ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 413

ตัณหาของฉันทัชที่ยังไม่ดับสนิทยังคงร้อนระอุอยู่ในรูม่านตาลึกๆของเขาซ้ำแล้วซ้ำเล่า “คุณว่าผมดูเหมือนเด็กน้อยยี่สิบต้นๆรึเปล่า”

เขาไม่ได้ระบุ แต่ยู่ยี่เข้าใจสิ่งที่เขาหมายถึง เธอขึ้นรถและรัดเข็มขัดนิรภัย และพูด “เมื่อก่อนฉันไม่รู้สึก แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกแล้ว”

“แรงกระตุ้นนี้มีไว้สำหรับคุณเท่านั้น และแม้แต่ผมก็แปลกใจ ที่จริงแล้วผมไม่ใช่คนหื่น…” ฉันทัชอธิบาย

ยู่ยี่สับสน แก้มแดงระเรื่อ หลับตาเล็กน้อย จากนั้นเธอก็เปิดออก พูดติดตลกเล็กน้อย “งั้นจะแปลว่าฉันมีแรงดึงดูดสำหรับคุณได้มั้ย”

น้ำเสียงของเขาแหบแห้ง จริงจัง หัวเราะเบาๆ และจ้องมาที่เธออย่างลึกซึ้ง “ใช่ เป็นความจริงที่ปฏิเสธไม่ได้…”

“ทางร่างกายหรอ” เธอจ้องเขาพลางขมวดคิ้ว

“ไม่หรอก จิตวิญญาณและจิตใจ แถมยังมีรายละเอียดเล็กๆน้อยๆอีกด้วย สำหรับร่างกายเป็นเพราะความหลงใหลทางอารมณ์ของจิตใจ ที่ทำให้ร่างกายสูญเสียการต่อต้านไปด้วย…”

หัวข้อที่พูดคุยกันระหว่างชายและหญิงที่โตเป็นผู้ใหญ่แล้ว ไม่มีอะไรต้องหลีกเลี่ยง

ใบหน้าที่ถูกเขามองเปลี่ยนเป็นสีแดงในทันที ยู่ยี่ตบแขนเขา และเปลี่ยนเรื่อง “ขับรถดีๆ...”

ยู่ยี่รู้สึกสบายใจมากขึ้นที่ได้คบกับฉันทัช ไม่ได้อึดอัดเหมือนตอนแรก เป็นธรรมชาติมากขึ้น

แถมบุคลิกของเธอก็เปลี่ยนไปด้วย และดูเหมือนว่าเธอจะเปิดใจมากขึ้นเล็กน้อย

อาจเป็นเพราะทั้งสองคนจะอยู่ด้วยกันเป็นเวลานาน ได้ใกล้ชิดกัน พูดคุย สัมผัส กอดและจูบกันอย่างเป็นธรรมชาติ

เมื่อมาถึงร้านอาหาร อาคิระก็มาถึงก่อนแล้ว เธอแต่งตัวสบายๆ แต่ก็ไม่สามารถปกปิดความหรูหราของเธอได้

นั่งอยู่ในห้องโถง จะทำให้ดึงดูดสายตาผู้คนจำนวนมาก ไม่ว่ายังไงผู้ชายหล่อและผู้หญิงสวยก็มักเป็นจุดสนใจเสมอ

ดังนั้นพวกเขาจึงไม่นั่งในห้องโถง แต่ไปห้องส่วนตัว สภาพแวดล้อมดูสง่างาม มีม่านที่พลิ้วไหว ทำให้มองเห็นทิวทัศน์ยามค่ำคืนของเมืองsได้

ดวงตาของอาคิระจ้องไปที่ยู่ยี่อย่างประเมิน “คุณยู่ยี่ เปลี่ยนไปเยอะมากเลยนะ”

“ด้านไหนคะ” ยู่ยี่ยิ้มอย่างไม่เป็นทางการ

“สวย” อาคิระอ้าปาก และหัวเราะ แต่ความหมายลึกๆเบื้องหลังดวงตาของเขา มันไม่สามารถเข้าใจหรืออ่านได้อย่างชัดเจน

ยู่ยี่ตอบเขาว่า “ขอบคุณสำหรับคำชมค่ะ”

ฉันทัชหยิบเมนูซึ่งเป็นอาหารหูหนานและเสฉวนทั้งหมดขึ้นมา เขาสั่งอาหารรสเผ็ดมากสองสามอย่าง เพราะรู้ใจยู่ยี่ว่าชอบของเผ็ด ไม่เผ็ดไม่ชอบ

ยู่ยี่โน้มตัวมาพิงไหล่ของเขาอย่างธรรมชาติ และส่ายหัว “อาหารที่คุณสั่งเผ็ดทั้งนั้น เปลี่ยนเถอะ”

“คุณไม่ชอบไม่เผ็ดไม่ใช่หรอ” ใบหน้าของฉันทัชเอียงไปด้านข้างเล็กน้อย มองดูเธออย่างลึกซึ้ง ท่าทางของเขานุ่มนวล

“แต่คุณกินเผ็ดไม่ได้ไม่ใช่หรอ โดยเฉพาะคอของคุณ ยิ่งกินเผ็ดไม่ได้ มิฉะนั้น เสียงของคุณจะแหบ” เธอขมวดคิ้ว

ฉันทัชยิ้ม ดูมีความสุขมาก และสั่งอาหารรสเผ็ดห้าจาน และอาหารปกติสี่จาน

เมื่อมองไปที่ความสนิทสนม และความเป็นธรรมชาติของทั้งสองคนตรงหน้า ดวงตาของอาคิระก็ลึกล้ำ หยิบน้ำอุ่นขึ้นมาและจิบเล็กน้อย

ยู่ยี่รู้ว่าเขาสั่งอาหารตามความชอบของเธอ แต่ในเวลานี้ไม่ใช่แค่สองคนเท่านั้น แต่ยังมีอาคิระด้วย เธอมองไป

ฉันทัชบีบคางของเธอด้วยนิ้วยาว แล้วยื่นน้ำอุ่นให้ “จิบสองจิบเพื่อขับไล่ความหนาวเย็น และก็เขากินง่ายมาก คุณจะกินอะไรก็ได้ ไม่ต้องห่วง”

อาหารมาเร็วมาก และเมื่อมาถึงก็มีข้าวขาวสามชาม อร่อยมาก