พี่เกิ่งร้องโหยหวนออกมา รู้สึกว่าขาซ้ายพลิกกลับไปด้านหลัง พลันสูญเสียการทรงตัวและล้มหงายไปข้างหลังทันที
พลั่ก
พี่เกิ่งล้มหงายลงกับพื้น ปากก็ร้องโหยหวนอย่างน่าเวทนา
คังหย่งเฉียนถูกกระตุ้นด้วยเสียงร้องของพี่เกิ่งจนตัวสั่นไปทั้งตัว เสียงวิ้ง ๆ ที่ดังอยู่ในหัวยิ่งชัดเจนขึ้นมาทันใด
คังหย่งเฉียนกุมใบหน้าที่บวมแดงไปครึ่งหนึ่งมองไปทางศิษย์พี่เกิ่ง ดวงตาของคังหย่งเฉียนก็แทบจะหลุดออกจากเบ้า
ศิษย์พี่เกิ่งที่คังหย่งเฉียนเคยคิดว่า แข็งแกร่งไร้เทียมทานนั้น ตอนนี้กำลังร้องคร่ำครวญราวกับสัตว์ร้ายที่กำลังจะตาย เมื่อมองขาขวาของพี่เกิ่งหักงอในองศาที่ผิดธรรมชาติ คังหย่งเฉียนก็รู้สึกว่า เลือดทั่วร่างกายเย็นเฉียบขึ้นมา
นี่เป็นเรื่องที่มนุษย์สามารถทำได้อย่างนั้นเหรอ? นี่เป็นผลลัพธ์ที่สามารถใช้กำปั้นทำได้เหรอ? นี่มันซูเปอร์ไซย่าในตำนานหรืออย่างไรกัน?!
พวกศิษย์น้องของพี่เกิ่งหลายคนต่างหวาดกลัวกับความเผด็จการของหลี่โม่ ทั้งกลุ่มพลันหมดความโอหังไปโดยสิ้นเชิง พวกเขาลากพี่เกิ่งขึ้นมาจากพื้นแล้ววิ่งตะบึงออกไปข้างนอกอย่างบ้าคลั่ง แม้แต่คำพูดอะไรออกมาแม้แต่คำเดียว
ผู้ที่แข็งแกร่งที่สุดในที่นี้คือศิษย์พี่เกิ่ง แม้แต่ศิษย์พี่เกิ่งยังไม่ใช่ศัตรูของหลี่โม่ คนอื่น ๆ ก็ไม่มีทางประจันหน้ากับหลี่โม่ได้แน่นอน
“พวกนายอย่าเพิ่งไป รอฉันด้วย พาฉันไปด้วย!”
คังหย่งเฉียนกระวีกระวาดลุกขึ้นจากพื้น แล้วรีบวิ่งหนีตามกลุ่มเพื่อนไปอย่างรวดเร็ว
"ฮ่าฮ่าฮ่า"
คังเหวินซินหัวเราะดังลั่น รู้สึกได้ระบายจนปลอดโปร่ง "อาจารย์สุดยอดไปเลย ต้องจัดการอาเล็กของผมแบบนี้แหละ ถ้าคนในครอบครัวของเรามีความสามารถเหมือนอาจารย์ก็คงจะดี"
"หึหึ มาคุยเรื่องสำคัญกันก่อนเถอะ ผู้จัดการหวัง เราไปเซ็นสัญญาซื้อบ้านกันเถอะ" หลี่โม่พูดด้วยรอยยิ้ม
เมื่อนั้นผู้จัดการหวังถึงเพิ่งรู้สึกตัว เขาพูดด้วยความหวั่นเกรง "ครับผม เชิญครับคุณหลี่ มาเซ็นสัญญากันเลยครับ"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชาย แห่ง ประตูมังกร
ไม่อัพแล้วเหรอคะ...รออ่านบทต่อไป...
อ่านมาได้ ห้าสิบกว่าตอน ทนไม่ไหวแล้ว...บาย...
ไอ้หลี่โม่โดนตบทุกตอน แม่งโคตรซาดิสต์เลย...
ติดตามความปัญญาอ่อนของคนแต่ง อิเมียมันเกลียดผัวมันทุกตอน แล้วมันอยู่กันได้ไงสี่ปี...
เมียโกรธผัวทุกตอน แล้วมันรักของมันได้ไง อิหยังว่ะ...
มีแต่ตบตีทั้งเรื่อง อ่านไปก็เซ็งพระเอกโดนตบทุกตอน อิหยังว่ะ...