คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 247

วางเค้กไว้ในตู้เย็น

โทรศัพท์ดังขึ้น หลังจากเฟิงจิ่งซินขึ้นไปอาบน้ำเสร็จ

เป็นเฟิงถิงเซินที่โทรศัพท์เข้ามา

เฟิงจิ่งซินรับสาย “พ่อ?”

เฟิงถิงเซิน “พ่อเพิ่งได้รับข้อความ ปู่หนูจะกลับมาพรุ่งนี้บ่าย พรุ่งนี้พอหนูเลิกเรียนแล้วพ่อจะให้คนไปรับหนูกลับมากินข้าวที่บ้านนะ ฝากบอกแม่หนูด้วย”

เฟิงหลินซง พ่อของเฟิงถิงเซินทำงานอยู่ในรัฐบาล

เนื่องจากงานของเฟิงหลินซงยุ่งมาก ปกติแล้วอย่างน้อยในหนึ่งปีจะมีเวลากลับมาบ้านน้อยนัก

วันที่คุณย่าเฟิงล้ม เฟิงหลินซงก็รีบเดินทางกลับมาแต่เช้ามืด ทว่าฟ้ายังไม่ทันสว่างก็ต้องเดินทางไปแล้ว

ตอนนี้คุณย่าเฟิงยังอยู่ที่โรงพยาบาล เฟิงหลินซงเลยตั้งใจลางานล่วงหน้าสองวัน รีบกลับมาฉลองวันปีใหม่กับคุณย่าเฟิง

เฟิงจิ่งซินฟังเฟิงถิงเซินพูดจบ ก็พูดขึ้นว่า “ค่ะ หนูเข้าใจแล้ว”

ครั้นพูดจบ เธอพลันนึกขึ้นมาได้ว่าตอนที่คุยโทรศัพท์เมื่อกี้ เฟิงถิงเซินบอกว่า ‘ไปรับหนู’ ไม่ใช่ ‘ไปรับหนูกับแม่’

หมายความว่า ไม่ได้รวมหรงฉือไว้ด้วย

เธอเอ่ยถามหรงฉือ “แม่ไม่กลับไปกินข้าวกับพวกเราเหรอคะ?”

เมื่อก่อน ทุกครั้งที่เฟิงหลินซงกลับมาบ้าน ไม่ว่าเฟิงถิงเซินจะอยู่หรือไม่ คุณย่าเฟิงมักจะเรียกให้หรงฉือกับเฟิงจิ่งซินกลับไปบ้านเดิมอย่างพร้อมหน้าพร้อมตา

เพราะจำนวนครั้งเหล่านั้นมีค่อนข้างมาก ต่อให้ตอนนั้นเฟิงจิ่งซินยังเล็ก ทว่าตอนนี้ในหัวของเธอยังคงจำได้ว่า “ปู่กลับมาแล้ว พวกเราต้องกลับไปกินข้าวที่บ้านเดิม”

คนที่เฟิงจิ่งซินถามคือหรงฉือ ขณะที่หรงฉือกำลังจะพูดออกไปนั้น เฟิงถิงเซินกลับเป็นฝ่ายเอ่ยปากออกมาก่อน “พรุ่งนี้แม่หนูเขามีธุระน่ะ”

“ก็ได้”

เฟิงจิ่งซินเปิดลำโพง หรงฉือจึงได้ยินบทสนทนาของพวกเขาทั้งหมด

เรื่องที่เฟิงหลินซงกลับมานั้น หรงฉือเองก็เพิ่งจะรู้เอาตอนนี้

เธอกับเฟิงถิงเซินเดินทางมาถึงขั้นตอนหย่าร้างแล้ว

ฐานะของเธอในตอนนี้ ไม่มีความจำเป็นต้องกลับไปพบหน้าครอบครัวของเฟิงถิงเซินอีกจริง ๆ

เห็นได้ชัดว่าเฟิงถิงเซินเองก็คิดแบบนี้เช่นกัน