คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 312

อวี้มั่วซวิน “…”

เขายังไม่พูดอะไร เฟิงจิ่งซินก็มองเขาอีก แล้วพูด “เหมือนหนูเคยได้ยินเสียงของคุณลุงอวี้จากที่ไหนมาก่อน...”

ระหว่างช่วงปีใหม่ หรงฉือเปิดลำโพงถกปัญหากับเขาอยู่นานหลายชั่วโมง

ตอนนั้น เฟิงจิ่งซินก็อยู่ด้วย

แล้วเธอจะไม่รู้สึกคุ้นเสียงของเขาได้หรือ?

ทว่าอวี้มั่วซวินไม่ได้พูดออกมา เพียงแค่คลี่ยิ้มพลางกล่าว “งั้นเหรอ?”

เฟิงจิ่งซินพยักหน้า “ค่ะ”

อวี้มั่วซวิน “งั้นคงเป็นเพราะเสียงของลุงอาจจะคล้ายเสียงผู้ชายทั่ว ๆ ไปแหละมั้ง”

เฟิงถิงเซินได้ฟังมาถึงตรงนี้ ลูบสันจมูกอันสูงโด่งเล็กน้อย แล้วหัวเราะแหะ ๆ

อวี้มั่วซวิน “...”

หัวเราะอะไร?

มันน่าขำมากเหรอ?

แขกเหรื่อทยอยมาถึงที่งานกันแล้ว คนตระกูลเฟิงต้องไปอยู่คอยต้อนรับบรรดาแขกคนอื่น ๆ พวกอวี้มั่วซวินก็รู้ถึงจุดนี้ดี จึงไม่ได้พูดคุยกับคนตระกูลเฟิงมากไปกว่านี้

ก่อนหน้านี้ต่างเล่าลือกันในวงสังคมว่าเฟิงถิงเซินแต่งงานมีลูกแล้ว

แต่ไม่มีผู้ใดรู้ว่าเรื่องราวนั้นจริงเท็จอย่างไร

พอมีแขกมาเยอะขึ้น ๆ เมื่อทุกคนได้เห็นเฟิงจิ่งซินที่หน้าตาละม้ายกับเฟิงถิงเซิน แถมยังจูงมือของเฟิงถิงเซิน และเรียกเฟิงถิงเซินว่าพ่อ จึงค่อยตระหนักได้ว่าเฟิงถิงเซินมีลูกแล้วจริง ๆ

ส่วนเรื่องที่ว่าจริง ๆ แล้วเฟิงถิงเซินแต่งงานหรือว่าหย่าร้างแล้วหรือไม่นั้น ทุกคนกลับไม่อาจทราบได้เลย

อย่างไรเสีย หากคนตระกูลเฟิงไม่เป็นฝ่ายเอ่ยถึงก่อน พวกเขาก็ไม่กล้าถามมาก

เหรินจี่เฟิงเคยเจอเฟิงจิ่งซินตั้งนานแล้ว

เพียงแต่ว่าเขาไม่เคยเอ่ยถึงเรื่องนี้ต่อผู้ใดมาก่อน