คุณชายฮิลล์ ปล่อยฉันนะ! นิยาย บท 929

“ผมเตรียมชุดไว้ให้คุณแล้ว เปลี่ยนมาใส่ก่อนที่คุณจะลงไป” ร็อดนีย์ขยับคางชี้ไปทางชุดสีเขียวเข้มบนโซฟา

“เสื้อผ้าของฉันก็ยังดี ๆ อยู่ ทําไมฉันต้องเปลี่ยนมันด้วยล่ะคะ?” เฟรยาสงสัย

“ชุดของคุณสีเหมือนกับชุดของซาร่า” ร็อดนีย์พูดอย่างใจเย็น “เนื่องจากเธอเป็นคู่หมั้นของผมและภรรยาในอนาคตของประธานบริษัท ผมจะไม่อนุญาตให้คุณใส่สีเดียวกับเธอ”

“...”

หลังจากประหลาดใจอยู่ครู่หนึ่ง หน้าอกของเฟรยารู้สึกราวกับมันอาจระเบิดได้จากความโกรธ “อะไรวะ? ทําไมคุณไม่บอกว่าคุณจะไม่ยอมให้ซาร่ากับฉันมีเพศเดียวกันซะเลยล่ะ?”

ร็อดนีย์ขมวดคิ้วกับคําพูดของเธอ “คุณเป็นลูกสาวจากตระกูลผู้สูงศักดิ์แต่ปากของคุณเต็มไปด้วยคําพูดสกปรก หยาบคายเสียจริง”

“ทําไมคุณไม่บอกว่าฉันหยาบคายตอนคุณจ้างฉันให้เป็นนักเคมีเครื่องสําอางล่ะ?”

เฟรยาหัวเราะเยาะ “การออกแบบชุดของฉันแตกต่างจากของซาร่านะ ทําไมฉันสวมใส่ชุดสีแดงไม่ได้แค่เพราะว่าเธอใส่สีแดงเหรอ? คุณคิดว่าตัวเองเป็นหลานชายของประธานาธิบดีออสเตรเลียไปแล้วหรือไง? ลุงของคุณยังไม่ได้เข้ารับตําแหน่งเลยด้วยซ้ำ ทุกคนในตระกูลสโนว์ไม่เห็นจะโอ้อวดอะไร แล้วพวกเขามีลูกหลานแบบคุณได้ยังไงกันนะ? ร็อดนีย์หยุดทําตัวน่าอับอายให้กับครอบครัวของคุณได้ไหม?”

หลังจากนั้นเธอก็หันหลังเพื่อจะกลับออกไป

ร็อดนีย์โกรธมาก “เฟรยา ลินช์ อย่าคิดว่าฉันไม่รู้นะว่าเธอตั้งใจประชันกับซาร่า ทั้งหมดที่เธอต้องการคือปล่อยให้คนที่นี่ในคืนนี้คิดว่าเธอสวยกว่าซาร่าและหัวเราะเยาะซาร่า ซาร่าเป็นทุกข์น่าสังเวชมากมายอยู่แล้ว ทําไมเธอกับแคทเธอรีนถึงปล่อยซาร่าไว้ตามลําพังไม่ได้?”

เฟรยาหายใจเข้าลึก ๆ แล้วระบายออกมาด้วยความโกรธ “คุณบ้าหรือไง? หากคุณมีจินตนาการมากมายขนาดนี้ ทําไมคุณถึงมาตั้งบริษัทเครื่องสําอางกัน? คุณควรไปเป็นนักเขียนแทน คุณคิดว่าฉันสามารถอ่านใจของซาร่าได้ไหม? ฉันจะรู้ได้ยังไงว่าเธอจะใส่ชุดอะไร?”

“ยังไงผู้หญิงเจ้าเล่ห์อย่างเธอจะมีวิธีการต่าง ๆ นานาของตัวเองแหละ” ร็อดนีย์ตะคอก

“ฉันไม่สนคุณหรอกนะจะพูดอะไรก็พูดไปเถอะ อย่างไรก็ตามอย่าคิดที่จะให้ฉันเปลี่ยนเสื้อผ้าเว้นแต่ฉันตาย” เฟรยาคงเดินต่อไปเธอจะไม่เถียงกับคนโง่ผู้นั้นอีกแล้ว

"หยุดตรงนั้นนะ..."

“มาเลย งั้นก็มาเปลี่ยนเสื้อผ้าให้ฉันเลย” เฟรยาเข้ามาใกล้เขามากขึ้นอย่างโกรธเกรี้ยว “ถ้าคุณกล้านักก็มาถอดเสื้อผ้าของฉันออกเลย ที่แย่กว่าถึงแย่ที่สุดคือฉันจะโทรหาตํารวจและบอกว่าคุณล่วงเกินฉัน เมื่อเรื่องนี้กลายเป็นประเด็นใหญ่มาดูกันว่าใครจะอายมากกว่ากัน ฉันเคยประสบกับสิ่งที่น่าอายกว่านี้เมื่อสามปีก่อนอยู่แล้ว”

“...”

เพราะเหตุนี้ร็อดนีย์จึงถูกบังคับให้ต้องถอยหลังไปสองสามก้าว เขาสูงกว่าเธอมาก ลมหายใจของเขาร้อนผ่าวเมื่อเขาเหลือบมองลงมาที่หน้าอกเธอ

“ก็ได้ รีบใส่เสื้อผ้าเธอแล้วออกไปซะ” เขาสั่ง ในที่สุดเธอก็ทําให้เขาแทบเป็นบ้าจนได้

หลังจากจ้องไปที่ร็อดนีย์ เฟรยาก็ไปห้องน้ำเพื่อจัดแจงเสื้อผ้าของเธอให้เรียบร้อย สักพักเธอโผล่หน้าออกมาจากห้องน้ำด้วยความหงุดหงิด “ร็อดนีย์ หยิบที่ปิดหัวนมให้ฉันที”

ร็อดนีย์ผงะ เมื่อเขาเห็นของสีชมพูบนพื้น เขาก็รู้สึกแย่มาก "ทําไมเธอถึงต้องใส่สิ่งนี้ด้วย?"

หยิบมันขึ้นมาเหรอ? แม่งเอ๊ย เขาทําไม่ได้หรอก