คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 242

หรงฉือ “อืม”

พอเล่าจบก็ดูเหมือนเฟิงจิ่งซินนึกขึ้นมาได้ว่าหรงฉืออาจจะไม่รู้จักตานตาน เธอเลยพูดขึ้นอีกครั้ง “ตานตานเป็นเพื่อนหนูเอง เธอเรียกคุณอาเฮ่อว่าคุณลุง”

“อื้ม” หรงฉือขานรับ พอเห็นว่าเธอคึกคักอยากแบ่งปันขนาดนี้ เลยพูดออกไป “แล้วพวกหนูไปเล่นอะไรกันมาล่ะ?”

“พวกหนูไปเล่นเกมเขาวงกตมา”

“อืม”

หรงฉือนั่งฟังอยู่ข้าง ๆ ไม่แสดงสีหน้าท่าทีอะไร คุณยายหรงกลับมีใบหน้ามืดครึ้ม

ก่อนหน้านี้ที่เฟิงถิงเซินอยากพาเฟิงจิ่งซินกลับไป เธอคิดว่าเฟิงถิงเซินต้องการดูแลลูกด้วยตัวเองเสียอีก

ตอนนี้เพิ่งได้รู้ว่าเขาไม่ได้ดูแลลูกด้วยตัวเอง สนใจแต่นัดกับหลินอู๋ก็แล้วไปเถอะ แต่นี่ถึงกับยอมให้คนอื่นช่วยดูแลลูกให้เขาแทน ไม่ยอมให้หรงฉือดูแล

สีหน้าของเธอดูไม่ได้เอาเสียเลย

เฟิงจิ่งซินไม่รู้ความนึกคิดในใจของคุณยายหรง

เธอถึงตรงนี้ แล้วก็เล่าว่า “คุณอาเฮ่ออยากให้หนูอยู่กินข้าวเย็นด้วย แต่หนูอยากกลับมากินข้าวที่บ้าน เลยโทรมาหาแม่”

หรงฉือ “อื้อ”

เธอเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงราบเรียบ “แล้วได้พูดขอบคุณคุณอาเฮ่อของหนูไหม?”

“พูดแล้ว” เฟิงจิ่งซินว่าอย่างมีความสุข

หรงฉือเองก็ไม่ได้ถามอะไรอีก

เฟิงจิ่งซินทำการบ้านเสร็จแล้ว ข้าวก็กินเสร็จแล้ว เลยอยู่ที่ห้องรับแขกเป็นเพื่อนคุณยายหรง

คุณยายหรงนั่งข้างเฟิงจิ่งซิน พลางเอ่ยถามเธอ “ซินซินอยากอยู่ที่บ้านทวดนานอีกสักพักไหม?”

หรงฉือยังไม่ทันได้เอ่ยปาก เฟิงจิ่งซินก็พูดขึ้นมาด้วยความดีใจ “อยากค่ะ!”

คุณยายหรงพูดขึ้นอีกว่า “ในเมื่อซินซินตอบตกลงกับทวดแล้ว ก็ห้ามเสียใจทีหลังนะ อย่างน้อยต้องอยู่ด้วยสักอาทิตย์”

“ค่ะ!”

หรงฉือขมวดคิ้ว

คุณยายหรงมีความสุขมาก ตบหลังมือของเฟิงจิ่งซินด้วยความชื่นใจ

ตอนที่เฟิงจิ่งซินก้มหน้าเล่นเกม คุณยายหรงจึงพูดกับหรงฉือ “ลูกที่เธอเลี้ยงมากับมือมันก็ไม่เหมือนกันจริง ๆ ไม่ว่ายังไงก็แล้วแต่ ซินซินน่ะติดเธอมากนะ”