดเอาไว้ ปิดได้แค่ส่วนหัวแล้วจะไปเหลืออะไรละ

เลือดในกายหนากับสูบฉีดลงมาอันที่ท่อนล่าง ถึงกับรู้สึกปวดหนึบๆ อ่า...เต็มๆ แบบนี้ใครจะไปทนไหว ร่างสูงเหลือบมองอย่างไม่ปิดกั้นความรู้สึก

"นี้อย่ามองนะ" เจนิสที่เห็นสายตาแทะโลมของริวที่มองมา ร่างบางเอ่ยออกมาเสียงแข็งด้วยท่าทีไม่พอใจ ที่ริวนั้นบุกเข้ามาในห้องน้ำทั้งทีเขาเองก็ทราบว่าเธอนั้นอยู่ในนี่ แบบนี้ตั้งใจเข้ามาชัดๆ

"ปิดทำไม ไหนๆ เธอก็ต้องถอดหมดอยู่ดี" ร่างสูงเอ่ยพร้อมกับซ้อนสายตามองคนตัวเล็กอย่างสื่อความหมาย ไม่ว่าจะมองมุมไหน เธอนั้นก็ทำให้เขาใจสั่นสะท้านไปทั้งตัว

ด้านริว เจนิสยัยตัวแสบเธอร้ายมากทำให้เขามีอารมณ์ค้างแล้วหนีกลับห้องงั้นเหรอ ฝันไปเถอะเมื่อคืนก็ทนมาแล้วครั้งหนึ่ง แล้ววันนี้ใครว่าเขาจะยอมทนละ ในเมื่อสระว่ายน้ำเธอไม่ยอม บนห้องบรรยากาศโรงแรมสุดหรูก็ดีไปอีกแบบนะ

"ปิดได้แค่ส่วนหัว แต่ล้นมือออกมาทั้งเค้า คิดว่าจะรอดไหม" ร่างสูงไม่พูดเปล่าแต่กับสาวเท้าเข้าหาคนตัวเล็ก

"คนบ้าวันๆ คงคิดแต่เรื่องหื่นๆ แบบนี้สินะ" ร่างบางเอ่ยว่าให้ และถอดหลังหนีจนติดกลับผนังห้อง

"ถ้าเธอยอมดีๆ รอบเดียวฉันจะให้พัก" ร่างสูงสาวเท้ามาพร้อมกับสบตาเข้ากับคนตรงหน้า จากนั้นก็ใช้แขนตั้งสองข้างนั่นยันผนังห้อง ล็อคตัวไม่ให้เธอนั้นหนีเขา ด้านเจนิสรับรู้สึกถึงลมหายใจอุ่นๆ ที่รดต้นคอของฉัน ร่างบางเสมองคนตรงหน้า

"ฉัน..." เจนิสยังไม่ทันจะได้ตอบ คนใจร้อนก็ปิดปากของฉันด้วยปากของเขาเข้าทันที ปากหยักหนาทั้งดูดและขบริมฝีปากของฉันเข้ามาอย่างเบาๆ