คลั่งรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 50

หลายชั่วโมงต่อมา จนกระทั้งถึงช่วงบ่ายร่างบางรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาอีกทีพบว่าคนใจร้ายหลับไปพร้อมกับเธอด้วยเช่นกัน ฉันเสมองใบหน้าของคนหื่นที่หายใจเข้าออกอย่างสม่ำเสมอ คำว่าครั้งเดียวของเขาไม่มีอยู่จริง เมื่อช่วงเช้าฉันโดนคนใจร้ายจัดไปถึงสองรอบ เขาทำยังกะว่าฉันเป็นผู้หญิงรองรับอารมณ์เขา

ร่างบางลุกจากที่นอนด้วยความเจ็บแสบๆ ที่ส่วนนั้นเล็กน้อย แต่แล้วกับต้องชะงัก

"นอนต่ออีกนิดสิ แดดจ้าขนาดนี้เธอจะรีบไปไหนกัน" คนที่ฉันคิดว่าหลับนั้นเอ่ยมา ให้ตายเถอะนี้มันจะบ่ายสองแล้วนะ ตั้งแต่เช้ายังไม่มีอะไรตกถึงท้องฉันเลยด้วยซ้ำ ฉันเสมองใบหน้าอันหล่อเหลาที่หันมาสบตาฉันขณะที่เขายังคงนอนเปือยเปล่าอยู่บนที่นอน

"ฉันหิว ฉันจะไปหาอะไรทาน"

"ว้าว ฉันกินเธออิ่มจนไม่รู้สึกหิวเลย" คนเจ้าเล่ห์เอ่ยกับฉันมา ให้ตายเถอะคนบ้าทำไมถึงได้ชอบพูดอะไรให้ฉันรู้สึกอายอยู่บ่อยนัก

สายตาคมเสมองใบหน้าของคนตัวเล็กที่เธอกระชับผ้าคลุมตัวนั้นเดินเข้าห้องน้ำ พร้อมกับยกยิ้มร้ายออกมาด้วยท่าทีอารมณ์ดีสุดๆ วันนี้คนที่ทำให้เขามีความสุขมากขนาดนี้ก็คือเจนิสนั้นเอง หึ...ผมไม่เข้าใจยัยหน้าหยิ่งของผมจะอายไรหนักหนา ทั้งที่ผมและเธอเราก็นอนด้วยกันมาหลายรอบแล้ว เธอควรชินได้แล้วท

จนกระทั้งช่วงบ่ายแก่ๆ และตอนนี้เป็นบ่ายสี่โมงเย็นแดดและแสงกำลังดี ไม่ว่าฉันจะถามเขายังไง คนใจร้ายก็ไม่มีท่าทีจะตอบ ดูท่าทีแล้ววันนี้ฉันคงไม่ได้กลับกรุงเทพแล้วแหละ เพราะคนที่พาฉันมาที่นี่นั้นกำลังขับเจ็ตสกีด้วยท่าทีสนุก ขณะที่ฉันนั่งรอเขาที่เปลผ้าใบรอที่ชายฝั่ง ฉันเหลือบมองนาฬิกาอีกไม่กี่นาทีก็จะถึงห้าโมงเย็น และตอนนี้ผู้คนมากมายที่กำลังลงเล่นน้ำทะเลกันอย่างสนุก ฉันนั่งรอคนใจร้ายที่เอาแต่ขับเจ็ตสกีในทะเลอยู่เช่นนั้นและหยิบน้ำส้มขึ้นมาดื่มไปพรางๆ

อีกด้านของริว ร่างสูงที่กำลังขับเจ็ตสกีขึ้นฝั่ง เพื่อขับกลับมาหาคนที่นั่งรออยู่ สายตามองมาก็เจอกับเจนิสที่เอาแต่นั่งอยู่ที่เดิม อ่า...ผมอุส่าห์หามาเที่ยวทะเล นี้เธอไม่คิดจะลงเล่นน้ำบ้างหรือไง ที่ผมลากเจนิสมาที่นี่เพราะผมรู้สึกว่า ผมกำลังติดเธอ อยากใช้เวลาช่วงวันหยุดเพียงไม่กี่วันนี้อยู่กับเธอ ยอมรับว่าก่อนหน้านี่เห็นแก้ตัวที่อยากให้เจนิสนั้นเป็นเพียงแค่เล็กเลี้ยงของผม แต่พอเอาเข้าจริงๆ ผมไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำว่าเจนิสนั้นมานั่งอยู่ในใจของผมตั้งแต่เมื่อไหร่ อนาคตที่เคยวาดฝันไว้อยากแต่งงานและใช้ชีวิตกับเฟียสผู้หญิงที่ผมเคยรัก แต่ ณ ตอนนี้ทุกอย่างกับเปลี่ยนไป อีกอย่างกับเฟียสเธอเองก็เคยว่าผมนั้นเป็นแค่เพื่อน ผมเลยอยากใช้เวลาช่วงนี้อยู่ตามลำพังกับเจนิสนั้นเอง

เสียงเครื่องเจ็ตสกีที่ร่างสูงนั้นขับเข้ามาจอดที่ชายฝั่งข้างหน้าของคนตัวเล็ก ที่นั่งทอดสายตาออกไปยังน้ำทะเลในเวลาช่วงเย็น ร่างบางในชุดว่ายน้ำทูพีชที่เป็นกางเกงขาสั้นพอดีตัวและเสื้อแขนยาวที่ปิดไปยังถึงต้นคอถึงกับเสมองร่างสูงที่ลงมาจากเจ็ตสกี

สายตาคมเสมองร่างบางในชุดว่ายน้ำทูพีช ที่ผมให้ยัยหน้าหยิ่งของผมใส่ชุดว่ายน้ำแบบนี้ เพราะช่วงเย็นแขกต่างชาติในโรงแรมค่อยข้างเยอะ ส่วนที่เธอใส่ชุดบิกีนี่สีแดงสดนั้นผมต้องการเก็บไว้ดูเพียงคนเดียว

ริวที่เดินเข้ามาพร้อมกับนั่งลงข้างๆ กับเจนิส ใบหน้าอันหล่อเหลาสวมทับด้วยแวนตากันแดงสีดำ สาวๆ ที่เล่นน้ำริมชายหาดถึงกับเหลี่ยวมองไปตามๆ กัน ด้านริวที่เห็นสาวๆ ใส่ชุดบิกินี่อวดเรียวขา หน้าอกอันล้นขอบชุด แต่นั้นใช่ว่าจะสนใจ แปลกถ้าเป็นเมื่อก่อนที่ยังไม่มีเจนิสเข้ามาในชีวิตเขา สาวๆ เหลี่ยวมองขนาดนี้ มีหรือที่คนมักมายอย่างเอาจะปล่อยไป แต่วันนี้เขากับไม่สนใจคนพวกนั้นเอาเสียเลย ร่างสูงเสมองคนข้างกายที่สายตาจับจ้องไปยังท้องทะเล

"อยากจะลงเล่นน้ำไหม" เสียงทุ่มเอ่ยถามคนที่เอาแต่นั่งนิ่ง

"ไม่นะ ฉันไม่ชอบเล่นน้ำ"

"ฉันอุส่าห์พาเธอมาเปลี่ยนบรรยากาศทั้งที จะไม่ลองหน่อยเหรอ" ร่างสูงไม่พูดเปล่าแต่กับหยิบชูชีพที่วางอยู่ข้างเปลนั่งขึ้นมาและสวมใส่ให้กับคนคนตัวเล็กโดยทีไม่คำตอบจากเธอ โดยที่มีสายตาหลายคู่มองร่างบางมาด้วยความอิจฉา

"ถ้าจะเล่น ฉันก็คงเล่นฝั่งใกล้ๆ นี้แหละ" เสียงเล็กเอ่ยบอกขณะที่ริวนั้นสวมชูชีพให้กับเธอ ฝ่ามือหนาปัดปอยผมที่มันปิดใบหน้าของคนตัวเล็ก การ กระทำของริวในตอนนี้ทำคนเจนิสถึงกับชะงัก และรู้สึกถึงกับหัวใจเต้นแรง น้อยครั้งนักที่เขามักจะดูอ่อนโยนกับเธอ

"น้ำตื้นแค่นี้จะไปสนุกอะไร" ริวเอ่ยจบฝ่ามือหนาก็จับเข้าที่แขนคนตัวเล็กให้เดินลงน้ำมาพร้อมกับตน

"ใกล้แค่นี้ พี่ไม่ต้องจับมือฉันก็ได้ ฉันไม่หนีพี่ไปไหนหรอก" เสียงหวานเอ่ยที่ริวนั้นเดินจับมือเธอ

"ไม่รู้สิฉันกลัวเด็กดื้ออย่างเธอหนีไป" ริวเอ่ยพร้อมกับผุดรอยยิ้มให้กับเธอ

"ฉันเดินเองได้ ฉันไม่ใช่เด็กสามขวบ" ริวได้ยินเช่นนั้นถึงกับกลั้นขำให้กับคนหน้าบึ่ง แค่พาเดินมาแค่นี้ แม่คุณก็ทำหน้าบึ้งไม่พอใจใส่เขาเสียแล้ว