ครูเจ้าเสน่ห์คนนี้ประธานจอง นิยาย บท 678

"ยังทำไม่ถึงหนึ่งเดือนก็รู้สึกเหนื่อย หล้ามากแล้ว แล้วหลายปีที่ผ่านมานี้ฉันอยู่รอดมาได้อย่างไร ฉันบอกตอนไหนว่าจะไม่ให้พวกเธอผ่อนคลาย การผ่อนคลายก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ปัจจุบันด้วย เธอคิดว่าสถานการณ์ตอนนี้เหมาะกับการไปช้อปปิ้งหรือเปล่าล่ะ"

"แค่วันเดียวฉันว่าไม่เหมาะที่จะบอกว่าถึงร้านจะสำคัญ แต่ชีวิติคู่สามีภรรยาก็สำคัญเช่นกัน วันนี้ฉันไม่คิดว่าตัวเองทำมากเกินไป"

ความโกรธของนีรดารุนแรงขึ้นเรื่อย ๆ และเธอมองไปที่ดนัย "ฟังนะ ฟังนะ ทำผิด มันก็สมเหตุสมผลแล้ว! "

"แม่ค่ะ แม่พูดถูก คุณทำงานอยู่ในร้านอาหารมาหลายสิบปีแล้ว และคุณก็ชินกับมัน แค่สิบวันมันก็เหนื่อยแล้ว เรื่องวันนี้ก็ผ่านไปอย่าพูดถึงมันอีกเลย คงจะไม่เป็นที่พอใจสักพักหนึ่ง"

ดนัยทำหน้าที่เป็นคนกลาง

"เรื่องในวันนี้มันเป็นความผิดของฉัน ผมให้ความคิดไม่ดีกับเธอ โอเค โอเค "

"มันไม่ใช่ประเด็นเรื่องความคิดแย่ ๆ เธอไม่มีสำนึกรับผิดชอบหรอกหรือ ถ้าเธอมีใจ คุณก็คงจะไม่พูดถึงมัน เธอโกหก!"

นาโนรู้สึกหงุดหงิดเล็กน้อย และไม่อยากอยู่ที่นี่อีกต่อไป

ถึงเราจะคุยกันทั้งคืนก็ไม่เกิดผล ในทางกลับกันจะมีเรื่องร้องเรียนเกี่ยวกับเธอมากขึ้น

"ฉันเหนื่อยนิดหน่อย ดึกมากมันจะขับรถไม่ได้ ดังนั้นไปก่อนนะ"

พูดจบเธอก็พาร่างของเธอออกจากคฤหาสน์เตชะโสภา แล้วปล่อยให้ดนัยยืนอยู่ที่เดิม

เขามองไปที่นีรดา เหลือบมองนาโนสองครั้ง จากนั้นขมวดคิ้วแล้วตามไป

นาโนเต็มไปด้วยความโกรธ ดนัยไม่ยอมให้เธอขับรถ "อย่าโกรธ เป็นความผิดของผม มาหัวเราะกันเถอะ!"

"ไม่ใช่เรื่องที่คุณคิดถูกหรือผิด แต่รู้สึกเหมือนว่าแม่กำลังจ้องมองฉันอยู่ตลอดเวลา ถ้าฉันทำอะไรลงไป เธอจะคว้าจับไว้ทันที"

"ฉันค่อย ๆ คุ้นเคยกับสิ่งที่ทำในร้านอาหาร ทำได้ดี ก็ไม่เคยเห็นเธอชมผมสักครั้ง และเธอก็ดูไม่ดีกับฉันเลย แต่ตราบใดที่ฉันทำอะไรผิด เธอก็พูดได้สักสองสามชั่วโมงโดยไม่ได้พักเป็นเวลาเกือบยี่สิบวัน สำหรับฉันวันหยุดหนึ่งวันมากเกินไปหรือเปล่า"

"ผมรู้ ผมรู้ทุกอย่าง"

ดนัยเกลี้ยกล่อมเบาๆ

"ฉันจะถ่ายทอดคำพูดและความหมายของคุณให้แม่ฟัง"

"ลืมมันไปเถอะ ไม่ต้องพูด ไม่ต้องพูดว่าฉันให้กำลังใจคุณลับหลัง"

นาโนนั่งพิงเบาะ มันยากมากกว่าเธอจะมีวันที่อารมณ์ดี ตอนนี้ทุกอย่างมันได้พังทลายไปแล้ว

นรีดาสำหรับเธอ ก็แค่ต้องการตำหนิติเตียนแซะก็เท่านั้น

ไม่ว่าเธอจะเปลี่ยนอย่างไร ทำดีขนาดไหน เธอก็ล้วนไม่พอใจ！

ถ้าเธอนาโนต้องการได้รับการยอมรับจากเธอ ไม่ว่าจะต้องทำโอทีเพิ่ม ก็คงจะไม่มีวันนั้นอย่างแน่นอน！

เธอดูแลร้านอาหารอย่างจริงจัง ไปปรับเปลี่ยน แต่นรีดาก็คงจะทำเป็นมองไม่เห็น

ช่างเถอะ จะหาเรื่องไม่มีความสุขให้ตัวเองทำไม

จนกระทั่งถึงเที่ยงวันถัดไป นรีดาไม่ได้พูดคุยกับนาโน ถึงแม้ว่าทั้งสองจะพบกันในร้านอาหารหลายครั้ง และนาโนเองก็เป็นคนเริ่มทักทายเธอก่อน

ไม่ว่านางจะเย่อหยิ่งเพียงใด อย่างไรซะก็เป็นแม่สามีของตัวเอง และการเมินแยนั้นเป็นเรื่องไม่ดี แต่นรีดาก็ไม่สนใจเธอ

เธอนาโนรู้เรื่องเหตุผลเล็กน้อย แต่เมื่อความสมเหตุสมผลเหล่านี้ใช้ไม่ได้กับนีรดา เธอก็คร้านที่จะใช้มันอีกต่อไป เธอสามารถทำทุกอย่างที่เธอต้องการได้！

เพิ่มจากปกติเป็นเท่าตัว ไม่ได้ล้อเล่นจริงๆ！

ในช่วงเวลานี้ เธอกลับมาอ่อนแออีกครั้ง และเธอรู้สึกเหนื่อยมาก แต่เธอยังคงยืนกรานที่จะกัดฟันอดทนต่อไป

ยุ่งจนกระทั่งถึงห้าโมงเย็น นาโนไม่อยู่ที่ร้านอาหารต่อ เธอขับรถออกไปเลย

นั่งริมหน้าต่างห้องอาหาร นีรดาอารมณ์ไม่ดีอย่างแรง เธอไม่พอใจอย่างมาก

เมื่อก่อนเป็นวัตถุดิบเดียว เธอสามารถอยู่ทำที่ร้านอาหารได้ถึงสิบโมง แต่ตอนนี้งานหนักขนาดนั้น เธอก็ต้องการที่จะกลับไปพักผ่อนก่อน！

ร่างกายของนาโนคนอื่นไม่เป็นห่วง ตัวเธอเองหวงแหน เธอไม่พอใจก็ดี จะโกรธก็ช่าง