ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 18

รถเข้าโค้งสวยงาม ตรงเข้าจอดในโรงรถ

สายตาเห็นกระเป๋ากับเอกสารที่ทิ้งไว้ตรงเบาะหลังผ่านกระจกสะท้อนในรถ ออกัสขมวดคิ้วเล็กน้อย ร่างกายสูงยาวแข็งแรงเอี้ยวตัวเอื้อมแขนยาวหยิบเอากระเป๋ากับใบผลตรวจมาพร้อมกัน

จากนั้น สายตาลุ่มลึกของเขาก็ถูกตรึงอยู่บนตัวหนังสือไม่กี่คำ แล้วสีหน้าก็พลันเปลี่ยนไปโดยอัตโนมัติ......

วันนั้น ต่อหน้าเขา เธอดื่มยาคุมกำเนิดที่ผู้ช่วยนำมาให้แล้ว......

ดังนั้นจึงไม่มีเหตุผลที่จะตั้งครรภ์ แต่ตอนนี้ ใบผลตรวจที่โรงพยาบาลออกให้อยู่ในมือเขา ไร้ข้อสงสัย

หรือว่า เธอแอบทำเล่ห์กลอะไรในนั้น

ออกัสคิ้วขมวด มือใหญ่กำใบผลตรวจจนขึ้นข้อขาว หรี่ตา เอาโทรศัพท์มือถือออกมากดโทรออก

ยังคงกำลังดึงความคิดออกมาจากความช็อค ทันใดนั้นเสียงกริ่งโทรศัพท์มือถือก็ดังขึ้น เชอร์รีนสะดุ้งตกใจ หัวใจแทบหยุดเต้น

หยิบโทรศัพท์มือถือบนเตียงขึ้นมา ดูหมายเลขที่แสดงบนหน้าจอ ใจเธอเต้นรัวแรง แม้แต่โทรศัพท์มือถือก็แทบจะถือไม่อยู่

เป็นสายจากออกัส......

เขาต้องเห็นใบผลตรวจแล้วแน่ๆ......

ตัวสั่น ตึงเครียด เธอกดตัดสายมือถือด้วยความสั่นกลัว พยายามฟื้นฟูให้หัวใจที่เต้นเร็วเกินไป

ทว่า หน้าจอสว่างขึ้นอีกครั้ง เสียงกริ่งดังก้องในห้องเงียบอีกรอบ

ยังไม่ได้ยกมือขึ้นกดรับ เธอถือมันไว้แบบนั้น หลังจากรอมานาน หน้าจอก็ดับลง

ถอนหายใจโล่งอก ใจเชอร์รีนทั้งชัดเจนและเข้าใจแจ่มแจ้ง ว่าเด็กคนนี้ที่อยู่ในท้อง เธอต้องตัดสินใจโดยเร็วที่สุด

ไม่ว่าจะเป็นการเก็บไว้ หรือเอาออก......

ตรงประตูห้องหลงเหลือช่องว่าง เธอสามารถได้ยินเสียงหัวเราะของแม่อย่างชัดเจน และเสียงเด็กน้อยที่ดังออกมาจากทีวี

มือตกลงไปบนท้อง ใจเชอร์รีนมีการเปลี่ยนแปลงที่ซับซ้อนหลากหลาย

เขาเป็นหนึ่งเดียวกับตัวเอง ในร่างกายก็มีเลือดของตัวเองไหลเวียน ช่างน่าอัศจรรย์

หรือว่าเธอจะฆ่าเด็กในท้องนี่ด้วยมือตัวเอง

คำพูดของหมอโผล่เข้ามาในจิตใจอีกครั้ง มดลูกของเธอเอียงไปด้านหลัง ถ้าเด็กคนนี้แท้งไป เกรงว่า......

เกรงว่าชีวิตในภายภาคหน้าเธอจะไม่สามารถมีลูกได้อีกแล้ว ไม่มีเด็กตัวเล็กๆ วนเวียนห้อมล้อมเธอ ส่งเสียงอ้อนร้องเรียกหม่าม้า กอดขาเธอขอทานขนมหวาน

สำหรับผู้หญิงแล้ว ชีวิตแบบนี้ถึงจะนับว่าสมบูรณ์ไม่ใช่เหรอ

ระหว่างคิดคำนึง ความคิดในสมองก็ยิ่งเติบโตเจิดจ้าและชัดเจน ความรู้สึกบีบคั้นที่ทำให้เธอฟุ้งซ่านสับสนและปวดศีรษะมาตลอด หายไปฉับพลัน

“คุณมีข้อความใหม่ โปรดตรวจเช็ก”

เสียงหวานของผู้หญิงดังขึ้น เธอเปิดมัน : พรุ่งนี้บ่ายสองโมง ร้านกาแฟบนถนนเจียงหนาน!

มีแค่ประโยคเดียว สั้นกระชับได้ใจความ เหมือนการออกคำสั่งกับลูกน้องทั่วไป

สไตล์แบบนี้เหมือนกลิ่นอายที่ออกมาจากกายผู้ชายคนนั้น ไม่ใส่ใจ สง่างาม ห้ามแข็งขืน

มุมปากยกขึ้นเล็กน้อย เชอร์รีนแปลกใจที่พบว่าตัวเองยังหัวเราะออกมาได้ อาจเพราะตัดสินใจได้แล้ว จึงผ่อนคลายลงมากล่ะมั้ง

ปลายนิ้วแตะที่หน้าจอโทรศัพท์มือถือ เธอส่งข้อความไปหนึ่งคำ ได้!

หัวใจเธอราวกับกระจกสะท้อน แม้จะหลบเลี่ยงไม่เจอเขา มันก็เป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้

ด้วยสิทธิของเขาในเมืองS เธอจะสามารถหนีไปไหนได้ หลบหนีไปไหนก็ไม่พ้นอยู่ดี!

สำหรับเรื่องการตั้งครรภ์ ยังต้องปกปิดพ่อกับแม่เอาไว้ รอจนกว่าทุกอย่างจะเรียบร้อย แล้วค่อยบอกพวกเขา......