ตอน บทที่ 930 จาก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! – ความลับ ความรัก และการเปลี่ยนแปลง
บทที่ 930 คือตอนที่เปี่ยมด้วยอารมณ์และสาระในนิยายโรแมนติก คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! ที่เขียนโดย ทะเลใต้ เรื่องราวดำเนินสู่จุดสำคัญ ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยใจตัวละคร การตัดสินใจที่ส่งผลต่ออนาคต หรือความลับที่ซ่อนมานาน เรียกได้ว่าเป็นตอนที่นักอ่านรอคอย
“ร็อดนีย์ คุณต้องเป็นคนงี่เง่าแน่ คุณคิดว่าฉันจะเดินออกไปจากที่นี่โดยไม่ใส่มันได้ยังไงกัน?” เฟรยากัดฟันพูด
“เธอเรียกใครว่าคนงี่เง่า? พูดแบบนั้นอีกครั้งฉันจะโยนเจ้านี่ของเธอทิ้งไป” ร็อดนีย์โกรธเคืองมาก คนฉลาดอย่างเขาต้องอับอายขายหน้าครั้งแล้วครั้งเล่าเพราะเธอนั้นมันมากไปแล้ว
"... ฉันพูดผิด พี่สโนว์ขา คุณช่วยส่งที่ปิดหัวนมให้ฉันหน่อยได้ไหมคะ?” เฟรยายิ้มทันที “ถ้าคุณไม่เต็มใจ ฉันสามารถวิ่งออกไปในสภาพนี้และตะโกนว่าประธานสโนว์คิดจะทำมิดีมิร้ายกับฉัน มีนักข่าวมากมายอยู่ข้างนอก และซาร่าตัวน้อยของคุณก็อยู่ที่นั่นด้วย”
"เล่นได้ดี"
การข่มขู่ของเฟรยาทําให้ร็อดนีย์ ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากฝืนตัวเองให้หยิบมันขึ้นมาและยื่นส่งให้เธอ
เมื่อมองไปที่ใบหน้าแดงเรื่อของเขา เฟรยาพบว่ามันก็บอกไม่ถูกแต่ดูตลก ๆ ดี เขาก็แค่ต้องหยิบที่ปิดหัวนมขึ้นมา! เขาต้องทําท่าแบบนั้นด้วยเหรอ? “นี่ คุณไม่เคยมีเซ็กส์กับผู้หญิงมาก่อนเลยเหรอไง?”
“ฉันน่ะเหรอไม่เคยมีเซ็กส์กับผู้หญิง? ฮา! เธอล้อเล่นใช่ไหม?” ร็อดนีย์หัวเราะประชดประชัน แต่ที่จริงแล้วเขาไม่มั่นใจเอาเลย เพราะมันค่อนข้างน่าอายสําหรับชายในวัยสามสิบที่ยังบริสุทธิ์อยู่
“งั้นคุณเคยนอนกับผู้หญิงมาก่อนแล้ว? ใครกัน? เนื่องจากซาร่าอยู่ข้างนอก ฉันควรไปบอกเธอไหมว่าคู่หมั้นของเธอมีผู้หญิงมาแล้วก่อนหน้าเธออีก?” ใบหน้าที่ยิ้มแย้มของเฟรยาทําให้ร็อดนีย์รู้สึกอยากตีเธอสักป้าบ
“เฟรยา ลินช์ จะไม่มีใครคิดว่าเธอเป็นใบ้หรอกนะถึงแม้เธอไม่ได้พูดอะไรเลยก็ตาม” ร็อดนีย์เตือนด้วยสีหน้าเคร่งขรึม
“ฉันแค่อยากรู้ เมื่อกี้คุณเห็นฉันโป๊ ก็คงไม่ใช่ครั้งแรกที่คุณมองผู้หญิง...”
ร็อดนีย์ไม่สามารถทนเธอได้อีกต่อไป ดังนั้นเขาจึงปิดประตูกระแทกแรงและจากไปก่อนที่เฟรยาจะจบประโยคของเธอ
เสียงดังโครมเมื่อเขากระแทกประตูนั้นตลกพิลึกสําหรับเฟรยา
เขาโกรธจากความขวยเขิน
เขาจะใสบริสุทธิ์ขนาดนี้ได้ยังไง? อุ๊ยแหม ยัยซาร่าโชคดีจริง ๆ
…
ที่ห้องจัดเลี้ยง ร็อดนีย์ลงมาดื่มไวน์รวดเดียวหมดแก้ว
“ผมขอโทษนะซาร่า ผมขอให้เธอเปลี่ยนชุดแต่เธอปฏิเสธ” ร็อดนีย์ดูรู้สึกผิด “ผมก็ถอดมันออกจากเธอไม่ได้เช่นกัน”
“ฉันรู้ค่ะ ไม่เป็นไรมันก็แค่ชุดกระโปรง คุณไม่ต้องกังวลกับมันหรอกค่ะ” ซาร่าบังคับตัวเองให้ปลอบโยนเขาให้สบายใจ
“สวัสดีค่ะ คุณนีสัน ประธานสโนว์” เฟรยาจู่ ๆ ก็มาทักทายพวกเขา "ฉันขอโทษที่ไม่ได้เปลี่ยนเสื้อผ้านะคะ"
เสียงของเธอดังมากจนผู้คนมากมายในห้องจัดเลี้ยงต่างพากันหันมาจ้องมองเธอ
“คุณลินช์ ทําไมคุณต้องเปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยล่ะครับ?” ฟิชเชอร์ ผู้จัดการทั่วไปเอ่ยถาม “ชุดของคุณคืนนี้สวย
เริ่ดมาก”
จู่ ๆ ซาร่าก็รู้สึกแย่ขึ้นมาทันที และร็อดนีย์ก็รู้ตัวดีเช่นกัน ดังนั้นเขาจึงรีบเตือนทันทีว่า “เฟรยา...”
“ประธานสโนว์คะ ฉันขอโทษค่ะ ฉันไม่รู้จริง ๆ ว่าชุดของฉันจะเป็นสีเดียวกับชุดของคุณนีสัน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ!
สนุกมากค่ะ เมื่อวาน6สค.68อ่านได้จุใจเลยค่ะ ขอบคุณมากนะคะ...
ขอตอนเพิ่มอีกจ้า...
สนุกมากค่ะ...
สนุกค่ะ...
ขอบคุณที่ทำให้ได้อ่านต่อทุกวัน...
คุณชายฮิล เรื่องนี้สนุกมาก รอติดตามไม่ไหว อ่านซ้ำก่อน...
อ่านถึงบท 295 แล้วจ้า หงุดหงิดกับพระนางแล้วคือำนพระเอกเหมือนจะเก่ง ฉลาดนะ แต่ก็แอบผิดหวังอะ อคติเกิน...
โบะบะมากแม่ 5555...
นัดจริงหรือนัดปลอมละทีนี้ 555555555...