คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 117

เหมือนกับทะเบียนบ้านก่อนหน้านี้ ในเมื่อมันถูกวางไว้บนโต๊ะเครื่องแป้งของเธอ เช่นนั้นก็แสดงว่าของนี้เอาไว้ให้สำหรับเธอ

หรงฉือนึกสงสัย จึงเปิดกล่องผ้าแพรทรงกลมกล่องหนึ่งในนั้นดู

เพิ่งเปิดกล่องผ้าแพรออก หลังจากได้เห็นสิ่งที่อยู่ในนั้นแล้ว เธอก็อึ้งไปทันที

นี่มัน...ไม่คิดว่าจะเป็นชุดเครื่องประดับมรกตชุดนั้นที่เธออยากประมูลในงานประมูลเมื่อไม่กี่วันก่อน!

ส่วนอีกกล่องเป็นกล่องยาวทรงเหลี่ยมซึ่งค่อนข้างหนักพอสมควร

หรือว่า...

หลังจากวางกล่องผ้าแพรทรงกลมในมือลง หรงฉือก็เปิดกล่องผ้าแพรอีกกล่องดู ด้านในเป็นม้วนผ้าผืนหนึ่งตามคาด

เธอหอบมันขึ้นมา วางลงบนโต๊ะกลมในห้อง แล้วค่อย ๆ คลี่ออก

ภาพปักที่มีสีสันอันสวยสดงดงามและดูเสมือนจริงปรากฏขึ้นตรงหน้าทันที

สินค้าประมูลสองชิ้นที่เธออยากได้เมื่อไม่กี่วันก่อน ตอนนี้ได้มาอยู่ในมือเธอแล้ว

หรงฉือเงียบอยู่พักใหญ่

เธอคิดว่าถ้าเธอเดาไม่ผิด ของสองสิ่งนี้ล้วนเป็นเฟิงถิงเซินที่ประมูลมาเพื่อมอบเป็นของขวัญวันคล้ายวันเกิดให้คุณยายเธอ

ชิ้นหนึ่งมอบให้ในนามของคุณหญิงเฟิง

ส่วนอีกชิ้นก็มอบให้ในนามของเธอและเขาในฐานะสามีภรรยา...

“แม่คะ หนูกินเสร็จแล้ว พวกเราออกเดินทางกันเถอะ!”

ในเวลานี้เอง เฟิงจิ่งซินวิ่งตึงตังขึ้นมาหาเธอจากชั้นล่าง

เห็นกล่องผ้าแพรสองกล่องที่หรงฉือเปิดไว้ เธอจึงเขยิบเข้ามาใกล้เพื่อดูสักหน่อย จากนั้นก็พูดว่า “อ๋อ ของพวกนี้คุณพ่อเอากลับมาเมื่อหลายวันก่อน และบอกว่าให้แม่ค่ะ”

หรงฉือส่งเสียง “อืม” ออกมาหนึ่งทีด้วยสีหน้าเรียบเฉย ก่อนจะค่อย ๆ ม้วนเก็บภาพปักให้เรียบร้อย แล้วใส่กลับไปในกล่องผ้าแพร

พอเก็บกล่องผ้าแพรเสร็จแล้ว หรงฉือถึงค่อยออกบ้านไปพร้อมกับเฟิงจิ่งซิน