คนไม่เอาถ่าน นิยาย บท 9

การ์ดพิเศษที่คนระดับสูงของโกลบอลกรุ๊ปที่จะสามารถเป็นเจ้าของได้!

เมื่อเสียงเครื่องรูดการ์ดดังก้องทั่วเลาจน์ ทั้งห้องก็เงียบสะงัด

ผู้จัดการปัณ เวหา วราภรณ์ และของขวัญ ทุกคนต่างไม่เชื่อหูตัวเอง

“ฉัน… ฉันได้ยินถูกใช่ไหม เมื่อกี้บัตรกะโหลกนั่นว่าไงนะ”

ใบหน้าของวราภรณ์ว่างเปล่า สีหน้าของเธอเหมือนว่าราวกับเห็นผี

ไม่ใช่แค่เธอนะ!

ร่างบางของของขวัญก็สั่นเป็นเจ้าเข้า ใบหน้าสวยของเธอแดงเรื่อด้วยความแคลงใจ

มันรูดผ่าน!

บัตรของเมฆจ่ายเงินได้จริง ๆ แล้วค่าใช้จ่ายยังถูกยกไปทั้งหมด!

ของขวัญรู้สึกราวกับฝันไป

“เร็วเข้า! รูดอีกที!” ผู้จัดการปัณตะโกนออกคำสั่ง ไม่รอช้าพนักงานเสิร์ฟก็หยิบบัตรขึ้นมารูดอีกครั้งทันที

เสียงเตือนแบบเดิมดังขึ้น

ตูม!

ร่างของผู้จัดการปัณสั่นเทิ้ม เขาจวนจะเป็นอัมพาตไปด้วยความแปลกใจ

“การ์ด... จักรพรรดิกะโหลก! พระเจ้าช่วย ข่าวลือก็เป็นจริงน่ะสิ! การ์ดจักรพรรดิมีอยู่จริง!”

ความกระวนกระวายและตื่นตกใจฉายขึ้นบนใบหน้าผู้จัดการปัณ จากนั้นเขาก็สูดหายใจเข้าลึกเพื่อกดอารมณ์ในใจลงไป แล้วก็หยิบการ์ดก่อนจะขยับไปทางของขวัญด้วยความเคารพ “คุณ… คุณผู้หญิงผู้ทรงเกียรติ! ได้โปรดรับบัตรคืนอย่างปลอดภัยด้วยครับ!”

“จากคืนนี้ไป ค่าใช้จ่ายของคุณที่โกลเด้นเอจคลับส์จะถูกหักออกทั้งหมด และคุณจะเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุดที่คลับเฮ้าส์ของเราครับ!”

ผู้จัดการปัณไม่สบตาของขวัญตรง ๆ ระหว่างพูดออกมา

เขาคำนับแล้วนำเหล่าพนักงานไปหาของขวัญเพื่อคำนับเธอเช่นกัน

แล้วพวกเขาก็ค่อย ๆ ออกจากเลาจน์ส่วนตัวไป

หลังจากที่ผู้จัดการปัณและคนอื่นออกไปแล้ว!

เงียบสนิท!

บรรยากาศตึงเครียด!

ยังไม่มีใครฟื้นคืนจากความตกใจเลย

“พระเจ้า! การ์ดนั่นเป็นของจริง! แล้วบิลสิบล้านทั้งเครื่องดื่มและอาหารก็ถูกยกไปหมดเลยเหรอ”

หนึ่งในเพื่อนร่วมชั้นอดไม่ไหวที่จะกลืนน้ำลายเฮือกใหญ่

เขารู้สึกราวกับกำลังฝันไป

ไม่ใช่แค่เขา!

ทุกคนต่างก็ตัวสั่นเทิ้ม

“การ์ดที่หัวหน้าของโกลบอลกรุ๊ปเท่านั้นที่จะเป็นเจ้าของได้งั้นเรอะ นายเมฆไปมีการ์ดแบบนี้ได้ยังไง ฉันคิดไม่ออกเลย!”

“เออเมฆาเป็นใครกันแน่ เยี่ยมไปเลยนะ ด้วยบัตรใบนี้ของขวัญก็เป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุดของโกลเด้นเอจคลับส์!”

“ของขวัญ สามีเธอทำงานอะไรเหรอ เป็นไปได้ยังไงที่เขามีอำนาจขนาดนี้ แค่นิดเดียวก็เอาบัตรน่าเกรงขามแบบมานี้แล้ว!”

“…”

พรึบ!

ในตอนนี้อดีตเพื่อนร่วมชั้นเข้ามาห้อมล้อมของขวัญก่อนจะพูดขึ้นมาพร้อม ๆ กัน เยินยอและตื่นตะลึงด้วยความชื่นชมกันยกใหญ่

เพราะเพวกเขาก็ได้ยินกับหูแล้ว ผู้จัดการปัณพูดว่าตั้งแต่วันนี้ไปของขวัญจะเป็นแขกผู้มีเกียรติสูงสุดในโกลเด้นเอจคลับส์ที่ไม่ต้องเสียค่าใช้จ่ายทั้งหมด!

นี่มันเหนือจินตนาการ

สรรเสริญ!

บ้าคลั่ง!

อดีตเพื่อนร่วมชั้นรอบตัวของขวัญมองดูเธอเหมือนเห็นกองสมบัติ

ของขวัญรู้สึกสับสนเป็นที่สุด

จนกระทั่งตอนนี้ หญิงสาวยังคงไม่ตื่นจากความตกใจที่ได้ประสบเมื่อครู่

“แต่เมฆ… ไม่มีงานทำ…”

ลูกเขยที่ย้ายเข้าจะเป็นเจ้าของการ์ดจักรพรรดิใบนี้ได้อย่างไร

เลิกล้อเล่นได้แล้ว!

หือ?

อะไรนะ!

ขโมยมาเหรอ!

จริงสิ!

เธออยู่กับเมฆามาสามปี และในระหว่างนั้นเธอไม่เคยเห็นเมฆาแสดงความสามารถที่เหนือกว่าหรือมีอะไรที่พิเศษเลย

เขาเป็นเพียงคนธรรมดา!

แต่ทำไมคนธรรมดาถึงเป็นเจ้าของบัตรใบนี้ได้

คิดถึงความเป็นไปได้ที่มันจะโดน ‘ขโมย’ แล้ว หน้านวลขาวของก็เปลี่ยนเป็นซีด “ฉัน… ฉันจะไปตามหาเมฆแล้วถามดู”

ว่าจบของขวัญก็รีบออกจากเลาจน์ส่วนตัวไป

วราภรณ์และคนอื่นก็รีบตามออกมา

พวกเขาอยากรู้ด้วยว่าเมฆามีบัตรใบนี้ได้อย่างไร

แต่เมื่อทุกคนออกมาจากเลาจน์ส่วนตัว เวหาหยิบโทรศัพท์ออกมา

“ฮื้ม! ไอ้สวะแบบมันเป็นเจ้าของบัตรไม่ได้หรอก ถูกขโมยมาเห็น ๆ!”

“อีกอย่าง มันยังทำให้คุณไวน์กับคุณภูมิโกรธด้วย มันตายแน่!”

เมื่อคิดได้ดังนั้นเวหาก็รีบพิมพ์เบอร์แล้วโทรออก

เมื่อต่อสายสำเร็จ เสียงเป็นกังวลของวรวุธก็ดังมาจากอีกสาย “เต้ เป็นไงบ้าง หมอนั่นยังอยู่ไหม”

เมื่อได้ยินดังนั้น ความสุขใจก็เบิกบานขึ้นในอกของเวหา เชื่อได้เลยว่าเจ้านายไวน์จะต้องรีบมาที่นี่ เขารีบตอบกลับ “บอสครับ มั่นใจได้เลย! เจ้าสวะนั่นยังอยู่ที่นี่ครับ มาเร็วครับ! ผมจะจับตัวเขาไว้ที่นี่ให้ครับ!”

คำพูดของเวหาทำให้วรวุธดีใจ

น้ำเสียงตื่นเต้นลอดมาทางสาย “ได้เลย! เต้ นายทำได้ดีมาก! เรื่องนี้จบ ฉันจะเลื่อนตำแหน่งให้นายเป็นผู้จัดการทั่วไปของไททันกรุ๊ปนะ!”

ตูม!

ทันทีที่คำพูดหลุดออกมา เวหาก็ตื้นตันด้วยความเบิกบานใจ

ได้เลื่อนตำแหน่งจากผู้จัดการเป็นผู้จัดการทั่วไป หมายความว่าเขาจะได้มีส่วนในการร่วมตัดสินใจกับองค์กรแล้วอย่างแท้จริง เขาจะถูกมองเป็นตัวท็อปแม้แต่ในเมืองเจียง

เมื่อวางสายไป รอยยิ้มเย้ยหยันชัดเจนก็เผยขึ้นบนหน้าเวหา “เฮอะ! ไอ้สวะ รอตายได้เลย!”

“มาดูกันว่าคุณไวน์จะทรมานแกถึงตายยังไง! ฮ่าฮ่าฮ่า…”

พูดจบเวหาก็เดินออกจากเลาจน์ส่วนตัว ไล่หลังตามของขวัญและคนอื่น ๆ ไป