คุณชาย แห่ง ประตูมังกร นิยาย บท 945

คังหย่งอันกดหมายเลขของคังหย่งเฉียน แล้วพูดเสียงเข้ม "หย่งเฉียน ฉันได้ยินมาว่า แกกับเหวินซินมีปัญหากันเรื่องวิลล่าบนยอดเขาเหรอ?"

“พี่ใหญ่ มีปัญหากันน่ะสิ ศิษย์พี่เกิ่งยังถูกทำร้ายจนเข่าหักแล้ว! ศิษย์พี่เกิ่งติดต่อกับอาจารย์โอวหยางไปแล้ว เรื่องนี้อภัยให้ไม่ได้แน่นอน!”

คังหย่งเฉียนโกรธแค้นคังเหวินซิน ถ้าไม่ใช่เพราะคังเหวินซินพาหลี่โม่ไปที่นั่น เรื่องแบบนี้คงไม่เกิดขึ้น

แต่ในเมื่อเกิดเรื่องขึ้นแล้ว คังหย่งเฉียนเองก็ไม่สามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้ ทำได้เพียงเอาความโมโหไปลงที่คังเหวินซินเท่านั้น

“หย่งเฉียน ไม่ว่ายังไงก็ตาม แกต้องรับรองความปลอดภัยของเหวินซิน ฉันไม่สนว่า อาจารย์โอวหยางพวกเขาจะทำอะไรกับเพื่อนของเหวินซิน แต่พวกเขาจะทำร้ายเหวินซินไม่ได้เด็ดขาด!”

“พี่ใหญ่ ฉันไม่กล้ารับประกันหรอก รับประกันได้แค่ลูกชายของพี่จะไม่ได้รับบาดเจ็บสาหัสถึงตายเท่านั้น ถ้าอาจารย์โอวหยางต้องการลงโทษลูกชายของพี่จริง ๆ ฉันจะไปขวางได้ยังไง ฉันขวางไม่ได้หรอก ไม่กล้าขวางด้วย!"

คังหย่งอันขมวดคิ้วแน่น หากคังหย่งเฉียนอยู่ต่อหน้าคังหย่งอันในตอนนี้ คังหย่งอันจะต้องตบเขาให้ตายคามือแน่นอน

“หย่งเฉียน! แกเป็นอาของเหวินซินนะ นี่เป็นสิ่งที่แกควรพูดงั้นเหรอ?”

“หึหึ ลูกชายสุดที่รักของพี่ไม่เห็นฉันเป็นอาของเขาด้วยซ้ำ แล้วอาจารย์โอวหยางแข็งแกร่งแค่ไหนก็ใช่ว่าพี่จะไม่รู้ ตอนนี้อาจารย์โอวหยางโกรธแล้ว เขาจองตั๋วเครื่องบินแล้วและจะมาถึงในอีกสองวัน ทางที่ดีพี่ควรให้ลูกชายของพี่มาขอขมาศิษย์พี่เกิ่งซะ!”

คังหย่งเฉียนหัวเราะอย่างเย็นชาแล้วพูดต่อ "ให้ดีที่สุดก็ให้เจ้าหลานชายคนโตพาไอ้สารเลวสกุลหลี่มาด้วย ถ้าหากมาขอขมาดี ๆ มอบวิลล่ามาให้ และถ้าไอ้สกุลหลี่นั่นยกสาวสวยข้างกายสองคนนั้นให้อีก อาจารย์โอวหยางอาจจะยกโทษให้พวกเขาก็ได้ ถ้าไม่อย่างนั้น ฉันคงทำได้แค่หัวเราะเท่านั้นแล้วล่ะ”

“แก ไอ้เวรนี่!”

คังหย่งอันโกรจนแทบอยากเขวี้ยงโทรศัพท์ทิ้ง