คลั่งรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 79

เสียงอู้อี้ของร่างบางที่ดังเล็กรอดออกมาเล็กน้อย ปากหยักหนาของคนตัวโตดูดและขบเข้าที่ปากบางจิ้มลิ้มของคนตัวเล็กมาเบาๆ ด้วยความชอบใจ ห่างหายจากกลิ่นหอมอันยั่วยวนของคนตัวเล็กไปนานหลายปี แต่พอได้ใกล้ชิดกับอยากสัมผัสจนควบคุมความต้องการไว้ไม่ไหว เลือดในกายหนาเริ่มไหวเวียนอัดมาสูบฉีดที่ท่อนร่าง

อ่า...ให้ตายเถอะ เจนิสทำให้เขามักจะเสียการควบคุมไปชั่วขณะ ปากหนาของริวที่เกี่ยวปากบางจิ้มลิ้มทั้งดูดเลียและขบเบาๆ ตามอารมณ์ดิบของตน หอมหวานเหลือเกิน แบบนี้เขาจะอดใจไหวได้ยังไง แค่เมียใส่ชุดนอน น้องชายใต้ร่างก็ผงาดหัวขึ้นมาพร้อมออกมาสูดอากาศด้านนอกทันที ฝ่ามือหนาของริวไล่ลูบไปทั่วทุกส่วน ทุกตารางนิ้วบนร่างกายของคนตัวเล็ก

ชุดนอนตัวบาง ถูกปลดออกด้วยน้ำมือของคนใจร้อน เผยให้เห็นอกอวบอึ๋มเต่งตึงทั้งสองเต้างามที่เด้งชี้หน้าของคนตัวโต ริวที่เห็นเช่นนั้นร่างสูงถึงกับกลื้นน้ำลายลงคอ อ่า...อกอวบอึ๋มอมชมพูของเจนิส ยังสวยและน่ากินเหมือนเดิม ริวที่เห็นเช่นนั้นร่างสูงไม่รีรอ ฝ่ามือหนาขย้ำเข้าที่หน้าอกอวบอึ๋มเด้งรับมือของเขาเข้าทันที มือหนาขย้ำทั้งลงทั้งสองเต้าเบาๆ ตามอารมณ์ดิบของตน จากนั้นก็ลิ้นสัมผัสด้วยเรียวลิ้นร้อนอีกครั้ง ลงที่หน้าอกอวบชมพูของคุณแม่ลูกหนึ่งด้วยความชอบใจ ลิ้นสากหนาตวัดขึ้นๆลงๆ เข้าที่เม็ดยอดอกแข็งขึ้นเป็นหัวไตสู้กับลิ้นหนา

"เสียว อ่า...อืม"

!! แพลบ แพลบ !! ร่างสูงวนและลากเรียวลิ้นตวัดขึ้นๆ ลงๆ อย่างช้าๆ ฝ่ามือเล็กขย้ำเข้าที่ผมอันดกดำของริวเพื่อระบายความเสี่ยวซ่านผ่านลงไปที่ผมของเขา

!! อ่า...เสียว!! เสียงหวานหลุดครางออกมาเมื่อโดนลิ้นร้อนของคนตรงหน้าเข้าครอบงำ

!! อืม...หวานมากครับ ยังสวยเหมือนเดิม" ริวละใบหน้าคมสันออกจากเต้างามของเจนิส พร้อมกับสบตาคนตรงหน้า ไม่ว่าจะผ่านไปกี่ปีคนตรงหน้าก็สวยหอมหวานจับใจ แบบนี้เขาจะอดใจ ทนนอนกอดกับเธอลงได้ยังไง เมื่อท่อนเอ็นขนาดใหญ่นั่นผงาดหัวขึ้นมา อารมณ์ความต้องการเลือดในกายเริ่มสูบฉีดลงมาอัดเข้าที่แท่งร้อนริวถึงกับนิ้วหน้าขึ้นมาด้วยปวดเสียวและทรมาน เขาต้องการที่จะปลดปล่อยมันกับเธอ

เจนิสทั้งสวย เสน่ห์ของเธอดึงดูดเขาไม่เคยเปลี่ยน น่ากินแบบนี้เอาอะไรมาฉุดก็ไม่อยู่แล้วครับ

เมื่อเห็นว่าร่างบางนั้นไม่ได้ห้าม และเจนิสเองก็เป็นใจไปกับเขาในค่ำคืนนี้ ร่างสูงก็ไม่รีรอ อุ้มร่างบางของเจนิสลอยหวือและจัดท่าให้ร่างบางนอนลงกับโต๊ะทำงานของเธอ จากนั้นร่างสูงก็ไม่รอช้า ริวปลดกางเกงของตัวเองออกจากตนไม่ถึงนาที ร่างสูงยืนเปือยเปล่าต่อหน้าของคนตัวเล็กพร้อมกับจับเข้าที่แท่งร้อนของตน

ด้านเจนิสได้แต่มองตาพริบๆ ทั้งสองร่างเปือยเปล่าไม่ต่างจากกัน ริวเสมองร่องแคบของคนตัวเล็กที่มีน้ำหวานไหลเยิ้มออกมาจากปากทางของดอกไม้งามที่เบ่งบานเป็นสีชมพูอ่อนๆ ร่างสูงถึงกับเลียที่ปากของตนอยากกลื้นกินคนตัวเล็กไปทั้งตัว

"สวย เจสวยเหลือเกิน" ร่างสูงเอ่ยออกมาราวกับสติหลุดลอยออกไป กลิ่มดอกไม้งามที่มีน้ำซึมออกมาผ่านจากกลีบอวบอูม

"เจ ครับ ที่รัก" ริวเอ่ยพร้อมกับสบตาเข้ากับคนตรงหน้า

"นี้...นี้อย่ามองนะ" เจนิสเอ่ยพร้อมกับจะหุบขาแต่ก็ไม่ทันเสียแล้ว มือฝ่ามือหนาของคนเอาแต่ใจนั้นจับขาฉันให้แยกออก และชันขึ้นมาอีกข้าง ร่างบางได้แต่มองท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่พร้อมจะรุกเข้าที่ร่องของฉัน ฉันรู้สึกขนลุกเล็กน้อยนี่นับว่าเป็นครั้งแรกหลังจากที่ห่างกับเขามาสามปี ร่างกายหุ่นล่ำของพี่ริวซิกแพ๊คหนาเป็นมัดๆ เขาก็ยังดูเซ็กซี่เหมือนเดิม

"พร้อมนะที่รัก พี่ไม่ไหวแล้ว" คนเอาแต่ใจไม่พูดเปล่า เขาจับส่วนนั่นลงมาสัมผัสที่ร่องแคบของฉันและถูกไปมา แค่ถูยังไม่เข้าก็ทำเอาฉันเสียวถึงกับขนลุกตั้งซู่ขึ้นมา

"อ่า..."

"คนบ้าทำไมพี่ถึงได้หื่นหนักเช่นนี้กัน" เจนิสมองคนตรงหน้า และเอ็ดคนหื่นหนักมาเบาๆ นี่เผลอเป็นไม่ได้เลยใช่ไหม เขาจ้องจะจับกินตลอดเวลา ยิ่งฉันต่อว่าเขายิ่งถูๆ และสัมผัสมันไปมาเพื่อให้ฉันนั้นมีอารมณ์ร่วมไปกับเขา

ด้านริวแค่ถูที่ปากทาง เจนิสทำเอาผมเสียวสะท้านไปทั้งตัว อ่า...

"อย่าห้ามเลยนะที่รัก พี่แค่อยากได้รางวัล อยากมีความสุขกับเมีย ขอเถอะพี่ไม่ไหวแล้ว ทรมานและปวดไปหมดทั้งแท่ง ซี๊ด" ร่างสูงไม่พูดเปล่าริวขยับเอวเข้ามาอีกครั้ง

"คนบ้า"

เพี้ยะ !! ฝ่ามือเล็กฟาดเข้าที่แขนแกร่งของคนตัวโต หื่นไม่เลือกที่จริงๆ

"นี่มันโต๊ะทำงานฉันนะ"

"ยืมใช้งานก่อน" ริวเอ่ยพร้อมกับทำหน้าตาออดอ้อนใส่เจนิสสุดๆ

"ไม่ว่าฉันจะปฎิเสธยังไงพี่ก็ไม่หยุดใช่ไหม" เจนิส ถามคนตัวโตสีหน้าอย่างเอาเรื่อง

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คลั่งรักร้ายนายวิศวะ