คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 241

หรงฉือกำลังขับรถ เพิ่งออกมาจากโรงพยาบาลได้สักพัก คุณยายหรงดูเหมือนจะนึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ ถึงได้โพล่งออกมากะทันหัน “เฟิงถิงเซินมาถึงโรงพยาบาลแล้ว งั้นซินซินล่ะ? ซินซินไปไหน?”

หรงฉือยังไม่ทันได้พูดอะไร คุณยายหลังก็ทำหน้าเคร่งขรึมเย็นชาเสียแล้ว

หรงฉือมองสีหน้าคุณยายหรงแล้ว รู้ได้ทันทีว่าเธอไม่พอใจที่เฟิงถิงเซินทิ้งเฟิงจิ่งซินไว้ ส่วนตัวเองกับหลินอู๋กลับมาอยู่เป็นเพื่อนคุณย่าเฟิงที่โรงพยาบาล

“เดี๋ยวเขาก็จัดการให้เรียบร้อยเอง”

หรงฉือว่า

คุณยายหรงกลับเชื่อไม่ลง เธอว่า “ขืนเขายังเป็นแบบนี้อีก เสี่ยวฉือ เธอก็ยื่นเรื่องฟ้องเขาซะ ไม่ว่าจะยังไง ต้องเอาสิทธิ์เลี้ยงดูมาให้ได้!”

หรงฉือชะงักไปเล็กน้อย จากนั้นถึงได้พูดออกมาด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “ค่ะ”

คุณยายหรงยังคงไม่สบายใจ

เมื่อกลับถึงบ้านตระกูลหรง คุณยายหรงเลยลงจากรถไปก่อน

โทรศัพท์ของหรงฉือพลันดังขึ้นมาในตอนนี้เอง

เป็นสายจากเฟิงจิ่งซิน

หรงฉือไม่รับสาย

อาจเป็นเพราะสองสามเดือนที่ผ่านมานี้เวลาที่เธอกับเฟิงจิ่งซินอยู่ด้วยกันมีน้อย ทั้งยังไม่รับสายโทรศัพท์ของลูกมาตลอด

พอช่วงสองวันมานี้ได้เจอหน้ากัน เธอเลยสัมผัสได้ชัดเจนว่าเฟิงจิ่งซินติดเธอกว่าเมื่อก่อนเสียอีก

ก็เหมือนย้อนกลับไปตอนที่เธอเลี้ยงลูกมาคนเดียว

โทรศัพท์ของเธอดังขึ้นอีกครั้ง

หรงฉือมองเล็กน้อย ทว่ายังคงไม่รับสาย ถึงขั้นปิดเครื่องไปทันที เธอเข้าบ้านและเดินเข้าไปเตรียมตัวกินข้าวในห้องรับประทานอาหารพร้อมกับคนตระกูลหรง

ทว่าเธอเพิ่งนั่งลง โทรศัพท์บ้านในบ้านตระกูลหรงก็ดังขึ้นมา

ดูเหมือนว่าหรงฉือจะเดาออกได้ทันทีว่าคนที่โทรเข้ามาเป็นใคร

เธอลุกขึ้นก่อนใคร “เดี๋ยวหนูไปรับเอง”

เดินสาวเท้าเร็ว ๆ ออกไปยังห้องรับแขก

เป็นอย่างที่เธอคิด คนที่โทรศัพท์เข้ามาคือเฟิงจิ่งซินจริง ๆ

ทันทีที่ได้ยินเสียงเธอรับสาย เฟิงจิ่งซินก็เรียกเธอออกมาด้วยความดีใจ “แม่คะ!”