คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 17

เฟิงจิ่งซินถึงรู้สึกดีใจขึ้นมาหน่อย แล้วพูดชื่ออาหารโปรดของเธอออกมาหมดเลย

ส่วนเฟิงถิงเซินแค่นั่งฟังอยู่ข้างๆ

หลังจากเฟิงจิ่งซินพูดจบ หลินอู๋ก็กล่าวชมชุดที่เฟิงจิ่งซินใส่ว่า “ชุดของซินซินสวยมากจริงๆ เหมาะกับหนูมากเลย”

“จริงเหรอคะ?”

หลินอู๋พูดด้วยรอยยิ้มว่า “จริงแน่นอนจ้ะ”

จากนั้นถามว่า “วันนี้ซินซินอยู่โรงเรียนเป็นยังไงบ้างจ๊ะ? เข้ากับเพื่อนๆ ได้ไหม?”

พวกเธอผลัดกันคุยไปมาอย่างสนุกสนาน ส่วนเฟิงถิงเซินแทบจะไม่พูดอะไรเลย เพียงแต่ถือมีดกับส้อมและทานอาหารอย่างช้าๆ

เมื่อพนักงานเสิร์ฟที่ไม่รู้เรื่องเห็นเข้าก็คิดว่าพวกเขาสามคนเป็นครอบครัวเดียวกัน และมองหลินอู๋ด้วยสายตาอิจฉา

ในขณะนั้นเอง เฟิงจิ่งซินเห็นก็ว่า หรงฉือได้วิดีโอคอลหามาให้เธอ

สายนี้เป็นสายที่เธอขอให้แม่โทรเมื่อเช้านี้

แต่ตอนนี้เธอกำลังคุยกับหลินอู๋อย่างสนุกสนาน จึงไม่อยากวางสายจากหลินอู๋

เมื่อเช้านี้ เธออารมณ์เสียตอนที่เห็นหรงฉือกอดเด็กคนอื่น

แต่ตอนเข้าเรียนวันนี้ ครูพูดว่าพ่อแม่รักลูกของตัวเองมากที่สุด ลูกเป็นคนพิเศษเพียงหนึ่งเดียวในใจของแม่ทุกคน และไม่มีทางที่จะเห็นเด็กคนอื่นดีกว่า

ซึ่งทําให้เธอรู้สึกสบายใจขึ้น

เมื่อหรงฉือเห็นว่าเธอไม่รับสายสักทีก็รู้สึกเป็นห่วง จึงโทรไปหาครูประจำชั้น

ครูประจำชั้นก็อยู่ในห้องพักของเด็กๆ ในชั้นเรียน เมื่อรู้สาเหตุที่หรงฉือโทรมาก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ซินซินไม่เป็นอะไรคะ เธอกำลังคุยวิดีโอคอลกับคุณพ่อ แล้วก็คุณน้าอะไรอีกคนหนึ่ง... งั้น เดี๋ยวฉันไปบอกซินซิน ให้เธอ—”

“ไม่ต้องลำบากหรอกค่ะ”

หรงฉือฟังถึงตรงนี้ก็รู้ว่าเฟิงจิ่งซินกำลังวิดีโอคอลกับหลินอู๋และเฟิงถิงเซินอยู่

ซึ่งก็หมายความว่า ตอนนี้เฟิงถิงเซินน่าจะกำลังทานข้าวอยู่กับหลินอู๋

เธอพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนโยนว่า “ไม่เป็นไรค่ะ ให้พวกเขาคุยกันเถอะ อย่าไปรบกวนพวกเขาเลย”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน