คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 293

ยิ่งไปกว่านั้นคือ พวกเขายังมีเฟิงถิงเซินอยู่

ดูจากที่เฟิงถิงเซินให้ความสำคัญกับเสี่ยวอู๋ของพวกเขาแล้ว หากภายภาคหน้าทั้งสองคนได้แต่งงานกัน แบบนั้นตระกูลหลินกับตระกูลซุนของพวกเขาก็จะเลื่อนระดับขึ้นไปอีกหนึ่งขั้นอย่างรวดเร็ว

ถึงเวลานั้น เกรงว่าแม้แต่เงาของพวกเขา ตระกูลหรงก็ไม่คงเอื้อมไม่ถึงด้วยซ้ำ

เมื่อนึกถึงเรื่องนี้ เซี่ยงหรูฟางถึงกับแอบหัวเราะอยู่ในใจ ชายตามองไปทางหรงฉืออย่างเหยียดหยาม แล้วไปส่งหลินเช่อที่หอนักเรียนชายพร้อมกับคนอื่น ๆ

หลังเดินทางออกจากโรงเรียนหลังช่วยหรงสวินจัดการเรื่องสัมภาระเรียบร้อยแล้ว หรงฉือจึงกลับไปยังที่พำนักของตัวเอง

เธอเพิ่งเข้าบ้านไปได้ไม่เท่าไร เสียงเคาะประตูจากด้านนอกก็ดังลอดเข้ามา

เป็นคุณแม่เถียนเถียนกับเถียนเถียนสองแม่ลูกนี่เอง

พวกเขาสองคนแม่ลูกเพิ่งกลับมาจากบ้านเก่าเมื่อสองวันก่อน พอเห็นหรงฉือกลับมา เลยตั้งใจนำของฝากประจำท้องถิ่นมาให้เธอ

หรงฉือรับมาพลางว่า “ขอบคุณ”

เถียนเถียนพูดอย่างว่าง่าย “ยินดีค่ะ!”

เธอพูดแล้วล้วงพวกกุญแจเล็ก ๆ พวงหนึ่งออกมาจากเสื้อ “นี่เป็นพวงกุญแจที่หนูตั้งใจเก็บไว้เพื่อเอามาให้ซินซิน ไว้พอพรุ่งนี้เปิดเทอมแล้ว หนูจะเอาไปให้เธอที่โรงเรียนค่ะ!”

เถียนเถียนชอบเฟิงจิ่งซินมาก

นับตั้งแต่ช่วงวันปีใหม่ที่เฟิงจิ่งซินเป็นฝ่ายโทรศัพท์ไปหาเธอก่อน จากนั้นความสัมพันธ์ของพวกเธอก็ดีขึ้นมาไม่น้อย

เถียนเถียนพูดไป แล้วก็พูดเรื่องที่วันพรุ่งนี้จะเปิดเทอมกับหรงฉือด้วยความดีใจ

หรงฉือฟังไป พลางนึกขึ้นมาได้ว่าช่วงนี้เฟิงจิ่งซินไม่ได้โทรศัพท์มาหาเธอเลย

พรุ่งนี้เป็นวันเปิดเทอมวันแรก ในเมื่อเฟิงจิ่งซินไม่ได้โทรมาหาเธอ แสดงว่าไม่อยากให้เธอเป็นคนพาไปส่งที่โรงเรียน

ก็นะ เฟิงจิ่งซินไม่ได้ขาดคนไปส่งเธอสักหน่อย

วันพรุ่งนี้อาจจะไม่ได้มีแค่เฟิงถิงเซินที่ไปส่ง หลินอู๋ก็คงจะตามเฟิงถิงเซินไปส่งเธอที่โรงเรียนด้วย

หรงฉือยิ้มแย้ม พูดคุยกับเถียนเถียนและคุณแม่เถียนเถียนอีกหลายประโยค จากนั้นก็เดินถือของฝากประจำท้องถิ่นที่พวกเธอให้มากลับไปห้องรับแขก