คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 239

ตอนที่หรงฉือกับคุณยายหรงอยู่เป็นเพื่อนคุณย่าเฟิงได้ประมาณครึ่งชั่วโมง เฟิงถิงเซินก็พูดขึ้นว่า “ผมออกไปข้างนอกแป๊บนึงนะครับ”

ในครึ่งชั่วโมงนี้ เฟิงถิงเซินแทบจะเป็นผู้ฟัง ไม่ค่อยพูดอะไรมากนัก

ได้ยินเขาพูดแบบนี้ คุณย่าเฟิงก็พูดอย่างไม่ชอบใจว่า “จะไปก็ไป”

เฟิงถิงเซินจึงออกจากห้องผู้ป่วยไป

พอออกไปครั้งหนึ่ง เกือบครึ่งชั่วโมงแล้วก็ยังไม่กลับมา

เมื่อครู่ป้าเฉินอยู่ด้วย ผลไม้ ขนมและน้ำชา ต่างก็ดูแลไม่ขาด

พอป้าเฉินไปได้ไม่นาน น้ำชาที่อยู่ในมือหรงฉือกับคุณยายหรงก็เย็นหมดแล้ว เธอจึงหยิบกาน้ำชาเล็ก ๆ เดินไปที่โต๊ะกาแฟ ตั้งใจจะชงชาแบบกังฟูใหม่อีกหนึ่งกา

คุณย่าเฟิงเห็นว่าหรงฉือลงมือทำด้วยตัวเอง ก็เพิ่งนึกถึงเฟิงถิงเซินขึ้นมา

เธอขมวดคิ้วแล้วพูดว่า “ถิงเซินก็จริง ๆ เลย ไม่รู้ว่าไปทำอะไรอยู่ นานขนาดนี้แล้วก็ยังไม่กลับมา”

ก่อนหน้านี้เฟิงถิงเซินบอกว่าเขาจะแวะไปแป๊บเดียว หรงฉือก็ไม่ได้เก็บมาใส่ใจ

ตอนนี้ได้ยินคุณย่าเฟิงบ่น เธอถึงนึกขึ้นได้ว่าหลินอู๋ก็ยังอยู่ชั้นล่าง

เฟิงถิงเซินน่าจะกลัวว่าหลินอู๋รอจนเบื่อ เลยลงไปอยู่เป็นเพื่อนหลินอู๋แล้ว

แต่ว่า เขาออกไปครั้งนี้ ก็เกือบครึ่งชั่วโมงแล้ว เรียกได้ว่าติดหนึบกันจริง ๆ

หลังจากชงชาเสร็จ หรงฉือก็รินน้ำชาให้ตัวเอง คุณยายหรงและคุณย่าเฟิงใหม่ เพิ่งจะวางกาน้ำชา เฟิงถิงเซินก็ผลักประตูเข้ามา

เมื่อคุณย่าเฟิงเห็น ก็ส่งเสียงในลำคอ “ฉันคิดว่าแกจะไม่กลับมาแล้วเสียอีก”

เฟิงถิงเซินยิ้มแต่ไม่พูดอะไร

คุณย่าเฟิงก็ไม่สนใจเขาอีก แล้วพูดว่า “ชาที่เสี่ยวฉือชงยังคงรสชาติดีเหมือนเดิมเลยนะ”

เฟิงถิงเซินยังคงไม่เข้าร่วมการสนทนากับพวกเขาเหมือนเดิม แต่ว่า หลังพวกเธอดื่มน้ำชาที่อยู่ในกาจนหมด ได้ยินคำสั่งของคุณย่าเฟิง เขาก็ยังเข้ามาชงชาให้พวกเขาใหม่อีกหนึ่งแก้ว

พอผ่านไปอีกครึ่งชั่วโมง ท้องฟ้าค่อย ๆ เริ่มมืดลงแล้ว

หรงฉือกับคุณยายหรงจึงตั้งใจว่าจะกลับแล้ว

คุณย่าเฟิงจึงสั่งให้เฟิงถิงเซินไปกินอาหารเย็นกับหรงฉือและคุณยายหรง