คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 1072

ขณะฌอนอุ้มซูซี่ขึ้นรถ จู่ ๆ คนขับก็ถามขึ้นว่า “นี่ลูกของคุณหรือเปล่าครับ?”

“... อืม” ฌอนตอบไปทั้งอย่างนั้น

เนื่องจากเลียมหายตัวไป เขาจึงจะปฏิบัติต่อซูซี่เหมือนลูกสาวแท้ ๆ ของเขาต่อไปในอนาคต

"คุณทั้งคู่ดูเหมือนกันมากเลยนะครับ" คนขับยิ้ม

"ใช่ครับ เธอดูเหมือนผม" ฌอนเต็มไปด้วยความรู้สึกที่หลากหลายผสมปนเป “คุณเพิ่งย้ายมาที่นี่เมื่อเร็ว ๆ นี้ใช่ไหม? ผมไม่เคยเห็นคุณมาก่อนเลยครับ”

"ใช่ครับ" คนขับหันกลับไปขึ้นรถ

หลังจากที่รถทั้งสองคันขับผ่านกันไป ฌอนก็เหลือบมองไปยังทิศทางที่รถคันนั้นกําลังมุ่งหน้าไป

คฤหาสน์ที่ด้านบนนั้นเคยเป็นคฤหาสน์ของตระกูลฮิลล์

ชายผู้นั้นใช่คนที่ซื้อคฤหาสน์ไปหรือเปล่านะ?

แต่เขาไม่อยู่ในอารมณ์ที่จะรวบรวมความคิดที่เกี่ยวข้องกับคฤหาสน์ เนื่องจากเขาเพิ่งรู้ว่าแคทเธอรีนกําลังจะไปอยู่ด้วยกันกับเวสลีย์

เขามั่นใจว่าเวสลีย์คงนอนกับแคทเธอรีนแล้ว

หัวใจของเขาอัดแน่นเมื่อนึกถึงแคทเธอรีนนอนอยู่ใต้ร่างของเวสลีย์

จุดนี้ไม่สำคัญอะไรหรอก สิ่งที่ฌอนกังวลมากกว่าคือความเป็นไปได้ที่แคทเธอรีนจะตั้งครรภ์ลูกของเวสลีย์

เวสลีย์ไม่ใช่คนดีอย่างแน่นอน ฌอนไม่รังเกียจที่แยกทางกับแคทเธอรีนหรอก แต่เขากังวลว่าเธอจะลงเอยในสถานการณ์เดียวกับลีอา

"ซูซี่..."

จู่ ๆ ฌอนก็ร้องเรียกเธอ “พรุ่งนี้หนูโทรหาป้าแคธี่และบอกให้เธอรู้ว่าหนูประสบอุบัติเหตุหน่อยได้ไหม? บอกเธอว่าหนูต้องการให้เธอมาเป็นเพื่อนกับหนูด้วย”

ตาแดงก่ำของซูซี่เบิกกว้างซึ่งมองดูน่ารัก “นี่ไม่ใช่ความคิดที่ดีค่ะ... ป้าแคธี่เกลียดคนโกหก”

“แต่หนูไม่ได้โกหกซะหน่อย เป็นความจริงที่เราประสบอุบัติเหตุเมื่อครู่นี้ไง หนูถึงกับตกใจและร้องไห้ใช่ไหมล่ะ?” ฌอนทำทำราวกับหมาป่าคุยกับซูซี่ผู้ใสซื่อ

ซูซี่ตอบว่า “เอ่อ... ลุงฌอนคะ ลุงกลายเป็นผู้ร้ายไปแล้ว เป็นเพราะลุงยังเอาชนะใจป้าแคธี่ไม่ได้ใช่ไหมคะ? เธอแต่งงานแล้วนะ ดังนั้นลุงควรจะยอมแพ้ได้แล้ว”

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน