คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 223

“พี่สาว รับถังหูลู่สักไม้ไหมคะ?”

หรงฉือหันหน้ากลับไปมอง

เธอใจเต้นกับถังหูลู่ที่เนื้อผลไม้อวบอิ่มสีสันสดใสชวนน้ำลายสอปรากฏตรงหน้าทันที

เธอก็ไม่ได้กินถังหูลู่มานานแล้วเช่นกัน

เมื่อคิดดังนั้น เธอหันไปมองทางเฟิงจิ่งซิน

เห็นเฟิงจิ่งซินถือถังหูลู่ไม้หนึ่งอยู่ในมือกำลังกินอย่างมีความสุขดังคาด

นอกจากนั้น ก็เห็นดอกกุหลาบในมือของหลินอู๋ที่ไม่รู้ว่ามีตั้งแต่เมื่อไหร่

เธอคลอเคลียอยู่กับเฟิงถิงเซิน พูดคุยกับเขา และเฟิงจิ่งซินนำถังหูลู่ที่กัดไปแล้วหนึ่งคำยื่นให้เธอ

หลินอู๋ยิ้มรับแล้วก็กัดเข้าไปหนึ่งคำจากมือของเฟิงจิ่งซิน เฟิงจิ่งซินกัดอีกหนึ่งคำ จากนั้นยื่นให้เฟิงถิงเซิน

เห็นเพียงว่าเฟิงถิงเซินส่ายหน้า ไม่รู้ว่าพูดอะไรไม่ได้รับมากิน

หรงฉือหันกลับมาที่เดิม กล่าวกับพี่สาวที่ขายถังหูลู่ “ฉันเอาสตรอว์เบอร์รี่ไม้หนึ่งค่ะ”

กล่าวจบ ตอนที่กำลังจะถามจี้ชิงเยว่ว่าจะเอาด้วยหรือไม่เธอจะเลี้ยง จี้ชิงเยว่ก็ชิงพูดออกมาเสียก่อน “เดี๋ยวผมเลี้ยงเองครับ”

กล่าวจบก็ควักโทรศัพท์ออกมาจ่ายเงิน และรับถังหูลู่ในมือคนขายยื่นให้เธอ

ถังหูลู่หนึ่งไม้ราคาเริ่มต้นหนึ่งร้อยบาทเท่านั้น

เมื่อหรงฉือเห็นดังนี้ ยื่นมือออกไปรับพลางกล่าว “ขอบคุณค่ะ”

“ไม่เป็นไรครับ”

ระหว่างที่พวกเขาคุยกัน ไม่ได้สังเกตเห็นว่าหลินอู๋และเฟิงถิงเซินหันมามองทางพวกเขาพอดี

เห็นตอนที่จี้ชิงเยว่ควักโทรศัพท์จ่ายเงินซื้อถังหูลู่ให้หรงฉือพอดี

แววตาของเฟิงถิงเซินเคร่งขรึม รอยยิ้มของหลินอู๋ก็จืดจางลงไปอีกครั้ง

ทั้งหรงฉือและจี้ชิงเยว่ต่างไม่ได้สนใจพวกเขา

การแสดงดอกไม้ไฟครั้งนี้ดำเนินจะต่อเนื่องประมาณยี่สิบนาที

การแสดงดอกไม้ยังคงดำเนินต่อ พวกเขาจึงหันไปดูดอกไม้ไฟต่อ

เฟิงจิ่งซินหันหน้ากลับมา “พ่อกับน้าอู๋อู๋กำลังมองอะไรอยู่เหรอคะ?”

เฟิงถิงเซินหันหน้ากลับมา “ไม่มีอะไร”

หลินอู๋ก็อมยิ้มเช่นกัน

หลังผ่านไปอีกไม่กี่นาที ในที่สุดการแสดงดอกไม้ไฟก็สิ้นสุดลง