คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 2

เฟรยาตกตะลึงไปชั่วขณะ จากนั้นเธอก็ยกนิ้วโป้งให้แคทเธอรีนทันที

“เขาสูง สูงมากจริง ๆ ฉันอยู่ข้างเธอ! ลักษณะท่าทางของลุงของเขาสมบูรณ์แบบ แม้ว่าอีธานจะดูดีได้ไม่เท่าลุงของเขา ลุงของเขาร่ำรวยและมีอำนาจเมื่อเทียบกับตระกูลโลว์”

“ฉันอยากจะเตือนเธอว่า เธอต้องมีคู่ครองที่ดีเยี่ยมไม่อย่างนั้นสถานะของเธอใน โจนส์ คอร์ปอเรชั่น จะด้อยกว่ารีเบคก้า ดังนั้นฉันคิดว่าลุงของเขาเหมาะสมกับเธอ!”

แคทเธอรีนมึนงงอยู่ชั่ววินาที เฟรยาอาจจะพูดตรง ๆ ทว่าสิ่งที่เธอพูดนั้นเป็นความจริง

ถ้าหากรีเบคก้ามีตระกูลโลว์หนุนหลังเธอ สถานะของแคทเธอรีนใน โจนส์ คอร์ปอเรชั่น จะตกอยู่ในความเสี่ยง

“ตกลง! ในตอนนี้ฉันจะกุมหัวใจของเขาให้ได้!”

แคทเธอรีนคว้ากระเป๋าของเฟรยาด้วยความกระตือรือร้นเพื่อหาลิปสติกและรองพื้น

ใบหน้าที่เกลี้ยงเกลาของเธอดูสดใสขึ้นมาในไม่ช้า

เฟรยากระพริบตา “เอ่อ เธอแน่ใจใช่ไหมว่าเธอจะจัดการกับเขาได้?”

“เขาก็เป็นแค่ผู้ชายไม่ใช่เหรอ? เหอะ!”

แคทเธอรีนปัดผมไปไว้ที่ไหล่ข้างหนึ่ง จากนั้นก็รินไวน์เติมจนถึงครึ่งแก้วด้วยท่าทางมึนเมาแต่ทว่าดูน่ารัก เธอเดินตรงไปหาผู้ชายคนนั้นด้วยความมั่นใจ

ยิ่งเธอเข้าใกล้ผู้ชายคนนั้นมากเท่าไร ใบหน้าอันหล่อเหลาของเขาก็ยิ่งปรากฏชัดขึ้นเท่านั้น ความสมบูรณ์แบบของเขา คิ้วเข้มและสันจมูกได้รูปสวยไม่ต่างอะไรไปจากความมีเสน่ห์น่าดึงดูด

“สวัสดีค่ะ ขอโทษที่รบกวนคุณนะคะ แต่ไม่ทราบว่าตอนนี้กี่โมงแล้วคะ?”

แคทเธอรีนแตะที่ไหล่ของเขาสองครั้ง

เมื่อผู้ชายคนนั้นลืมตาที่พร่ามัวขึ้นภายใต้แสงไฟสลัว คำว่า ‘ซาตาน’ ก็ผุดขึ้นแทรกในความคิดของแคทเธอรีน

สมองของเธอหยุดทำงานไปไม่กี่วินาที หลังจากที่เธอได้สติ เธอก็ระบายยิ้มน่ารักและพูดขึ้น “ฉันคิดว่าการพบกันครั้งแรกของเราที่นี่เป็นจุดเริ่มต้นของความสุขของเราค่ะ”

ด้วยคิ้วที่ขมวดมุ่น ฌอน ฮิลล์ ตอบกลับด้วยความเย็นชา “ผมไม่ใช่หมอ ผมทำการรักษาให้ไม่ได้”

“อะไรนะคะ?”

“คุณเป็นบ้าไม่ใช่เหรอ?” ริมฝีปากที่เซ็กซี่ของผู้ชายคนนี้ขยับเล็กน้อย แต่ถึงอย่างไรคำพูดที่ออกมาจากปากของเขานั้นช่างโหดร้ายเหลือจะทน

“...”

ในตอนนั้น แคทเธอรีนรู้สึกเหมือนกับว่าอยากจะหยิบกระจกขึ้นมาส่องดูตัวเอง

เธอไม่สวยเหรอ? จริงเหรอ?

อย่างไรก็ตาม มันเป็นไปไม่ได้ที่จะเข้าใจความคิดของผู้ชาย ไม่อย่างนั้นอีธานคงไม่ทรยศเธอ

“ฉันป่วยจริง ๆ ค่ะ ฉันไม่ได้เป็นบ้าแต่เป็นโรคคลั่งรักต่างหาก”