ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 325

เขายกมือขึ้นมาเคาะประตู เปิดริมฝีปากบาง แล้วพูดเสียงต่ำ “เปิดประตู ผมจะช่วยคุณถูหลัง”

“ไม่ต้อง ฉันทำเองได้” เธอปฏิเสธ

“ผมจะทำเบาๆ ไม่ให้คุณรู้สึกเจ็บ อย่าดื้อ มาเปิดประตู….” เขาพูดเสียงอ่อนเพื่อเกลี้ยกล่อม

แต่เธอไม่สนใจเขาเลย เธออาบน้ำด้วยตัวเอง และยี่สิบนาทีหลังจากนั้นเธอก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ก่อนจะเห็นเขานอนอย่างเกียจคร้านอยู่บนเตียง

เธอเดินไปนั่งลงหน้าโต๊ะเครื่องแป้ง และเช็ดหยดน้ำออกจากผม แต่เธอเพิ่งจะเช็ดไปสองครั้ง ผ้าขนหนูในมือเขาถูกเขาแย่งไป แล้วเช็ดให้อย่างเบามือ

“คุณยังไม่หายดี จะอยากได้อะไร! ถ้าคุณทำอย่างนี้ต่อไป ฉันจะนอนกับซารางแทน” เธอเอ่ยเตือน

ออกัสหรี่ตา ไม่อยากได้ไม่คุ้มเสีย แล้วบีบมือลงบนหน้าอกอวบนุ่มของเธอ

เดือนนี้เธอเต็มไปด้วยความกังวลจึงนอนหลับไม่สนิท ตอนนี้จึงรู้สึกง่วงมาก จึงปิดตาลง และหลับไปอย่างรวดเร็ว

เขามองดูผู้หญิงที่แทบจะหลับอยู่แล้ว แล้วทำอะไรไม่ได้นอกจากสงสาร เดือนนี้เธอเหนื่อยมากจริงๆ

เขาจึงดึงผ้าห่มมาห่มให้เธอ แล้วเดินเข้าไปในห้องน้ำ

สุดท้ายเชอร์รีนก็ถูกปลุกให้ตื่น เธอกำลังหลับฝันหวาน แต่จู่ๆร่างกายของเธอก็หนักอึ้งและหายใจไม่ออก วันถัดไป ชายหนุ่มก็มาเป็นเพื่อนเธอ ไม่ เขาเป็นคนบังคับให้เธอไปห้องอธิการ เพื่อขอลาหยุด

ท่านอธิการยิ้มหน้าบาน เขาเห็นด้วยโดยไม่ถามอะไรสักคำ

ก็ในเมื่อออกัสมาถึงขนาดนี้แล้ว ใครจะกล้าหักหน้าเขา

งานแต่งงานจัดขึ้นในอีกสิบวันต่อจากนี้ มันรีบมาก แต่สำหรับผู้ชาย เขาถือว่าเวลาพอเหมาะแล้วที่จะเตรียมงาน

หลายวันถัดจากนั้น เชอร์รีนก็ยุ่งจนแทบบ้า ไหนจะลองชุดแต่งงาน ชุดไทย เชิญแขก แล้วยังต้องเตรียมของชำร่วยด้วย

ถึงทั้งหมดนี้เธอจะไม่ได้เป็นคนทำด้วยตัวเอง แต่เธอก็ช่วยดูตลอด ในเมื่อเป็นงานแต่งงานของตัวเอง เธอก็อยากมีส่วนร่วม

ของชำร่วยเป็นของที่เธอเลือกด้วยตัวเอง และยังมีช็อกโกแลตอีกหนึ่งกล่องผูกไว้ด้วยริบบิ้นสีแดง

เธอยุ่งทุกวันจนปลีกตัวไปไหนไม่ได้ เมื่อหัวถึงหมอนเธอก็หลับทันที

ออกัสสงสารมาก ทุกวันตอนเย็น เขาจะช่วยนวดไหล่ให้เธอ เพื่อให้เธอรู้สึกสบายตัวที่สุด

“พวกนี้มีคนจัดการให้แล้ว คุณไม่ต้องเหนื่อย รเป็นเจ้าสาวคนสวยก็พอ” เขานวดไหล่ให้เธอพลางพูดอย่างไม่พอ

“ฉันอยากมีส่วนร่วม ในเมื่อเป็นงานแต่งงานของฉัน ฉันช่วยได้เท่าไหร่ก็จะช่วยเท่านั้น คุณไม่ต้องห่วง ฉันจะพยายามอย่างเต็มที่”

“ก็ได้…” เขาลูบผมเธอเบาๆ “ผมก็จะพักร้อนเหมือนกัน จะได้มาช่วยคุณเตรียมงาน นี่เป็นงานแต่งของเรา….”

ระยะเวลาสิบวันไม่นานหรือว่าเร็วจนเกินไป เพียงแค่แป๊บเดียวก็ถึงวันแต่งงานแล้ว

ออกัสตั้งใจจะไม่จัดงานแต่งในเมืองs แต่ไปจัดงานแต่งที่ต่างประเทศ แต่ญาติเธอส่วนใหญ่ต่างอยู่ที่เมืองs และค่อนข้างมีอายุแล้ว ขึ้นเครื่องบินก็กลัวจะเกิดอุบัติเหตุ แถมยังละล้าละหลัง จึงคิดว่าจัดงานแต่งที่เมืองsดีแล้ว

การจัดงานแต่งคืออะไร การแต่งงานไม่ได้หมายความว่าต้องหรูหรา มีเกียรติ แต่หมายถึงว่าทุกคนต้องมีความสุข

เธออยากแต่งงานท่ามกลางคนที่เธอรัก ให้ทุกคนเห็นว่าเธอมีความสุข นี่คือสิ่งที่เธอต้องการ และใฝ่ฝัน

และออกัสก็ทำตามที่เธอต้องการ เพียงแค่เธอขอ สิ่งที่เขาทำให้ได้ เขาก็จะทำให้

งานแต่งจัดขึ้นในโรงแรม และเป็นโรงแรมธารานานาพันธุ์ที่สวยงามที่สุดในเมืองs ลำธารที่ใสสะอาด ต้นไม้สีทองอร่าม ต้นหญ้าสีเขียว เหมือนอยู่ในสวรรค์อันงดงาม

โรงแรมธารานานาพันธุ์ความหมายเป็นนัยว่าอยู่บนน้ำ แม่น้ำในทะเลสาบพัดมาเป็นระรอก ทำให้วิวสวยไม่สร่าง

ดอกลิลลี่สีขาวบริสุทธิ์ และดอกกุหลาบสีแดงถูกใช้มาประดับอยู่ข้างทางเดินตั้งแต่ปลายทางอีกด้านหนึ่ง ไปจนถึงอีกด้านหนึ่ง ตอนนี้ทุกอย่างเปร่งประกาย พร่างพรายตา

เมื่อแขกมากันครบแล้ว นาโนก็มองไปรอบๆ แล้วพูด “ ไม่น่าเชื่อว่าพี่ออกัสจะโรแมนติกขนาดนี้!”

“ใช่ไหมล่ะ โรงแรมธารานานาพันธุ์นี่สร้างมาดีมาก ไม่เคยมีใครเคยมองมาที่นี่เลย แต่เขากลับจัดงานแต่งงานที่นี่”ยู่ยี่ก็พูด

“ เห็นงานแต่งงานของพวกเขาแล้วฉันก็คิดถึงตัวเองตอนนั้น มันแตกต่างกันอย่างกับฟ้ากับเหว” ในโรงแรมไม่มีอะไรน่าสนใจเลย

ยู่ยี่หัวเราะ และไม่พูดอะไรออกมา เขามองไปรอบๆ แขกมาถึงกันหมดแล้ว และนั่งที่ตัวเองแล้ว อีกไม่นานก็ถึงฤกษ์แล้ว