คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 233

เห็นเฟิงถิงเซินยื่นมือมา เธอจึงทำได้เพียงส่งดอกไม้ในอ้อมแขนให้เขา

เธอก็ไม่ได้มองไปที่ฉีอวี้หมิงและเฮ่อฉางปั่วเลยด้วยซ้ำ

เธอเดินไปข้าง ๆ เตียง แล้วถามคุณย่าเฟิงว่า “ตอนนี้คุณย่ารู้สึกยังไงบ้างคะ?”

“ยังเจ็บอยู่นิดหน่อย แต่ก็ไม่เป็นอะไรมากแล้ว” ถึงอย่างไรคุณย่าเฟิงก็เพิ่งผ่าตัดเสร็จได้ไม่นาน ดูเหนื่อยล้าอยู่ไม่น้อย ยื่นมือมาหาเธอ กุมมือเธอไว้แน่น แล้วพูดขึ้นว่า “ทำงานมาทั้งวัน เหนื่อยไหม? กินข้าวมาหรือยัง? อีกเดี๋ยวไปกินข้าวกับพวกถิงเซินสิ”

หรงฉือตอบกลับ “ไม่เป็นไรค่ะคุณย่า ก่อนจะมาหนูกินข้าวที่บริษัทมาแล้ว”

พอเห็นว่าหรงฉือยังคงมีท่าทีปฏิเสธที่จะใกล้ชิดกับเฟิงถิงเซิน คุณย่าเฟิงก็ชะงักไปครู่หนึ่ง ไม่ได้ยืนกรานอะไรอีก

หรงฉือพูดคุยกับคุณย่าเฟิงอีกสักพักหนึ่ง

ตอนที่คุณย่าเฟิงเหนื่อยเกินไป แล้วต้องการพักผ่อน เธอก็เตรียมตัวจะกลับแล้ว

คุณย่าเฟิงให้เฟิงถิงเซินไปส่งเธอ เฟิงถิงเซินและคนอื่น ๆ ก็เตรียมจะไปกินข้าวแล้วเหมือนกัน เธอจึงลงไปชั้นล่างพร้อมกับพวกเขา

พอเข้าไปในลิฟต์ ก็เห็นฉีอวี้หมิงเอาแต่พินิจเธออยู่ตลอด เธอจึงมองเขาอย่างเย็นชาแวบหนึ่งแล้วพูดว่า “มองพอหรือยัง?”

ฉีอวี้หมิงตอบกลับว่า “...ก็พอแล้วมั้ง”

หรงฉือไม่ได้สนใจเขาอีก

หลังจากลิฟต์มาถึง เธอก็ออกจากลิฟต์เป็นคนแรก

เฟิงถิงเซินพวกเขาทั้งสามเดินตามด้านหลังเธอ

เมื่อเห็นว่าหรงฉือห่างจากพวกเขาไปสองสามก้าว ฉีอวี้หมิงก็เข้าไปกระซิบที่ข้างหูเฟิงถิงเซินแล้วพูดว่า “ท่าทีที่เธอมีต่อนาย เปลี่ยนไปมากเลยจริง ๆ หรือว่าเธอจะปล่อยนายไปแล้วจริง ๆ ? แต่...ทำไมฉันไม่เชื่อแบบนั้นกัน?”

เฟิงถิงเซินมองไปทางแผ่นหลังของหรงฉือ ไม่ได้ตอบกลับอะไร

เฮ่อฉางปั่วได้ยินไม่ชัดว่าพวกเขาคุยอะไรกัน เลยถามว่า “คุยอะไรกันน่ะ?”

ฉีอวี้หมิงจึงพูดกับเฮ่อฉางปั่วอีกรอบ

เฮ่อฉางปั่วมีปฏิกิริยาเช่นเดียวกับเฟิงถิงเซิน มองแผ่นหลังของหรงฉือ ไม่ได้แสดงความคิดเห็นใด ๆ ออกมา