คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 133

เฟิงจิ่งซินโอบรอบคอเธอ แล้วซุกใบหน้าเล็กเข้ากับซอกคอของเธอเพื่อหลบลมหนาว

เสื้อผ้าที่หรงฉือสวมใส่ทั้งนุ่มและอบอุ่น เธอซุกไซ้ซอกคอแล้วอยู่ในอ้อมกอดของหรงฉืออย่างมีความสุข

ความจริงเฟิงถิงเซินเป็นคนตรงต่อเวลามาก

ตอนที่หรงฉืออุ้มเฟิงจิ่งซินมาถึงลานจอดรถ รถของเฟิงถิงเซินก็ขับเข้ามาพอดี

เมื่อเห็นพวกเธอ รถก็จอดอยู่ตรงปลายเท้าของหรงฉือ

เห็นเฟิงถิงเซินมาถึงแล้ว เฟิงจิ่งซินก็ยังไม่ลงมาจากอ้อมแขนของหรงฉือ แต่ลดกระจกลง พูดออดอ้อนเฟิงถิงเซินที่นั่งอยู่ในรถว่า “พ่ออุ้มหนูเข้าไปหน่อยค่ะ”

เฟิงถิงเซินไม่พูดอะไร ลงมาจากรถ และเข้ามาอุ้มเฟิงจิ่งซิน

เฟิงจิ่งซินแกว่งเท้าน้อย ๆ อยู่ในอ้อมแขนเฟิงถิงเซินอย่างมีความสุข

ตอนที่เฟิงถิงเซินขยับเข้ามาใกล้ หรงฉือก็ได้กลิ่นน้ำหอมของหลินอู๋จากตัวเขาอีกครั้ง

ตอนที่เขานั่งอยู่ข้างเธอก่อนหน้านี้ ยังไม่ได้กลิ่นน้ำหอมนี่เลย

นั่นก็หมายความว่า หลังจากเขาแยกจากพวกเขา ก็ไปที่บ้านตระกูลซุน

เฟิงถิงเซินมองเธอ พร้อมกับเอ่ย “คืนนี้ลมหนาว กลับไปเถอะ”

หรงฉือถอยหลังหนึ่งก้าว จากนั้นก็ตอบว่า “รู้แล้ว”

เฟิงจิ่งซินเอ่ยอย่างมีความสุขว่า “ลาก่อนค่ะแม่”

หรงฉือ “อืม”

เฟิงถิงเซินอุ้มเฟิงจิ่งซินเข้าไปในรถ หรงฉือไม่รอพวกเขาขับออกไป ก็หันหลังกลับแล้วเดินไปยังที่ที่เธอจอดรถไว้

เฟิงถิงเซินมองแผ่นหลังของเธอ หลังจากนั้นครู่หนึ่ง ถึงจะชักสายตากลับไป แล้วบอกกับคนขับรถว่า “ออกรถ”

ทันทีที่พูดจบ รถของพวกเขาก็แล่นไปบนท้องถนนอย่างรวดเร็ว

ตอนที่หรงฉือจะเดินไปถึงตำแหน่งที่ตนเองจอดรถไว้ เฮ่อฉางปั่วก็เดินลงมาจากรถ “หรงฉือ”

หรงฉือไม่ทันได้สังเกต นึกว่าคนแปลกหน้า พอได้ยินอีกฝ่ายเรียกเธอ เธอจึงหันกลับไปมอง แล้วถึงพบว่าเป็นเฮ่อฉางปั่ว

เธอคิดว่าเป็นการพบกันโดยบังเอิญ ถึงอย่างไร วันนี้พวกเขาก็ไม่ได้เหมาทั้งโรงแรม เฮ่อฉางปั่วจะมีธุระแถวนี้ก็ไม่ใช่เรื่องที่เป็นไปไม่ได้