คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 34

ตอนหรงฉือเดินออกมาจากห้องครัวก็เห็นเฟิงถิงเซินกำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่บนโซฟาในห้องรับแขก

พอเห็นเธอ เฟิงถิงเซินเพียงเหลือบมองแวบหนึ่ง แล้วก็กลับไปสนใจหนังสือพิมพ์ต่อ

หรงฉือหยุดชะงักในทันที

ถ้าเป็นเมื่อก่อน เธอต้องเดินไปนั่งข้าง ๆ เขาแน่นอน เพื่อที่จะได้อยู่ใกล้ชิดกับเขามากขึ้น โดยไม่รบกวนเขา

ทว่าตอนนี้...

พวกเขาไม่มีอะไรจะพูดคุยกันอีกแล้ว

เมื่อนึกถึงตรงนี้ เธอจึงหันหลังแล้วเดินขึ้นไปชั้นบน และเฟิงถิงเซินก็ไม่ได้เรียกเธอไว้

หรงฉือกลับรู้สึกค่อนข้างประหลาดใจ

เดิมทีเธอคิดว่าเขาจะต้องต่อว่าเธอเรื่องที่เธอและอวี้มั่วซวิน “กลั่นแกล้ง” หลินอู๋แน่ๆ

แต่เขากลับไม่พูดอะไรเลย...

เมื่อหรงฉือมาถึงชั้นบนเฟิงจิ่งซินก็ตื่นพอดี และเดินออกจากห้องมาหาเธอด้วยสีหน้าซีดเซียว “คุณแม่คะ หนูหิวแล้ว โจ๊กเสร็จหรือยังคะ?”

“ใกล้จะเสร็จแล้วจ้ะ” หรงฉือถามป้าหลิวว่า “ยังมีไข้อยู่ไหม?”

ป้าหลิวตอบด้วยรอยยิ้มว่า “ไม่มีแล้วค่ะ”

หรงฉือถึงวางใจ จากนั้นหันหลังเดินเข้าห้องครัว ผ่านไปห้าหกนาทีถึงชะโงกหน้าออกมาพูดกับเฟิงจิ่งซินว่า “ซินซิน โจ๊กเสร็จแล้วจ้ะ”

หรงฉือตักโจ๊กใส่ถ้วยเสร็จ แล้วมองไปนอกประตูก็พบว่าเฟิงถิงเซินเดินตามมาด้วย

เฟิงจิ่งซินพูดว่า “คุณแม่คะ ทำไมมีแค่ถ้วยเดียวล่ะ? คุณพ่อก็ทานด้วยค่ะ”

หรงฉือไม่รู้ว่าเฟิงถิงเซินก็จะทานด้วย เธอยังไม่ทันได้พูดอะไร ป้าหลิวก็พูดด้วยรอยยิ้มว่า “ฉันจะไปหยิบถ้วยให้ค่ะ”

ตัวหรงฉือเองไม่ได้ตั้งใจจะทาน แต่เคยชินกับการทำเผื่อไว้ เฟิงจิ่งซินทานไม่เยอะ เธอกับเฟิงถิงเซินทานคนละนิดก็พอดี

หลังจากตักโจ๊กเสร็จ หรงฉือก็นั่งลงกินโจ๊กเงียบ ๆ

เฟิงถิงเซินถอดนาฬิกาข้อมือออกแล้ว นิ้วเรียวยาวจับช้อนคนเบาๆ ด้วยท่าทางอันสง่างาม ดูแล้วสบายตา สบายใจเป็นอย่างมาก

เฟิงจิ่งซินชิมไปคำหนึ่งก่อนจะหรี่ตาด้วยความพึงพอใจ “ไม่ได้ทานนานแล้ว หอมมากเลยค่ะ”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน