พระอาทิตย์ยามบ่ายที่แสนขี้เกียจสาดส่องเข้ามาจากนอกหน้าต่าง แล้วตกกระทบลงมาบนใบหน้าสวยหวานของแคทเธอรีน
เธอเอนไปด้านข้างและมุมปากของเธอก็เหยียดขึ้นเป็นรอยยิ้มอ่อนโยน “ตกลง ฉันจะไปรับ”
ฮาร์วีย์เกือบจะตาบอดเมื่อมองไป เขาถามออกไปอย่างระมัดระวังหลังจากที่เธอวางโทรศัพท์ “ประธานโจนส์ คุณกำลังออกเดทเหรอครับ?”
แคทเธอรีนหยุดชะงักพลางเลิกคิ้ว ดูก็รู้ว่าเธออารมณ์ดี “เร็ว ๆ นี้แหละ”
“...”
เรื่องนั้นเธอหมายความว่าอย่างไร?
ตอนนี้มีใครตามจีบประธานโจนส์อยู่หรือเปล่านะ?
...
21:00 น.
เครื่องบินจากประเทศสหรัฐอเมริกาแล่นลงจอดยังสนามบิน
แคทเธอรีนมารออยู่นานกว่าสิบนาทีก่อนจะเห็นว่าเฟรยาเดินออกมาพร้อมกับลูกรักทั้งสองคนของเธอ
ลูคัสสวมเสื้อเชิ้ตสไตล์อังกฤษสีน้ำเงิน แม้ว่าเขาจะตัวเล็กก็ตาม ทว่าใบหน้าเล็ก ๆ ของเด็กชายหล่อเหลาและน่ารักมากจนทำให้ผู้คนที่สัญจรผ่านไปมามากมายต่างจ้องมองเขา
ส่วนซูซี่ เด็กหญิงนั่งอยู่บนกระเป๋าเดินทาง ผมที่ถักเป็นเปียทั้งสองข้างแกว่งไปมาดูน่ารัก
เมื่อเด็กน้อยทั้งสองคนมองเห็นแคทเธอรีน ซูซี่ก็รีบกระโดดลงจากกระเป๋าเดินทางแล้ววิ่งมาหาเธอด้วยความตื่นเต้น
“คุณแม่ คุณแม่ขา...”
ซูซี่โผเข้าหาอ้อมแขนของเธอทันที แล้วก็ตามมาด้วยกลิ่นน้ำนมที่โชยมา
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...