ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 499

“ผมผิดไปแล้ว คุณชาย ผมผิดไปแล้วจริงๆ!” คุณหมอไอแซ็คอ้อนวอนขอความเมตตาในทันที ขาดเพียงแต่ยังไม่คุกเข่าลงกับพื้น

“ไปให้พ้น! ไปให้พ้นสายตาผมเดี๋ยวนี้! และก็ถ้าอยาดจะพูดอะไรเกี่ยวกับผมก็เชิญตามสบาย แล้วมาดูกันว่าสุดท้ายจะมีคนเชื่อคุณไหม…”

ประโยคนี้มีความหมายแฝงอยู่เล็กน้อย คุณหมอไอแซ็คพอจะฟังออก เขาไม่กล้าที่จะอยู่ในคฤหาสน์ภูษาธรอีกต่อไป และจากไปทันทีโดยไม่ได้รับเงินสักแดงเดียว

ตามความเข้าใจของเขา หัสดินนั้นแตกต่างจากการเผชิญหน้ากับเรนนี่ เขาไม่เคยพูดอะไรที่โหดร้ายสักคำตั้งแต่ต้นจนจบ

สำหรับหัสดินแล้วเขาไม่สนใจเลยว่าคุณหมอไอแซ็คจะบอกคนอื่นเกี่ยวกับเรื่องนี้หรือไม่ หรือว่าเขาจะบอกกับนักข่าวหรือเปล่า หัสดินไม่ใส่ใจกับมันเลยแม้แต่น้อย

คุณหมอไอแซ็คคิดว่าเมื่อเขาจะจัดการกับเรื่องนี้นั้น เขามั่นใจเต็มเปี่ยมว่า การทำให้เรื่องมันใหญ่ขึ้นอีก ไม่เป็นประโยชน์ต่อเขาเลยแม้แต่น้อย แต่จะยิ่งทำให้หัสดินโกรธมากยิ่งขึ้น

สำหรับตอนนี้นั้น เขาควรหยุดเสียจะดีกว่า

ณ คฤหาสน์ภูษาธร

ที่หัสดินไม่เผชิญหน้ากับเรนนี่ เพราะพวกเขายู่ต่อหน้าคุณหมอไอแซ็ค เขาจึงไม่ทะเลาะกับเธออยู่แล้ว มิฉะนั้นจะถูกคุณหมอไอแซ็คมองว่ามันเป็นเรื่องตลกได้

อีกทั้งหัสดินก็ไม่ได้มีอารมณ์ที่จะทะเลาะกับเธอเลย

เขาได้คิดทบทวนและชั่งน้ำหนักในใจแล้ว การทะเลาะกับเธอมีแต่จะทำให้รู้สึกเกลียดชังและหงุดหงิดมากขึ้นเท่านั้น ทำไมเขาจะต้องไปจมอยู่ในสถานการณ์นั้นแทนเพื่อคนที่ไม่สำคัญด้วย?

หลังจากที่คุณหมอไอแซ็คจากไป หัสดินก็ไม่สนใจเรนนี่อีก หันหลังกลับและเดินขึ้นไปชั้นบน

เกี่ยวกับการกระทำและท่าทางของหัสดินแบบนี้นั้น เรนนี่ไม่สามารถเข้าใจหรือคาดเดาได้ ตามหลักการแล้ว หากคุณหมอไอแซ็คกล่าวเช่นนั้นกับเขา เขาจะโกรธ หงุดหงิด และอารมณ์เสียใส่เธออย่างแน่นอน และไม่แน่ว่าจะลงมือกับเธอแบบนั้นเหมือนครั้งก่อน

แต่คราวนี้กลับดูนิ่งเฉยจนผิดปกติ เขาไม่ได้พูดอะไรกับเธอ และแน่นอนว่าไม่ได้ทำอะไรเธอ ราวกับว่าเขาไม่เคยได้ยินคำพูดเมื่อสักครู่นี้มาก่อน เขามองเธอประหนึ่งอากาศธาตุ ถึงขนาดไม่ได้เหลือบมองเธอด้วยซ้ำ

เรนนี่รู้สึกว่าความรู้สึกแบบนี้มันแย่มาก ในใจราวกับมีหลุมลึกซึ่งไม่มีก้นหลุม ไร้ขอบเขต ไม่มีความมั่นคง รู้สึกไม่สงบ

พูดตามตรง เธอหวังว่าเขาจะดุด่าเธอหรือลงไม้ลงมือทำอะไรสักอย่าง แบบนี้ถึงจะเป็นเขาจริงๆ ขึ้นมาสักหน่อย อย่างน้อยก็ไม่ทำให้เธอกลัวขนาดนี้

หัสดินขึ้นบันไดไปแล้ว เธอเดินตามเขาไปติดๆ เมื่อเขากำลังจะเดินเข้าไปในห้องหนังสือ เรนนี่ก็เบี่ยงกายมายืนอยู่ข้างหน้าเขา โดยให้หลังพิงประตู หยุดเขาไม่ให้ก้าวต่อไป

“คุณอยากกินอะไร? ฉันจะไปทำให้คุณเดี๋ยวนี้” เธอกล่าว

“ผมไม่ต้องการอะไรทั้งนั้น” หัสดินตอบสนองอย่างเย็นชากับการกระทำของเธอ

เรนนี่ใกล้จะถูกบีบจนบ้าแล้วจริงๆ คุณหมอไอแซ็คพูดเรื่ิองแบบนั้นไปแล้ว แต่เขากลับไม่พูดอะไรหรือทำอะไรเลย เธอจะบ้าตายอยู่แล้ว!

เธอทนไม่ได้อีกต่อไป เปิดปากพูดอย่างตรงไปตรงมาว่า “คุณอยากจะทะเลาะกับฉันไหม”

หลังจากที่มีท่าทีสงบท่ามกลางสถานการณ์วุ่นวาย หัสดินก็ชายตามองเธอแบบนั้น และขมวดคิ้ว “ทำไมล่ะ?”

ฟันเล็กคมขบลึกเข้าไปในริมฝีปากบาง เรนนี่ตอบกลับเสียงดัง “เรื่องนั้นไม่ใช่ความผิดของฉันจริงๆ! ทั้งหมดเป็นเพราะคุณหมอไอแซ็ค เขาจงใจใช้เหล้าทำให้ฉันเมา แล้วพาฉันไปที่โรงแรม ฉันดื่มจนเมาจนไม่รู้อะไรเลย วันรุ่งขึ้นตื่นมาถึงรู้ว่าถูกเขาทำให้เสื่อมเสียแล้ว ฉันในตอนนั้นหมดหวังจนถึงขนาดอยากตาย แต่พอคิดถึงคุณอีกครั้ง ก็รู้สึกว่าตัวเองจะตายไม่ได้ เพราะเขาทำกับฉันแบบนั้น ดังนั้นฉันเลยข่มขู่เขา ให้เขาหลอกคุณ!”

หัสดินไม่พูดอะไร ยังคงรักษาท่าทางแบบนั้นไว้เช่นเดิม

“ฉันรู้ว่าคุณคิดว่าฉันสกปรก! แม้แต่ตัวฉันเองก็คิดอย่างนั้น! แต่เรื่องนี้ทั้งหมดสามารถทำให้มันง่ายขึ้นได้ คุณเคยนอนกับยู่ยี่มาก่อน แน่นอนว่าไม่ใช่ครั้งสองครั้ง ส่วนฉันไม่ระวังเผลอนอนกับเขาแค่ครั้งเดียว แบบนี้ดูเหมือนว่าจะยุติธรรมดี! "

“…” ดวงตาของหัสดินดูเหมือนจะเคลื่อนไหวเล็กน้อย และฉายแววเยาะเย้ย

“นอกจากนี้ คุณไม่สามารถหย่ากับฉันได้ แม้วจะเป็นเพราะเรื่องนี้ แต่ฉันก็จะไม่หย่ากับคุณแน่นอน! หลังจากเมาฉันที่สติไม่แจ่มชัดถูกบังคับให้นอนกับคุณหมอไอแซ็คจริงๆ แต่ตอนนั้นมันเป็นตอนก่อนจะแต่งงาน และตอนนั้นคุณกับฉันก็เลิกกันแล้ว ดังนั้นฉันก็เลยไม่นับว่ามันเป็นการนอกใจ!”

ครั้งนี้หัสดินเปิดปากกล่าวว่า "พูดเสร็จแล้วหรือยัง?"

“ทำไมคุณไม่พูดอะไรเลย! ฉันพูดไปมากขนาดนี้ แต่คุณกลับไม่พูดอะไรเลยสักคำ นี่มันหมายความว่าไงกันแน่?”เรนนี่ทนไม่ได้อีกต่อไปแล้ว

“สิ่งที่คุณพูดนั้นถูกต้องและสมเหตุสมผล ยังอยากจะให้ผมพูดอะไรอีก?” หัสดินตอบกลับอย่างเฉยเมย

เรนนี่หมดคำจะพูด เธอไม่รู้ว่าจะพูดอะไรอีก และก็ไม่รู้ว่าจะตอบกลับอย่างไร

หลังจากครุ่นคิดอยู่เป็นเวลานาน เธอก็พูดว่า "แล้วคุณยกโทษให้ฉันไหม?"

หัสดินทิ้งคำตอบที่คลุมเครือให้กับเธอ "คุณคิดว่าไงล่ะ?"

ไม่ว่าจะการแสดงออกหรือหน้าของเขานั้นลึกลับเกินไป ทำให้คนเดาไม่ออกเลยสักนิด เรนนี่รู้สึกใจหวิวๆอย่างไม่รู้ตัวและพูดว่า "คุณต้องการหย่ากับฉันเหรอ?"

“ใช่” หัสดินตอบตรงไปตรงมาทันทีทันใด ไม่เสียเวลาคิดแม้แต่น้อย

“แต่ฉันคิดว่าเป็นไปไม่ได้ที่จะหย่ากับคุณ! เป็นไปไม่ได้อย่างแน่นอน ตอนนี้ฉันกำลังท้อง คุณไม่สามารถหย่ากับฉันได้” อารมณ์ของเธอถูกกระตุ้นขึ้นอีกครั้ง

“คุณพูดถูก…” หัสดินเห็นด้วยอย่างยิ่งกับคำพูดของเธอ “ดังนั้นคุณไม่จำเป็นต้องใส่ใจกับคำพูดของผม ขอเพียงแค่กินให้อิ่มและนอนหลับให้สบาย ดูแลร่างกายของตัวเองให้ดีก็พอ ผมต้องไปบริษัทเดี๋ยวนี้ หลีกไป”

“คุณพูดแบบนี้หมายความว่ายังไง?”เรนนี่ไม่เข้าใจ ยังคงขวางอยู่หน้าประตูเหมือนเดิม ไม่ยอมถอย “คืนนี้คุณไม่ต้องทำงานแล้ว กลับไปที่ห้องพักผ่อนกับฉันเถอะ เราจะคุยกันให้ละเอียด”

ความอดทนแทบจะหมดลงในตอนนี้ ในที่สุดหัสดินก็โกรธและอารมณ์เสีย "หลีกไป!"