คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 33

ในขณะนั้นเองก็มีเสียงฝีเท้าดังมาจากด้านนอก

เฟิงถิงเซินกลับมาแล้ว

“คุณพ่อ!”

“อืม” เฟิงถิงเซินเดินตรงมาที่ข้างเตียงหลังจากเข้าห้องมา

เมื่อหรงฉือเห็นดังนั้นก็อยากจะวางเฟิงจิ่งซินลงเพื่อหลีกทางให้เฟิงถิงเซิน ทว่าเฟิงจิ่งซินไม่ยอมลง ซบอยู่ในอ้อมกอดของเธอพร้อมกับยื่นมือทั้งสองข้างไปหาเฟิงถิงเซิน

เฟิงถิงเซินโน้มตัวเข้าใกล้แล้วอุ้มเอาเฟิงจิ่งซิน

ตอนที่เขาอุ้มเฟิงจิ่งซิน เขาเข้ามาใกล้มากจนหรงฉือสามารถได้กลิ่นน้ำหอมผู้ชายที่คุ้นเคยจากตัวเขา

เพียงแต่ว่า นอกจากกลิ่นน้ำหอมที่คุ้นเคยนั้นแล้ว ในขณะเดียวกันก็มีกลิ่นน้ำหอมผู้หญิงจาง ๆ ลอยมาแตะจมูกด้วย

เธอเพิ่งเคยได้กลิ่นน้ำหอมแบบนี้จากตัวหลินอู๋ในงานเลี้ยงเมื่อตอนเย็นวันนี้

หรงฉือเบือนหน้าหนี ลุกขึ้นยืนแล้วถอยห่างจากเฟิงถิงเซินจนกระทั่งไม่ได้กลิ่นพวกนั้นแล้ว

มือข้างที่สวมใส่นาฬิกาข้อมือหรูของเฟิงถิงเซินแตะลงบนหน้าผากขาวซีดของเฟิงจิ่งซินเบา ๆ จากนั้นหันมาถามหรงฉือว่า “ตอนนี้กี่องศา? ไข้ลดลงบ้างหรือยัง?”

หรงฉือทำได้เพียงพูดซ้ำตามที่คุณหมอพูดีกรอบว่า “ตอนนี้ไข้ลดแล้ว แต่ก็ไม่คงที่ และอาจจะกลับมาไข้สูงได้อีก”

“อืม”

เฟิงถิงเซินอุ้มเฟิงจิ่งซินนั่งลงข้างเตียง เฟิงจิ่งซินซบอยู่ในอ้อมกอดของเขาไม่ยอมลง แต่ก็ขมวดคิ้วพูดว่า “เสื้อคลุมของคุณพ่อแข็งมากเลยค่ะ...”

เฟิงถิงเซินจึงถอดเสื้อคลุมออกแล้วยื่นให้หรงฉือ หรงฉือรับมากอดไว้โดยอัตโนมัติ จนกระทั่งเธอได้กลิ่นน้ำหอมสองกลิ่นที่ปะปนกันบนเสื้อผ้าอย่างชัดเจน เธอถึงนึกขึ้นได้ว่าเธอกับเฟิงถิงเซินกำลังจะหย่ากัน

ถ้าหากเป็นเมื่อก่อนเธอคงคิดว่าการที่ได้กอดเสื้อคลุมของเขาไว้แบบนี้ก็เป็นความสุขอย่างหนึ่ง มีความสุขจนเธอไม่ยอมวางมันลงง่าย ๆ

ทว่าตอนนี้เธอกลับวางเสื้อคลุมของเขาไว้ข้าง ๆ อย่างไม่ใส่ใจ แล้วพูดกับเฟิงจิ่งซินว่า “แม่ลงไปต้มโจ๊กนะ”

เพราะเฟิงถิงเซินและหรงฉือต่างก็อยู่บ้าน เฟิงจิ่งซินจึงอารมณ์ดีขึ้นไม่น้อย พอได้ยินหรงฉือพูดเช่นนั้น เธอก็พยักหน้าอย่างเชื่อฟัง “ค่ะ ขอบคุณค่ะคุณแม่”

หรงฉือยิ้ม แล้วหันหลังเดินออกจากห้องของเฟิงจิ่งซิน

เฟิงถิงเซินมองตามแผ่นหลังของเธอที่เดินจากไป จากนั้นสายตาก็มองไปยังเสื้อคลุมสูทที่เธอวางพาดไว้บนพนักเก้าอี้

หลังจากต้มโจ๊กเสร็จ หรงฉือก็เริ่มเตรียมเครื่องปรุงอื่น ๆ ต่อ

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน