คลั่งรักร้ายนายวิศวะ นิยาย บท 9

หลายวันต่อมา

ด้านเจนิสหลังจากที่ฉันพลาดมีอะไรกับผู้ชายคนนั้น หลังจากที่กลับมาถึงคอนโดฉันก็จัดการตัวเองโดยการซื้อยาคุมฉุกเฉินมาทานทันที ฉันป้องกันตัวเองไว้ ส่วนกับเลย์หลายวันมานี้เราไม่ได้ติดต่อกันเลย ที่มหาลัยฉันก็ไม่เจอเขา นับตั้งแต่วันที่เราเลิกกัน ฉันไม่ได้ข่าวคราวอะไรของเลย์เลยแปลกเนาะทั้งที่เราเรียนที่มหาลัยเดียวกันจะบังเอิญเจอกันทีมันเป็นอะไรที่ยากมักมาก การที่ฉันจะลืมใครซักคนที่เข้ามาอยู่ในใจของฉันนานนับปี จะให้ลืมเพียงแค่เวลาหนึ่งสัปดาห์มันก็เป็นไปได้ยากมาก เพื่อนฉันแนะนำให้ฉันมีคนใหม่จะได้ลืมคนเก่า แต่มันไม่ได้ง่ายเลยสำหรับฉันเลยนี้สิ ถ้าฉันจะมีใครซักคนขอเป็นคนใหม่ที่เข้ามา ฉันรักเขาจริงฉันไม่ต้องการให้เขาเข้ามาเป็นตัวแทนของใครอีกคน

@มหาวิทยาลัย B

ร่างบางในชุดเสื้อกีฬาสีเขียวการเกงยีนส์ขาเดฟสีซีดผมยาวถูกรวบมัดเป็นจุกขึ้นกลางหัว สะพายกระเป๋าเป้น่ารักสีชมพูคู่ใจ วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ทางมหาลัยนั้นมีการแข่งขันกีฬาสีที่มหาลัย ซึ่งฉันก็เป็น กลุ่มที่ไม่ชอบการเข้าร่วมกิจกรรมเรื่องเล่นกีฬาฉันเล่นอะไรไม่เป็นซักอย่าง ทั้งที่วันนี้ช่วงเช้ามีการเดินขบวนกันไปแล้ว แต่นี้จะสิบโมงที่ฉันพึ่งจะมาถึงคณะทั้งที่เพื่อนๆ ในห้องนั้นมาเช็คชื่อกับรุ่นพี่กันครบหมดแล้ว

"ยัยเจ ทางนี้แก" ฉันเดินเข้ามาที่หน้าตึกก็เจอกับยัยเฟย์ที่โบกมือเรียกฉันมาแต่ไกล เมื่อเห็นยัยเฟย์นั่งอยู่ใต้ตึกกับยัยแซมมี่ฉันก็เดินเข้าไปหาทั้งสองนางทันทีที่พวกเขานั้นรอฉัน

"พวกแกมากันนานแล้วเหรอ แล้วนี้ยัยน้ำอุ่นไปไหนละ" เจนิสหลังจากที่เดินเข้ามาฉันก็ถามหายัยน้ำอุ่นเพื่อนอีกคนในกลุ่มทันที

"แกอย่าเป็นห่วงยัยอุ่นเลย นางเช็คชื่อเสร็จก็วิ่งแจ้นไปทานข้าวที่โรงอาหารแล้วยะ" ยัยแซมมี่หันมาเอ่ยกับฉัน

จากนั้นฉันก็เดินไปหารุ่นพี่เพื่อเช็คชื่อในช่วงเช้าทันที ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่กันสามคนยัยแซมมี่ร่างชายใจหญิง ส่วนยัยเฟย์ และยัยน้ำอุ่น ผู้หญิงแท้ หลังจากที่เช็คชื่อเสร็จแล้วนั้น พวกฉันทั้งสามคนก็เดินมายังโรงอาหาร แต่โรงอาหารตึกคณะบริหารค่อนข้างแน่น พวกฉันจึงเดินมาที่โรงอาหารของคณะนิเทศซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก

พอเดินเข้ามาก็เจอกับยัยน้ำอุ่นที่นั่งทานอยู่ก่อนแล้ว

"เจนิส ฉันคิดว่าแกจะโดดชั่วโมงกีฬาแล้วซะอีก" ยัยน้ำอุ่นที่กำลังทานข้าวเอ่ยถามฉันมา

"ถ้าไม่ติดว่านับชั่วโมงก็คงนอนดูซีรีส์ที่ห้องแหละ" ฉันตอบเพื่อนไป จากนั้นก็เดินไปซื้อข้าวทันที เพราะตอนนี้ฉันหิวมากจนเริ่มจะไม่ไหวแล้วแหละ เพราะนี่มันสิบโมงกว่าๆ แล้ว ตั้งแต่เช้ายังไม่มีอะไรตกถึงท้องฉันเลย

"เจ กับเลย์พวกแกยังคงคุยกันอยู่ไหม" หลังจากที่ฉันกลับมานั่งที่โต๊ะ นั่งทานข้าวกันไปได้ซักพักจู่ๆ ยัยแซมมี่ก็จ้องหน้าและเอ่ยถามฉัน

"ทำไม แกไม่ชอบเลย์แล้วจะพูดถึงเขาอีกทำไม" ฉันจ้องมองใบหน้าของเพื่อนและถามยัยแซมมี่กลับทันที

"ถามจริงนะ แกไม่รู้หรือแกแกล้งโง่วะ เจนิส พวกฉันไม่ได้ยุให้แกเกลียดไอ้เลย์มันนะโว้ย แต่แกดูโน้นมันเลิกกับแกไม่ทันไรก็มีใหม่แล้ว และก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ใช่พี่นิสาแก๊งค์คนดัง พวกเดียวกับแก๊งค์ยัยพี่สาวของแกหรือเปล่า" ฉันได้ยินเช่นนั้นถึงกับหันมองไปตามที่แซมมี่บอกมาทันที

ร่างสูงโปร่งผมสีบอนด์ทองของอดีตแฟนหนุ่มที่เดินกอดคอไปกับเพื่อนสนิทของพี่แป้งพี่สาวต่างสายเลือดของเธอ ซึ่งแฟนใหม่ของเลย์เธอนั้นคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดี แต่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นเพื่อนสนิทของพี่แป้ง แต่จู่ๆ ภาพในวันนั้นก็ปรากฏขึ้นมาในหัว

หึ...! พี่แป้งคงทราบเรื่องนี้ดีตั้งแต่แรกอยู่แล้วสินะ ฉันได้แต่มองตามพวกเขาที่เดินออกไปจากโรงอาหารจนลับตา ข้าวในจานที่ฉันรู้สึกหิวฉันก็รู้สึกอิ่มและทานมันไม่ลงทันที เฟย์ น้ำอุ่น แซมมี่ได้แต่เสมองใบหน้าของเจนิส

"ฉันไม่น่าหลุดปาก บอกเรื่องนี้กับแกเลยเจ" เมื่อเห็นว่าเพื่อนนั่งนิ่งแซมมี่ได้แต่เอ่ยมาเช่นนั้น พวกเธอเข้าใจแหละว่าเจนิสนั้นรักเลย์มาก แต่ก็ไม่คิดว่าฝ่ายชายนั้นจะหักหลังเพื่อนเธอลง เพราะเจนิสและเลย์นั้นรักกันมาก

"เจ แกอย่าคิดมากเลย สวยๆ อย่างแกหาใหม่ได้สบาย แกจะเอาหลัวใหม่ หล่อกว่าไอ้เลย์เป็นร้อยคนยังหาได้เลย เชื่อฉันสิ" ยัยแซมมี่ที่นั่งอยู่ข้างๆ เอ่ยกับฉันมาราวกับปลอบฉัน

"เป็นร้อยนิฉันไม่ได้บ้าผู้ เหมือนแกนะยะ" ฉันได้แต่มองค้อนให้กับเพื่อน

"บวกหนึ่งเลยแก จริงอย่างอิแซมมันพูดนะเจ แกออกจะสวยน่ารักขนาดนี้ ไอ้เลย์มันคิดผิดที่ทิ้งแกไป ซักวันไอ้เลย์มันต้องเสียใจซมซานกลับมาหาแก หยี๋กับยัยพี่นิสายังกะผีเน่ากับโลงผุ" ยัยน้ำอุ่นที่กำลังตักข้าวเข้าปากเอ่ยกับฉันมา นินางนั้นไม่ชอบสาวๆ แก๊งค์นี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

"ใช่ ฉันเห็นด้วยนะ แกฝืนทานอีกนิดดิ ฉันเห็นแกทานอะไรไม่ได้มาเป็นสัปดาห์แล้ว รีบทานเดี๋ยววันนี้ฉันพาไปดูอะไรดีๆ ที่สนามบอลกัน รีบทานเลยนะพวกแก" ยัยเฟย์เอ่ยกับพวกฉันและหันมายกยิ้มให้กับพวกฉันทั้งสามคน