คลั่งรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 80

หลายวันต่อมา

ด้านเจนิสหลายวันมานี้ ความสัมพันธ์ ของฉันและพี่ริวดีขึ้นมากเรื่อยๆ และตอนนี้คุณพ่อของฉันท่านก็ออกจากโรงพยาบาลเป็นที่เรียบร้อยแล้ว และคุณพ่อท่านก็ไม่ได้แข็งแรงเหมือนเมื่อก่อนที่จะลุยทำงานได้เหมือนเดิม หน้าที่และงานในบริษัทจึงต้องตกเป็นของฉันที่ดูแลและบริหารอย่างเต็มตัว ยอมรับว่าฉันไม่ได้เก่งมากมายอะไร และตอนนี้บางเรื่องการตัดสินใจอะไรบางอย่างฉันก็ได้ที่ปรึกษาพี่อย่างริวที่ช่วย ถ้าพูดถึงเรื่องงานต้องยอมรับว่าฉันยกเขาให้เป็นไอดอลคนหนึ่งของฉัน แต่เฉพาะเรื่องงานอย่างเดียวนะ

และวันนี้ก่อนที่ฉันกลับพี่ริวจะแยกกันเข้าบริษัทนั้น

"เจ จะไปพบคุณลัดดากับแป้งที่สถานีตำรวจเหรอจริงๆ เหรอครับ พี่เป็นห่วงจัง" ริวเอ่ยกับเจนิสมาด้วยสีหน้าเป็นห่วงที่เจนิสยังคงยืนยันจะไปพบแป้งและมารดาของเธอ

"พี่ว่าที่เหลือปล่อยให้เจ้าหน้าที่ตำรวจเขาจัดการเองดีกว่าไหมครับ พี่เป็นห่วงเรามากจริงๆ "

"ฉันแค่อยากมีเรื่องคุยกับคุณป้าคะ พี่อย่าเป็นห่วงฉันเลย อีกอย่างขนาดนี้แล้ว สองคนนั่นไม่กล้าทำอะไรฉันหรอกคะ" เจนิสเอ่ยกับริวไปเช่นนั้น

"ก็ได้ครับ" ถึงอยากจะห้ามยังไงแต่เจนิสก็ยังไม่หัง เจนิสหลังจากที่พี่ริวมาส่งฉันที่บริษัท เขาก็ขับรถออกไปทันที เพราะวันนี้พี่ริวเองก็มีประชุมกับทางหุ้นส่วน ตอนแรกจะตามฉันไปที่สถานีตำรวจแต่มีอาศักดิ์ไปด้วยพี่ริวเลยปล่อยฉัน

ช่วงบ่ายด้านเจนิส ที่ตอนนี้ฉันมีนัดกับทางตำรวจ และอาทนงค์ศักดิ์เมื่อวันก่อนฉันได้เข้าแจ้งความข้อหากับพี่แป้งและคุณป้าลัดดาในข้อหาโกงบริษัท ซึ่งทางเจ้าหน้าที่ก็ไม่ได้นิ่งนอนใจ เมื่อหลักฐานและพยานที่ทางฉันมีครบและมากเพียงพอที่จะเอาผิดสองแม่ลูกจอมโกงนี้ได้ ทางเจ้าหน้าที่ก็ออกหมายจับกับพี่แป้งและคุณป้าทันที พร้อมกับส่งเอกสารให้กับทางธนาคารอายัดบัญชีของสองแม่ลูก และส่วนทรัพย์สินบริษัทและที่ดินบางส่วนที่ต่างจังหวัดที่คุณป้าปลอมแปลงการโอนที่ดินที่เป็นของมารดาของฉัน โอนไปเป็นของตัวเองนั้น อันนี้ฉันรับไม่ได้สุดๆ เพราะที่ดินส่วนนั้นเป็นของฉัน ซึ่งไม่เกี่ยวกับที่ดินในพัทยาที่คุณพ่อโอนให้ฉันซึ่งฉันก็พึ่งจะทราบไม่กี่วันนี้เอง ว่าตัวเองมีที่ดินมูลค่าร้อยหลายล้าน แต่วันนี้ที่ฉันมาคุยกับคุณป้าในส่วนที่ดินแม่ของฉัน

ด้านเจนิสหลังจากที่อาศักดิ์แจ้งกับทางฉันเรื่องของพี่แป้งแล้วนั่น ร่างบางในชุดสูทกางเกงสีเข้ม สวมทับด้วยแว่นกันแดดสีชาเดินเข้ามาที่สถานีตำรวจแห่งหนึ่งพร้อมกับทนงค์ศักดิ์ทนายประจำตระกูลของเธอ

ด้านแป้งที่อยู่ในห้องขังกับมารดานั้น พอเจอกับเจนิส ใบหน้าสวยถึงกับตกใจเล็กน้อยที่เจอหน้าของคู่กรณี

"นังเจนิส แก"

"ทำไมพี่แป้งทักน้องสาว แบบนี้ละคะ ดูไม่น่ารักเลยนะคะ" เสียงหวานของเจนิสเอ่ยพร้อมกับยกยิ้มร้ายออกมา อย่างที่แป้งและลัดดานั้นชอบทำกับเธอ

"แก นังบ้า แก" เป็นเสียงของป้าลัดดาที่เอ่ยว่าฉันมาด้วยความเจ็บใจ เพราะโดนฉันแจ้งจับอย่างไม่ทันตั้งตัว ถ้ารู้ตัวเร็วพวกเขาก็คงหนีออกต่างประเทศกันไปแล้ว ความโลภมากของป้าลัดดาทำให้สองแม่ลูกตกอยู่ในสภาพแบบนี้

"ฉันทำไมละคะ" เจนิสเอ่ยพร้อมกับถอดแว่นกันแดดที่ปิดบังใบหน้าของเธอนั้นออก

"แกกล้าดียังไง มาแจ้งจับพวกฉัน แกมีหลักฐานอะไร พ่อแกนะโง่เอง จะลากฉันเข้าคุกเข้าตารางทำไมนังบ้า..." ลัดดาที่เห็นหน้าของเจนิส ถึงกับจะวิ่งเข้าไปตบ แต่ลืมไปว่าตัวเองนั้นอยู่ในห้องขัง

"ถ้าคุณป้าไม่เข้าไปทำร้ายคุณพ่อก่อน ให้คุณพ่อต้องช็อคในวันนั้น เรื่องโกงบริษัทไม่กี่สิบล้าน เจอาจจะปล่อยผ่าน ไม่เอาผิดกับคุณป้าและพี่แป้งหรอกคะ ถือซะว่าให้สมบัติกับคุณป้าและพี่แป้งไว้ติดตัวได้บ้างแต่รู้อะไรไหมคะ ที่เจปล่อยคุณป้าไปไม่ได้จริงๆ เพราะความโลภมากของคุณป้า ที่ปลอมแปลงลายเซ็นของคุณพ่อ โอนที่ดินซึ่งเป็นของคุณแม่ของเจ เป็นของคุณป้าเอง นี้แหละคะสิ่งที่เจยอมไม่ได้ ถ้าคุณป้ายังพอมีสำนึกเหลืออยู่บ้าง ไม่อยากนอน แก่ตายในคุกแบบนี้ ก็โอนมันกลับมาให้เจนะคะ... เจให้เวลาคุณป้าสามวันคะ ถ้าออกมาจากตารางนี้ได้ ก็ให้ทนายมาคุยกับอาศักดิ์คะ" เจนิสเอ่ยจบร่างบางก็สวมแว่นตากันแดดที่ทั้งดูสวยมั่น จนแป้งและลัดดาเองก็ต่างรู้สึกอิจฉา

"แกนังเจนิส ฉันไม่ได้ทำ" ลัดดาเอ่ยกับเจนิส ออกมา ด้วยความโกรธจัดถึงกับเลือดขึ้นหน้า

"นี้เรื่องจริงเหรอคะ คุณแม่ๆ โอนที่ดิน แม่นังเจจริงเหรอคะ" แป้งที่ไม่เคยรับรู้เรื่องนี้มาก่อนถึงกับเอ่ยถามมารดา แต่ลัดดากับไม่ตอบบุตรสาว

"วันนี้เจ กับอาศักดิ์แค่แวะมาดูหน้าคนโกงนะคะ แต่เหมือนข้างนอกจะมีนักข่าวมาตามข่าวพี่แป้งนะคะ เอ้...นางแบบชื่อดังที่โกงบริษัทของพ่อเลี้ยง ที่กำลังเป็นข่าวอยู่ ไม่แน่ใจว่าข่าวที่ขึ้นหน้าหนึ่งวันนี้ใช่พี่แป้งไหมคะ" เจนิสแกล้งยั่วโมโห แป้งถึงกับดิ้นพล่านด้วยความโกรธจัด

"อ้าย...นังเจ อิ เจนิส แก นังบ้า" ลัดดาและแป้งที่ได้ยินเช่นนั้น ถึงกรี๊ดร้องด่าเจนิสลั่นสถานีตำรวจ ด้วยความเจ็บใจ จากนั้นเจนิสก็เดินออกไปพร้อมกับทนงค์ศักดิ์