ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 644

พนาวันคิด แล้วก็รู้สึกว่าใช่

วางสาย หัวใจที่เยือกเย็นและไม่มีความสุขก็หายไปทันที แต่เป็นการส่งเสียงจิ๊จ๊ะไม่พอใจ

เธอน้อยใจมาแปดปี ส่วนเขาแค่กี่เดือน ความโกรธในใจเธอไม่เคยหายไป ตอนนี้ยังจะให้เธอไปตามเขาที่สนามบินอีก ไม่มีทางหรอก！

อุตส่าห์ไว้หน้าแล้วก็ยังไม่ยอม ทะนงตนจริงๆ！

เขาคิดว่าเธอยังเป็นพนาวันแบบเมื่อก่อนเหรอ？

แล้วก็ เก็บเขาไว้ ไม่ใช่ว่าเป็นชะตากรรมต่อไป แต่เธอดูแลหมีพูลไม่ไหวแล้ว

ถึงแม้ พรุ่งนี้เขาจะไป เธอก็จะไม่ไปห้าม

เธอจะพูดความจริงเกี่ยวกับอาการป่วยของตัวเอง เอาหมีพูลให้เขา ตระหนักถึงความเป็นห่วงของตัวเองได้อย่างชัดเจน

คืนนั้น อาคิระโทรหาฉันทัช นัดเขาออกไปดื่มตอนดึก

ตอนสามทุ่ม ฉันทัชยังมาไม่ถึง อาคิระมาถึงแล้ว ตรงหน้าเขามีเหล้าวางอยู่เต็ม ริมมีฝากบางๆยิ้ม เหมือนสายลมในฤดูใบไม้ผลิ มีความสุขจนควบคุมไม่อยู่ สภาพที่มีความสุขดูเหมือนจะยกหางขึ้น เหมือนหมาปั๊กตัวหนึ่ง

“วันนี้อารมณ์ดีขนาดนี้เชียว？”ร่างสูงยาวของฉันทัชขยับ นั่งตรงข้ามเขา

“อยู่แล้ว……”อาคิระหรี่ตาเรียวยาวนั้น เทเหล้า รอยยิ้มที่มุมปากไม่มีหุบ เหมือนคนโง่

“ว่ามา”

ฉันทัชได้ยินก็ชูแก้วขึ้น ค่อยๆเขย่า ไวน์ในแก้วกระเพื่อมไปมาเป็นวงกลม

“วันนี้เธอบอกฉัน ว่า หมีพูลไม่มีพ่อไม่ได้”

ตอนที่พูดคำนี้ มุมปากเขาก็อ้าออกเหมือนเปิดตะเข็บ：“และยังบอกว่า ที่เธอหมั้นกับมนตรีก็แค่ช่วยเขา ไม่ได้มีความหมายอย่างอื่นเลย！”

เรื่องนี้ฉันทัชรู้ก่อนเขา ดังนั้นเลยไม่ได้แปลกใจอะไร：“แล้วนายล่ะ ตอบเธอไปอย่างไร？”

วันนี้ต่างออกไปแล้ว เขาเป็นคนที่มีครอบครัว ภรรยาและลูกชาย จะอยู่ที่นี่นานไม่ได้

อาคิระยังดื่มอยู่ ฉันทัชก็ลุกขึ้น บอกลา แล้วออกไป

เขาพยักหน้า ลากับฉันทัช แล้วดูเวลา จากนั้นล้มเลิกความคิดที่จะโทรหาหมีพูล ให้ผู้ช่วยขับรถมารับเขากลับบ้าน

ตอนฉันทัชกลับไปที่คฤหาสน์ตระกูลหฤทัยไพรุณ ยู่ยี่ก็ถามเขาทำไมกลับมาถึงแบบนี้ ตอนนี้จะตีสามอยู่แล้ว

“อาคิระอารมณ์ดีมาก ดื่มไม่หยุดเลย ไม่ยอมปล่อยไปด้วย！”

ฉันทัชพูด：“และยังพูดอะไรน่าสนใจอีก”

ยู่ยี่สนใจสิ่งที่น่าสนใจมาเสมอ ได้ยินคำพูดนี้แล้ว ก็ถามไม่หยุด ถามว่าอาคิระพูดอะไรบ้าง

ฉันทัชดื่มชาไปแก้วหนึ่ง เอาคำพูดเหล่านั้นของอาคิระบอกเธอไปตามตรง