คลั่งรักสุดใจของนายCEO นิยาย บท 12

12 /300

ชาร์ล็อตขี่รถมอเตอร์ไซด์สีทองกลับไปยังที่จอดรถด้านนอกเดอะเพิร์ล

ซาร่าห์เดินไปหาเธอ ทำท่าทาง และสีหน้าประชดประชัน

“ฉันชื่นชมเธอนะ ผู้หญิงอย่างเราจะหมดคุณค่าเพราะผ่านการแต่งงานหรือมีลูกมาแล้ว ไม่ว่าเราจะหน้าตาดีขนาดไหน มันก็เป็นไปได้ยากนะ ที่จะแต่งงานครั้งที่สอง แล้วหาได้ดีกว่าครั้งที่ผ่านมา

"เธอช่างแตกต่าง ถึงเธอจะถูกไบรสันไล่ออกจากบ้าน แต่เธอก็ยังไปหาแซคคารีที่เก่งกว่าได้ เฮ้อ! ในที่สุดฉันก็คิดอะไรออกวันนี้ ตราบใดที่รองเท้าคู่หนึ่งดูดี แม้ว่ามันจะเป็นรองเท้ามือสองก็เถอะนะ แต่คนบางคนก็ยังหยิบมันขึ้นมาสวม โดยไม่คิดว่ามันจะสกปรก”

กล่าวอีกนัยหนึ่ง เธอเรียกชาร์ล็อตว่าเป็นรองเท้าคู่หนึ่งที่ไบรสันเคยสวมใส่มาแล้ว...

ซาร่าห์อิจฉาชาร์ล็อตเป็นผู้หญิงที่เป็นที่ต้องการตัวของสังคมมากที่สุดในรอธเซย์ สมัยก่อนซาร่าห์มักจะชอบเยาะเย้ยชาร์ล็อต ดังนั้นชาร์ล็อตจึงไม่แปลกใจเลย เธอเม้มริมฝีปากอย่างสงบ

“ซาร่าห์ ฉันได้ยินคนนินทาเธอ ว่าเธอมันจอมเสแสร้ง”

“นี่เธอ… พูดอะไรเหลวไหล! ฉันจริงใจมาตลอด ใครบอกว่าฉันเสแสร้ง? พวกเขาไม่มีหลักฐาน ทำไมพวกเขาใส่ร้ายฉันแบบนั้น? พวกเขา... พวกเขา… พวกเขา… พวกเขาต่างหากที่เสแสร้ง และนินทาลับหลังฉัน...”

เสียงของเธอสั่น ขณะที่เธอมองไปรอบ ๆ ด้วยความตื่นตระหนก

ชาร์ล็อตเลิกคิ้วขึ้น “อย่าร้อนตัวไปสิ เดี๋ยวคนอื่นจะคิดว่าเธอเป็นแบบนั้นนะ”

ซาร่าห์พูดไม่ออก

ชาร์ล็อตใช้มือขวาตบหน้ารถซุปเปอร์ไบค์ “โอ้ ใช่ ฉันต้องขอบคุณเธอนะ ถ้าไม่ได้เธอช่วย เจ้าของรถซุปเปอร์ไบค์สีทองคันนี้ จะให้ฉันเอามันไปแข่งได้ยังไงเนอะ?”