คุณเฟิง คุณผู้หญิงอยากหย่ากับคุณตั้งนานแล้ว นิยาย บท 35

เมื่อเห็นเขามองไปทางห้องอาบน้ำ เฟิงจิ่งซินจึงพูดว่า “คุณแม่อาบน้ำอยู่ข้างในค่ะ”

เฟิงถิงเซินตอบ “อืม”

แล้วถามว่า “หนูให้แม่มาอาบน้ำที่นี่เหรอ?”

“เปล่าค่ะ คุณแม่ถือเสื้อผ้ามาเองค่ะ”

เฟิงถิงเซินไม่ได้ถามต่อ แต่คุยเป็นเพื่อนเธอสองสามประโยคแล้วบอกให้เธอรีบเข้านอน จากนั้นหันหลังเดินออกไป

หรงฉืออยู่ในห้องน้ำได้ยินเสียงการเคลื่อนไหวและรู้ว่าเฟิงถิงเซินเข้ามา แต่เธอไม่ยินว่าพวกเขาคุยอะไรกัน

เนื่องจากเฟิงจิ่งซินยังไม่หายป่วยดี พอกินยาแล้วก็รู้สึกง่วงนอน หรงฉือเห็นว่าดึกมากแล้ว ดังนั้นหลังจากที่เธออาบน้ำเสร็จก็นอนลงบนเตียงเป็นเพื่อนลูก

เฟิงจิ่งซินขดตัวอยู่ในอ้อมกอดของเธอ และเอาหน้าซบที่ไหล่ของเธอ “คุณแม่ทั้งหอมทั้งนุ่มมากเลยค่ะ”

เธอรู้สึกว่าอยู่ในอ้อมกอดของแม่ถึงสบายที่สุด

สบายกว่าอยู่ในอ้อมกอดของน้าอู๋อู๋เสียอีก

เพียงแต่เธอรู้ว่าหรงฉือไม่ชอบหลินอู๋จึงไม่ได้พูดมันออกมา

ไม่นานเฟิงจิ่งซินก็นอนหลับ

หรงฉือก็เหนื่อยมากและนอนหลับไม่นานหลังจากนั้น

นับตั้งแต่ที่เฟิงจิ่งซินไม่สบาย เธอก็ชอบถีบผ้าห่มมากเป็นพิเศษ

อาจเป็นเพราะว่าความเป็นห่วงกลายเป็นความเคยชิน หรงฉือจึงยังดูแลเฟิงจิ่งซินเหมือนเมื่อก่อน หลับๆ ตื่นๆ หลายครั้งตลอดทั้งคืน และห่มผ้าให้ลูกครั้งแล้วครั้งเล่า เมื่อมั่นใจว่าลูกจะไม่เป็นหวัด เธอถึงนอนหลับต่ออย่างสบายใจ

คืนวันนั้น หรงฉือแทบไม่ได้นอนเลย แต่กลับตื่นตั้งแต่ฟ้าสาง

เมื่อเห็นว่าเฟิงจิ่งซินยังหลับอยู่ หรงฉือจึงลุกจากเตียงอย่างระมัดระวัง พอมองออกไปนอกหน้าต่างก็เห็นเฟิงถิงเซินกำลังวิ่งอยู่ข้างล่างอย่างที่คิดไว้

ปกติเขาจะออกไปวิ่งประมาณหนึ่งชั่วโมงค่อยกลับมา

หลังจากที่หรงฉืออาบน้ำล้างหน้าเสร็จก็หาเสื้อผ้ามาเปลี่ยนก่อนจะลงไปที่ห้องครัวทำเพื่อทำอาหารเช้า

ครึ่งชั่วโมงต่อมา เธอสั่งงานที่เหลือกับป้าหลิว หลังจากแน่ใจว่าเฟิงจิ่งซินไม่มีไข้แล้ว เธอก็เดินขึ้นไปหยิบกระเป๋าและกุญแจรถแล้วออกไป

เฟิงจิ่งซินตื่นหลังจากที่เธอออกไปได้ไม่นาน

เมื่อหาหรงฉือจนทั่วแล้วไม่พบเธอจึงถามว่า “คุณแม่ล่ะคะ?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน